Veertien en een halve jaar zijn wij samen geweest. Ik heb haar altijd als mijn kind gezien. Ze was mijn allesje. En nu ze er niet meer is, is het een hele leegte die in het huis heerst. Zo'n raar gevoel en gezicht, normaal blafte ze de hele boel bij elkaar en nu is er gewoon helemaal niks meer. Geen blafje... Meisje van me, ik zal je nooit vergeten!!!
Het huis is zo leeg zonder jou
Zonder jou gekwispel en geblaf
Elke keer als ik binnenkom en je bent er niet
Geloof me of niet het is echt een straf
Mensen die me kennen vragen wat is er met jou
En als ik antwoord word ik rood
Dan zeg ik misschien ben ik wat sentimenteel
Er is echt niets ernstigs alleen
M'n hond is dood

