We hebben nu besloten hem uit zijn lijden te verlossen. Ik zag aan zijn ogen dat hij het ook niet leuk meer vond, z'n miauw was pijnlijk.
Het afscheidt was verschrikkelijk, het was hardstikke druk bij de dierenarts (we moesten tijdens spreekuur komen) allemaal jankende honden. Mickey werd er vet gestresst van, in het begin lag hij wel spinnend tegen mij aan als ik hem knuffelde.
Later kwamen er allemaal mensen heen en weer rennen in onze kamer omdat er een konijntje ziek was. Mickey werd helemaal wild (het was nogal een angstige kat en vertrouwde alleen mij) toen moesten we verhuizen en is Mickey halfsuf zó wild geworden dat hij op de grond viel. Door al die mensen en honden.
Daarna zaten we dus in een ander kamertje, mn vader ik en Mickey. Daar is ie in mijn armen in slaap gevallen en overleden..
Rust nu maar zacht lief vriendje van me, je verdiende niet zo'n leven.
