Ik heb een teckeltje van bijna 2 jaar oud. In zijn leven heeft het diertje heel veel meegemaakt. Wij kregen het diertje toen ze krap 1 jaar oud was, op het moment dat wij haar kregen waren wij al de 6e eigenaren. Het diertje was mishandeld ondervoed en doodsbang, ze was bijna helemaal kaal door de schimmel en huidontstekingen. Toen we haar ophaalde zat ze in de vrieskou al een aantal dagen zonder eten buiten. Wij meteen naar de dierenarts en een hele hoop medicijnen meegekregen, de dierenarts dacht niet dat het hondje het nog een week had uitgehouden. De hond woog toen 2,3 kilo. Nu weegt ze na een jaar liefdevolle zorg bijna 6 kilo en ze is geen gram te zwaar. Ze is dus meer dan de helft van haar lichaamsgewicht aangekomen.
Na een paar weken begonnen de echte gezondheidsproblemen. De schimmel was behandeld en het hondje had zijn eerste stappen gezet naar geestelijk herstel. Toen kreeg ze een hartaanval ze decompenseerde en wij zijn met spoed naar de dierenarts gegaan. Daar kreeg ze vochtafdrijvers en corticostereoïden. Ze kreeg ook medicijnen ter ondersteuning van de hartfunctie. We moesten haar vervolgens levenslang de vochtafdrijvers en de hartondersteuners geven. Ze heeft nog 3 keer een hartaanval gehad in de weken daarna maar het ging weer langzaam beter. Na een paar maanden konden we stoppen met de hartmedicatie. Ze heeft nu alleen nog regelmatig een hoestbui, vooral als ze zich te druk heeft gemaakt.
2 maanden terug kregen we te maken met het volgende probleem. Ze kreeg last van epileptische aanvallen, daarvoor hebben we nu valium in huis en als we ons aan een normaal leefritme houden dan gaat het eigenlijk goed.
Tot gisteren ineens had ze last van neurologische uitval, ze draaide rondjes en liep schuin achteruit, ze overkruisde haar pootjes tijdens het lopen. Ze durfde niet meer zonder ondersteuning van een muur of kast tegen haar linkerzijde te lopen. Als ze wat rende dan liep ze nog wel recht maar gewoon lopen ging niet meer. Ze is een half uur lang heel onrustig geweest en daarna is ze in haar mand gaan liggen en heeft ze de hele verdere dag gelegen. We gaan als het vandaag niet over is wel naar de dierenarts toe en waarschijnlijk dan door naar de specialist voor een ct.
Maar ik wou toch weten of iemand misschien weet wat dit hondje heeft ? Naast haar gezondheidsproblemen heeft ze hele grote gedragsproblemen dit komt omdat ze stelselmatig mishandeld is geweest, we zijn hier al sinds dat ze hier is mee aan het werk. Inmiddels is het een heel dankbaar en superlief hondje geworden.
die neurologische uitval zou heel goed gewoon weer een epileptische aanval geweest kunnen zijn. Onze hond beweegt ook raar als die een aanval heeft. Dan bibbert hij en probeert te lopen, maar zijn poten zijn raar en stijf en kan hij niet coordineren, leunt ook inderdaad tegen andere dingen aan. Je krijgt moeilijk contact met hem. Ik vermoed dat de aanval ongeveer een half uur geduurd heeft en dat ze daarna is gaan liggen om de rust op te zoeken. Zo'n aanval is heeeeeel zwaar en vermoeiend. Als onze hond een aanval heeft gehad (Gebeurd gelukkig niet heel vaak) dan is hij daarna meestal toch wel een hele dag versuft.
bijna een insult bibbert de hond inderdaad maar dat was heer niet het geval. Het leek op een rechtszijdige paralyse. ook de pupilreactie was vertraagd en dat klopt ook niet bij een insult. Ze was gedurende de hele episode goed aanspreekbaar en als ze rende dan liep ze recht. Het leek meer op een evenwichtsprobleem dan op een insult.
ja ging niet door want de dierenaerts kreeg een spoedgeval tussendoor. We hebben hem nu beelden gestuurd van hoe de hond loopt en hij belt ons straks wat we moeten doen. Dit is net iets wat we met medicijnen kunnen behandelen. Voor de zekerheid heeft de hond gister wel antibiotica gehad. Verder is de hond nu verder goed slijmvliezen en pols in orde en reflexen zijn ook goed.
Zou ook kunnen dat je hondje een middenooronsteking heeft... dit kan heel plots optreden en ze gaan er ook heel vreemd van doen. Mijn kat heeft het ooit gehad en ze liep heel vreemd te doen, had geen evenwicht meer en dergelijke. Hiervan hestellen ze 9 op de 10 wel volledig hoor.
nee ik heb de oren al gecontroleerd. Als ze last heeft van een middenoorontsteking dan houd ze ook der kop schuin en heeft ze constant last. Ze heeft vooral last als ze langzaam loopt en als ze net is opgestaan.
Kan het zijn dat er door een epilieptische aanval veel druk op de hersenen is gekomen? Als dit het geval is dan zou ik een kleine hersenbloeding niet uit sluiten.
Daar zou je trouwens wel gevolgen van moeten zien, denk aan hangend oortje of een hangend lipje. Ook wil in dat geval aan een van de ogen het derde ooglid wel eens naar het midden van het oog kruipen.
holly
Berichten: 8840
Geregistreerd: 26-09-02
Geplaatst: 16-06-09 12:27
Zwalkt ze alsof ze een paar biertjes heeft gedronken? Het kan dan zijn dat ze kanker heeft.
Brando090309
Berichten: 565
Geregistreerd: 03-04-09
Woonplaats: België
Geplaatst: 16-06-09 12:27
Ok, ja dan best dierenarts raadplegen, die zal wel raad weten...
ze zwalkt een klein beetje maar nog niet alsof ze dronken is. Wij zitten zelf ook de denken aan een tumor in haar hoofd of lymesdisease in een vergevorderd stadium. Ik wacht nog even op het telefoontje van de dierenarts over wat nu te doen. Ik hoop dat we door mogen naar de specialist is het inderdaad iets als een hersentumor dan is dat waarschijnlijk een snel goreiende omdat ze de afgelopen paar weken steeds slechter is geworden en dan is het helaas einde verhaal. We gaan niet beginnen aan chemotherapie vooral ook niet omdat dit hondje al zo waanzinnig veel heeft meegemaakt ergens ligt dan de grens.
Nou we zijn gister bij de dierenarts geweest en die bevestigd wat wij eigenlijk al dachten. Er zijn 2 opties lymesdisease in een vergevorderd stadium of een hersentumor. Hij heeft haar dexamethason gespoten en als ze vandaag beter zou gaan lopen dan was het een hersentumor. Vandaag loopt ze zonder te zwalken. Helaas is dit voor het hondje waarschijnlijk het einde. Morgen overleggen we met de dierenarts wat we kunnen doen, maar er is niet veel hoop.
Spijtig zeg, ik had gehoopt dat het minder ernstig zou zijn.
Jullie hebben in ieder geval het dier een mooi jaar gegeven en alle zorgen toegedient, spijtig dat het dier voordien zo slecht is behandelt geweest, daar kan ik zo boos om worden
Weet je soms of dit een nagevolg is van de slechte behandeling en ondervoeding dat het diertje heeft gehad?
als het limesdidease is niet, dat wordt veroorzaakt door een tekenbeet. Een hersentumor kan ook niet van mishandeling ontstaan. Tumoren zijn wel erfelijk en als we de fokker van dit diertje achterhalen is al heel snel duidelijk dat het een broodfokker is geweest. Zij is met 6 weken leeftijd naar zijn 1e eigenaar gegaan en heeft toen in een jaar tijd 4 of 5 eigenaren versleten. Het is een hondje met hele grote gedragsproblemen, ze weet niet dat ze een hond is en vertoont geen normaal hondengedrag. Ze is niet zindelijk te krijgen alhoewel het in de zomer beter gaat dan mag ze de hele dan in en uit het huis lopen. Ze is heel bang en onzeker en heeft verschrikkelijke verlatingsangst. Toen we haar kregen begon ze zelfs al te gillen en zichzelf onder te piesen als ze ons even niet meer zag. We zijn nu zover met haar gekomen dat ze het niet erg meer vindt om even alleen te zijn. We kunnen nu rustig ene paar uur weg (ze zit wel samen met een andere teckel). Ze kan nu ook 's nachts alleen zijn. Ze begon zich het afgelopen half jaar eigenlijk heel goed te ontwikkelen ze durfde zelfs te spelen met onze grote honden. Die zitten buiten en die mogen niet in huis maar in het begin durfde ze niet eens de achtertuin in, ze begon al te gillen als er een andere hond naar haar keek. Nu daagt ze de basset en de jongste spinone uit en rent ze heel dapper door de tuin met ze heen. Als we in het begin een woord harder zeiden als normaal dan rende ze weg en ze verstopte zich te bang om zich nog te verroeren en nou geeft ze geen krimp meer als er 2 mensen tegen elkaar hard praten. Ze is nog wel bang als je haar vermanend aanspreekt maar ze rent niet meer weg en is er snel overheen. Kortom het was nu echt een fijn en vrolijk hondje om in huis te hebben en dan dit.
Sorry voor het lange verhaal iedere keer maar het zit me echt heel hoog.
Daar kan ik wel inkomen, het is ook echt triest dat zoiets moet gebeuren. Ik vind het heel mooi dat jullie het hondje toch nog een kans hebben gegeven, ik kan me voorstellen dat dat echt niet gemakkelijk moet geweest zijn gezien de geschiedenis die ze heeft...
Als het zover moet komen dat je het hondje moet laten inslapen, dan wens ik je alvast heel veel sterkte, ik leef echt met je mee!
We gaan in ieder geval tot na het weekend afwachten. Als ze in het weekend weer schuin gaat lopen dan is het over en anders wachten we af tot eind volgende week. Ze heeft wel (volgens de hulp) net weer een insult gehad en ze is erg moe.