Geplaatst Vandaag heb ik afscheid van Spirit moeten nemen.
Spirit was mijn cavia, ik had haar al sinds mijn dertiende.
Misschien raar om te lezen dat ik hier een topic over mijn cavia neerzet.
Maar Spirit verdient het gewoon
Spirit is geboren (rond) 20 augustus 2003, ik heb haar gekocht van mijn school toen ik in de eerste klas zat.
Mijn cavia daarvoor was toen net 2 maanden daarvoor overleden.
Ik heb Spirit samen met Tijgertje gekocht toen ze zo'n 5 weken oud waren.
Ik vond Spirit altijd zo leuk vanwege haar aparte haarkleur en aftekening.
Toen we Spirit en haar zusje meekregen schenen dat ze schurft hadden.
Gelukkig was het nog in de beginfase en hebben we dit zelf kunnen oplossen met een schurftmiddeltje.
Vanaf het begin hebben we de cavia's altijd veel opgepakt dus ze waren altijd heel erg mak.
Zo'n twee jaar geleden is Tijgertje overleden, precies een dag voordat we op vakantie gingen werd ze ziek.
De dag erna is ze overleden en sinds die dag zat Spirit alleen in het hok.
Rond die tijd kreeg Spirit ook kleine bultjes onder haar buik, waarschijnlijk waren het een soort van kankergezwellen maar ze had hier geen last van.
Spirit sliep de laatste tijd al een stuk meer en soms leek het alsof ze al dood was.
Ik wist toen al dat het niet lang meer zou duren, maar dat het vandaag zou gebeuren had ik nooit gedacht toen ik wakker werd.
Ik werd dus rond half tien wakker en ging naar beneden toe.
Toen ik eten wilde klaarmaken zag ik opeens dat ze heel raar op haar zij lag.
Eerst dacht ik dus dat ze al dood was, maar toen zag ik dat ze nog ademde.
Ik probeerde haar recht te zetten maar ze viel gewoon weer terug op dezelfde zij.
Ik heb toen mijn moeder opgebeld op haar werk en die zei dat ik het maar even moest aankijken en over een uur moest terugbellen.
Spirit bleef dus in leven en soms liep ze een soort van de rennen op haar zij.
Het leek net alsof ze dacht dat ze op haar pootjes stond en weg wilde rennen.
Na een uur heb ik mijn moeder opgebeld en gezegd hoe het met haar ging.
Het leek ons beide het beste om haar maar in te laten slapen.
Ik heb toen de dierenarts opgebeld en een afspraak gemaakt.
Mijn zus kon mij gelukkig erheen rijden met de auto.
Toen we daar aankwamen leefde Spirit nog steeds.
Zelf hun schrokken van Spirit, ze bleef maar 'fietsen' met haar pootjes.
Ook kwam er opeens snot uit haar neusje vandaan.
Toen is Spirit dus ingeslapen, ze gaf een harde piep toen de spuit in haar kwam.
Ik vond het best moeilijk om haar te laten gaan.
Spirit is net geen zes jaar oud geworden.
Ik zal haar heel erg missen, was echt gek op Spirit.
Gelukkig is ze nu bij haar zusje in de 'caviahemel'.
Rust zacht lieve Spirit 20-08-03 - 08-06-09
Hier waren Tijgertje & Spirit 5 weken oud.
Hier was ze ongeveer 2 jaar oud.
http://album.partyflock.nl/45540115.jpg
Deze foto is van vorig jaar.
Ze heeft het nu vast fijn met haar zusje. 