Citaat:De Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming stelt een onderzoek in naar een omstreden methode van de Dierenambulance Hengelo, waarbij zwaargewonde dieren in een vat met ether worden gegooid waarna ze een langzame gruweldood sterven.
De dieren raken eerst verdoofd, waarop hun longen verbranden en ze uiteindelijk in hun blaarvocht verdrinken. Het kan soms een uur tot wel twee uur duren voordat het dier eindelijk bezwijkt.
Een regionaal inspecteur van de dierenbescherming heeft hiervan onlangs melding gemaakt bij de LID. Deze omstreden methode werd in het verleden wel vaker toegepast, maar is al jaren niet meer in zwang. „We onderzoeken nu wat hier gebeurd is en of er strafbare feiten zijn gepleegd”, aldus LID-woordvoerster Josine Boven.
De dierenbescherming noemt de methode „middeleeuws en uiterst dieronvriendelijk”. „We pleiten ervoor dat een dierenarts dit doet door middel van een spuitje”, zo reageert de woordvoerster. „In de praktijk is het zo dat de dierenambulance gewonde dieren ophaalt en ze bij de dierenarts aflevert. Wanneer het niet lukt een dierenarts te bereiken, dan beslissen ze op eigen houtje om het dier af te maken. Probleem is echter dat bij wet niet duidelijk is geregeld op welke wijze dit dient te gebeuren.”
Volgens de zegsvrouw wil minister Verburg (LNV) na het zomerreces de richtlijnen aanscherpen in een nieuwe wet. Ook moeten daarin kwaliteitscriteria voor dierenambulances worden meegenomen. „Wat nu in Hengelo gebeurd is, toont nog maar eens aan dat goed moet worden gekeken naar de bestaande protocollen”, aldus de woordvoerster van de dierenbescherming.
Het onderzoek richt zich volgens LID-zegsvrouw Boven vooralsnog op de zaak in Hengelo. „Maar mochten we nu meldingen binnenkrijgen vanuit andere delen van het land, dan zullen we dit uiteraard meenemen”.
Onduidelijk is nog of er sancties uit voortvloeien. „Wij maken proces-verbaal op en sturen dit door naar het openbaar ministerie. Het laatste woord is uiteindelijk aan de rechter.”
De Dierenambulance Hengelo wil niet reageren, zo laat een woordvoerder resoluut weten.
Citaat:De Dierenambulance Hengelo werkt al jaren met een omstreden euthanasiemethode. Zwaargewonde dieren worden in een ton met ether gedaan, waar ze buiten westen raken, de longen verbranden en de dieren uiteindelijk door blaarvocht 'verdrinken'. Dat kan wel een tot twee uur in beslag nemen.
Inspecteur van de Dierenbescherming Edwin van Geel heeft de organisatie gesommeerd met de methode te stoppen. Dat is enkele weken geleden 'tot nader order' gebeurd. Van Geel werkte vroeger als chauffeur van de dierenambulance zelf met de methode en kent
de gevolgen dus goed.
Volgens ambulancecoördinator Henk Leunk werd de omstreden methode alleen bij hoge uitzondering gebruikt, als dieren niet meer te redden waren en als wachten op het spreekuur van de dierenarts nog meer onnodig leed op zou leveren. Hij stelt dat niet is
bewezen dat dieren onder deze methode lijden.
De Dierenambulance in Hengelo heeft jarenlang zwaargewonde dieren in tonnen met ether om het leven gebracht. De organisatie stopte, na inmenging van de landelijke Inspectiedienst van de Dierenbescherming (LID), enkele weken geleden met deze
euthanasiemethode, maar dat gebeurt 'tot nader orde'. Inspecteur van de Dierenbescherming Edwin van Geel vreest echter dat ze na enige tijd weer wordt opgepakt.
Van Geel werkte jarenlang als chauffeur op de dierenambulance en deed zelf mee aan de methode. Totdat hij tijdens zijn opleiding tot inspecteur erachter kwam dat dit tegen alle regels was. Eenmaal actief als inspecteur sommeerde hij namens de LID de
Hengelose Dierenambulance te stoppen met de etherton. Daar werd in eerste instantie geen gehoor aan gegeven. Daar werd onlangs alsnog toe besloten, 'tot nader order' valt te lezen in de notulen.
Van Geel stelt dat het zeker een tot twee uur duurt voordat een dier in de etherton overlijdt. Het dier is minstens een minuut aan het spartelen voordat het door het narcosemiddel buiten westen raakt. De ether verbrandt de longen, waar allemaal blaasjes
in ontstaan. Die blaasjes knappen en het dier verdrinkt in het vocht. De meningen zijn verdeeld overde vraag of het onder narcose nog iets voelt.
De wet schrijft voor dat 'elke vermijdbare opwinding, pijn of lijden' moet worden vermeden en dat elke methode 'onmiddellijk na aanvang van de dodingshandeling tot de dood moet lijden'. Ook moet een dierenarts vaststellen dat het dier te zwaar gewond is.
Dat laatste gebeurt volgens Van Geel structureel niet. Chauffeurs krijgen opdracht om het dier rechtstreeks naar de ton te brengen als het te zwaar gewond is. "Om kosten en kilometers te besparen."
Coördinator Henk Leunk van de dierenambulance stelt dat de methode al jarenlang wordt toegepast onder verantwoordelijkheid van de vorige inspecteur. Dat gebeurt alleen bij dieren die niet te redden zijn: vogels met twee gebroken pootjes en ongeneeslijk
zieke konijnen. Wachten tot het spreekuur van de dierenarts zou nog meer lijden betekenen. Dat gebeurt door slechts één chauffeur die er goed voor is opgeleid. Enkele weken na vertrek van de vorige inspecteur is de dierenambulance er mee gestopt, omdat
het onder de verantwoordelijkheid van een bevoegd persoon hoort te gebeuren. Leunk ziet zelf geen bezwaar tegen de methode: "Het is niet bewezen dat de dieren eronder lijden."
Ongeneeslijke dieren komen in een ton met ether. Ze zouden niets merken omdat ze onder narcose raken. "Het is niet bewezen dat de dieren lijden."
Een woordvoerder van de landelijke Dierenbescherming noemt de in Hengelo gebruikte methode 'middeleeuws'. Deze manier van werken zou al zeker tien jaar uit de gratie zijn vanwege de lange tijd die het duurt voor een dier overlijdt.
In Enschede gaan zwaargewonde dieren naar de dienstdoende dierenarts, die uitmaakt of hij ze moet laten inslapen, zegt chauffeur Harrie van der Veen van de Enschedese Dierenambulance in een reactie. Hij is 'verbaasd' over de werkwijze bij de 'buren'.
www.tctubantia.nl
Nou ja zeg, en dat noemt zich een dierenambulance

Ik mag hopen dat die organisatie in Hengelo wordt opgedoekt en dat er een groot onderzoek wordt ingesteld!
Je zou ze maar bellen in de veronderstelling dat ze een dier gaan redden
