Rust zacht lieve meid, je verdient het!

Nou dan even het hele verhaal.
Vorige week donderdag zijn we naar de dierenarts geweest, omdat Bijou moeilijk ademde en het duidelijk zwaar had. We kregen een antibiotica kuur en die leek aan te slaan. Woensdagavond ben ik voor Hemelvaart bij mijn zus geweest. Het ging nog steeds goed. Vrijdag merkte de vriend van mijn zus op dat ze moeilijk ademde, piepte, het erg zwaar had. 's Middags hoorde ik het weer, maar we zouden het even aanzien. 's Avonds begon ze weer en toen zijn we toch naar de dierenarts geweest. Deze heeft toen de dosis verhoogd van 0,25 ml antibiotica (2x daags) naar 0,50 ml antibiotica. Hier knapte ze niet van op, ze ging zelfs weer achteruit. Zondag was het het ergst. We zijn de hele dag weggeweest, maar toen we terugkwamen, zagen we dat er niet veel water uit het flesje was gedronken. Ik heb Bijou op schoot gehad, maar ze was Bijou niet meer zoals ik haar kende. Normaal likt ze altijd aan mijn vinger, nu niet. Ze zat er echt levenloos bij. Vanmorgen was ze helemaal koud, heb ik haar nog op schoot gehad, afscheid genomen...
Later is mama naar de dierenarts geweest met haar, en daar konden ze de temperatuur niet meten, omdat ze té koud was. Ze kreeg een slaapmiddel en daarna is ze gegaan.

Rust zacht lieverd, we hebben een fijne tijd samen gehad.
10-10-03 - 25-05-09
Bijou is 5,5 jaar geworden.