Bokt.nl

tita schreef:

Nou heeft de TS niet meer gereageerd en ik vraag me af of zij een andere denk instelling heeft als haar ouders.

TS
Vind jij dat je ouders goed gehandeld hebben?
Zou jij het anders doen?
Wat ga jij nu thuis doen om de situatie te voorkomen?

x_Rebecca schreef:

Ik snap niet dat je geen dierenarts hebt ingeschakeld of je beter hebt voorbereid op de bevalling.
Toen mijn poes voor de eerste keer moest bevallen heb ik de hele nacht bij dr gezeten tot ik zeker wist dat alles goed ging, ik heb geholpen bij het afdrogen (beesje was te moe) en ik ben zelfs toen alles goed ging nog naar de dierenarts geweest omdat er één poesje was die niet dronk.. (En toen was ik 11.)

Tuurlijk, als het niet allemaal goed gaat is het lastig maar dan bel je de dierenarts meteen, niet pas na een poos (als je ouders überhaupt gebeld hebben; ik heb nog nooit gehoord dat een dierenarts niet helpt ).

En ookal kost het geld, je weet dat je dier ziek kan worden of dat er iets mis kan gaan, daar moet je rekening mee houden (in dit geval hadden je ouders dit moeten doen, zéker als je weet dat je poezebeest zwanger is, als je weet wat er allemaal mis kan gaan... )

Nouja, in elk geval, sterkte met het verlies verder TS...
En ik hoop dat je de rest van de poezen/kattenbeesten gewoon laat helpen?

Duke schreef:

Poehee, wat een discussie hier.

TS: Ik vind het gewoon heel erg voor je wat er is gebeurd. Maar ik begrijp de situatie.

Mijn ouders hebben ook een (varkens)boerderij. En hier geldt bijna hetzelfde... ik was ook een jaar of 12 toen mijn kater lag te creperen van de pijn. Waarschijnlijk vergiftigd door een niet zo kattenminnend persoon. Maar het was zondag. Dus de beredenering van mij pa: 'Op zondag kost de veearts meer en hij geeft toch gelijk een spuitje, want hij is niet meer te redden.' Of dat echt zo is, zullen we nooit weten, maar mijn vader ging met een stalen pijp de schuur in. En kwam met een dode kat naar buiten... dat is niet leuk als je 12 jaar bent en die kat is je maatje geweest. Maar we groeien niet allemaal op in de stad. Op de boerderij heersen nu eenmaal andere leefregels. Leer er maar mee leven dat niet iedereen hun huisdier als gezinslid beschouwen. Je kan zeker een meisje van 13 niet zo toespreken. En wat hier gezegd wordt over die ouders door sommige, vind ik ronduit beledigend. Dit is nu eenmaal de mentaliteit van het platteland. Kan je er niet tegen, keer dan je hoofd maar om. En ik vind ook dat je een dier niet moet laten lijden, maar ik denk dat die ouders er in hun ogen alles aan hebben gedaan. En waarschijnlijk ook hebben gedacht in eerste instantie dat je de natuur z'n gang moet laten gaan. Dat het katje het wel zou redden. Toen het eenmaal niet zo bleek te zijn, was het al te laat. Als je een (varkens)bedrijf hebt, kun je niet de hele dag bij een zwangere kat gaan zitten waken. Werk genoeg. En of je dan geen katten mag hebben? Wie beslist dat? Op sommige boerderijen zijn katten gewoon een natuurlijk middel tegen muizen.