Vanochtend trof ik hem echter aan, met een bloedneus, heel kortademig en siep in zijn ogen, nog wel atent en wilde nog wel lekker mee lopen. Heb het even aangekeken, maar toen ons mam het ook niet meer vertrouwde meteen naar de dierenarts gereden. Was om half 8 en ik werd meteen geholpen. Daar heeft hij een spuitje gehad voor het ademen (hij ademende ondertussen door zijn mond, echt luchthappen). En na 10 min hapte hij al geen lucht meer en ademde hij rustiger, ben even naar huis gereden voor zijn brokjes en een berg hooi, want de dierenarts wilde hem vandaag even bij zich houden om te kijken hoe het met hem ging.
Nou heb ik net weer even met de DA gebeld, er is niks meer verandert behalve dat hij een paar hooisprietjes heeft gegeten en wat hooi, maar hij bloed nog steeds een beetje en hij ademt nog steeds niet goed. Als ze op zijn rechter kaak drukt gilt hij het uit van de pijn, dus daar zit duidelijk het probleem. Nu willen ze onder narcose gaan kijken wat hij heeft.
Ik weet dat narcose erg risicovol is voor konijnen, laat staan dat mijn flint al kortademig is op het moment, dat er op zijn longen vocht en/of bloed zit, al vanaf gister avond niet veel gegeten heeft (zag het aan zijn bak vanochtend, die was nog vol), er dus weinig darmactievieteit is.
De dierenarts klonk ook niet erg hoopvol meer, het enigste wat ze wilde doen was nog kijken in zijn bek en naar zijn kaak onder verdoving en hopen dat het niks ernstig is of in het allerergste geval een abses in de longen.
een andere optie was om hem vol te stoppen met pijnstillers en dat hij laatste dagen hier dan kan slijten in de tuin, waar hij zo op zijn gemak is.
Ik ben bang dat hij de narcose niet overleeft, en als hij die overleeft dat de uitslag echt slecht is en dat ik hem alsnog in moet laten slapen, en dat hij dan 2 verschrikkelijke pijnlijke dagen heeft gehad maar aan de andere kant, vol met pijnstillers stoppen en dan hier in de tuin aan zijn lot over laten krijg ik ook niet over mijn hart.
Ik zit dus echt in de knoop met mezelf, als we wisten wat de oorzaak was was het allemaal zoveel makkelijker, ik begin telkens te huilen omdat het allemaal zo onzeker is en ik wil m'n kereltje niet kwijt, daar is hij gewoon nog te jong voor. Wie kan mij helpen bij mijn keuze? Nu al in laten slapen of wachten op de uitslag, als die al goed af loopt en met weinig kans op goed nieuws.


Foto's van 24/3/09