Hallo,
even naar aanleiding van een gesprek met mijn ex-vriend over hun hondje, wil ik iedereen wijzen op het mogelijke belang van een second opinion.
Ik sprak mijn ex eergisteren over msn en we kregen het over hun hondje. Het hondje kon 's morgens niet plassen en ze zijn direct naar de dierenarts gegaan (ik heb het hier maar even over baasje en bazinnetje, dat zijn de ouders van mijn ex). De dierenarts heeft het hondje onderzocht en na een puur betastend onderzoek zal ik maar zeggen kwam deze dierenarts tot de conclusie dat het beestje een tumor op de blaas had, die niet operabel was en acuut ingeslapen moest worden. Het bazinnetje wilde echter dat het baasje ook nog even afscheid kon nemen en er werd afgesproken dat de dierenarts 's avonds langs zou komen om het beestje in te laten slapen. Gedurende de dag was het beestje net zo vrolijk en actief als altijd, maar goed een tumor is natuurlijk niet altijd te ontdekken aan de buitenkant tot er kwaaltjes komen, in dit geval niet kunnen plassen. Om een uur of 4, half 5 sprak ik dus op msn met M (mijn ex) en hij vertelde dit. Dus ik zei, als ik jullie was zou ik vanmiddag direct voor een second opinion zijn gegaan, het komt in mijn ogen een beetje vreemd over, dat puur door betasting aan de buitenkant gezegd kan worden dan een beestje een tumor heeft die niet operabel is. (laat ik er wel direct bij vermelden, dat ik er verder geen verstand van heb hoor!!)
M en zijn familie hadden nog nooit gehoord over de mogelijkheid van een second opinion en ik gaf ze een paar voorbeelden van wat er bij onze eigen familie wel eens was geweest, bij dezelfde praktijk als waar hun hondje was 'afgeschreven' hadden ze ook gevonden dat de kat van mijn zus een tumor in de buik had waar niks aan te doen was, terwijl bij een second opinion in de praktijk waar M later ook naartoe is gegaan, bleek dat er sprake was van een navelbreuk (!!). Daarnaast had een vroegere hond van ons last van fistels bij zijn anus (zo heet dat geloof ik) ook deze hond was opgegeven, hier kon niks aan gedaan worden. Bij de betreffende praktijk waar mijn zus en M naar toe zijn gegaan wilden ze toch proberen eerst dmv zalfjes en later toch een operatie om hier wat aan te doen en met succes! De open wonden bij zijn anus waren volledig verdwenen. Natuurlijk werden wij wel op de hoogte gebracht van het mogelijke risico van de operatie en dat het zeker geen gegeven feit was dat het zou slagen, maar ze wilden het wel proberen en het was gelukt!
Maar goed ik had M dus als tip gegeven om eens bij deze praktijk te informeren of ze er nog naar wilden kijken en heb hem vandaag weer gesproken. Nadat de dierenarts ook daar eerst gevoeld had bleek dat er inderdaad iets zat. De dierenarts kon zich niet voorstellen dat hij zo ziek was, zijn vacht zag er nog mooi uit, hij keek nog helder uit zijn oogjes en hij was nog levendig dat er wat zat kon hij wel voelen maar hij wilde eerst onderzoek doen om te kijken wat er nu precies zat en of het ook operabel was. Na onderzoek bleek dat er wel sprake was van een tumor, maar dat er verder geen uitzaaiingen waren, niet in zijn longen, niet in zijn bloed, niet in zijn urine. Gisteren is het hondje geopereerd en mocht gisteravond al naar huis. De tumor is met succes verwijderd. Toen het bazinnetje de dierenarts ging afbellen om in te laten slapen, was hij al onderweg, maar ja... ik denk dat ze nog nooit zo blij is geweest om iemand te moeten afzeggen!
Wat ik wil bereiken met dit topic, mocht deze vraag gesteld worden, is om als eigenaar van je dier zelf ook altijd kritisch te blijven en dierenartsen zijn ook maar mensen, die kunnen ook fouten maken. Maar als je zelf het gevoel hebt dat iets wel erg kort door de bocht is gegaan/gezegd en je hebt er niet 100% vertrouwen in, probeer het dan nog elders. Ik denk dat de meeste mensen hier op bokt wel weten dat second opinions mogelijk zijn, maar deze mensen dus niet. Dus ook daarom heb ik dit topic geopend.
edit:typo
Laatst bijgewerkt door Mariskatw op 21-03-09 17:34, in het totaal 1 keer bewerkt