Mijn ouders hebben 2 KaninchenTeckels, beide reu.
Voor jullie beeld,
Tuur 1,5 jaar oud

Kobus 1 jaar oud

Eerst hadden we Mac, een Schotse Terrier, hij was oud en besloten werd alvast een pup erbij te kopen voor als Macje er dadelijk niet meer was. Tuur werd gekocht.
Hij was altijd redelijk opzichzelf, Mac ook trouwens, maar verder super lief een aanhankelijk.
Mac ging na een half jaar dood en toen hebben mijn ouders Kobus als puppie bijgekocht.
Dit ging prima.
Echter Kobus is een echte loebas, hij kan zich buiten uren vermaken en wil constant aandacht, Tuur is meer een paris hilton schoothond, die ergens gaat liggen onder een dekentje, het altijd koud heeft en het allemaal wel best vind.
oftewel een boer en een kakker!
Ze mogen zowat alles in huis, op de bank en op schoot als ze er om vragen.
Nu is er een onderlinge strijd gaande die zich steeds verder ontwikkeld.
Kobus wordt van het ene op het andere moment gepakt/gebeten (vals) door Tuur.
Kobus is bang van Tuur op het ene moment, en speelt met Tuur op het andere moment.
Als Kobus zo'n angstbui heeft durft hij niet naar binnen, loopt depressief rond met hangende oren en staart, plast van schrik en gromt zich rot....
eerst was het grommen redelijk nu al als je Kobus oppakt om hem te knuffelen, hij is dan bang dat Tuur hem 'pakt'.
Tuur Jat ook alles van kobus af, kluiven, speeltjes... Kobus komt altijd een beetje tekort daardoor..
Zou het iets met de aandacht van mijn ouders naar de hondjes te maken hebben?
Ik dacht, misschien eens een hele tijd, niet meer knuffelen, niet meer op schoot en dergelijke, maar mijn ouders zeggen dan, ja maar als ze niet meer mogen knuffelen met ons is er ook niks aan voor ons...
what to do????
