Helaas, Mambo is niet meer.....

Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Mitnait

Berichten: 1541
Geregistreerd: 24-02-04
Woonplaats: Papendrecht

Helaas, Mambo is niet meer.....

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 18-02-09 23:47

Helaas heb ik vandaag mijn konijn in moeten laten slapen. Het was een lastige keuze. De DA dacht dat hij 1 of 2 verstoppingen had. Hij had al 2 dagen niet gegeten en was niet meer de vrolijke Mambo die hij altijd was.
Optie 1: Foto maken om te kijken wat het precies is en als het evt. tumors zijn kunnen ze dat operen.
Optie 2: D.m.v medicijnen proberen de darmen weer opgang te krijgen in de hoop dat het weer goed komt. Minder dan 50% haalt het.

Helaas is vorig jaar mijn andere konijn al overleden hieraan. Wij hadden toen gekozen voor optie 2, maar het arme ding heeft het niet gehaald en is niet leuk aan zijn einde gekomen. Toen ik de opties hoorde vroeg ik eigenlijk meteen of hij ook ingeslapen kon worden. De diernarts gaf aan dat het eigenlijk wel de beste optie is omdat weinig konijnen dit echt overleven.

Toen de 1e spuit erin ging, die voor de narcose, zag je hem langzaamaan weg zakken. Ik vond het echt sneu om te zien, zo'n klein beestje die niet weet wat er gaat gebeuren. Toen hij onderzeil was heeft ze hem de spuit gegeven om het hart te laten stoppen. Toen was het snel over.

Ik wist niet dat het me zo zou aangrijpen. Mambo was een echt buitenkonijn die elke dag zijn eten kreeg, maar waar ik verder niet echt een band mee had. Ik had het best moelijk toen ik hem zag wegzakken en voelde aan de ene kant me best schuldig dat ik deze keuze had gemaakt. Maar ik wilde niet dat hij met pijn aan zijn einde zou komen.

Zo...moest het even van me afschrijven......

Heeft iemand ook weleens zo'n moeilijke keuze moeten maken?

050206051012

Berichten: 27515
Geregistreerd: 21-04-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-02-09 10:03

Jazeker, in het verleden.

Mijn kat is ruim 3 weken geleden overleden bij de DA, onder m'n neus, nadat hij een hele pijnlijke strijd heeft geleverd. Aan de ene kant ben ik 'blij' dat ik geen beslissing heb hoeven nemen, aan de andere kant vraag ik me af of er daadwerkelijk álles uit de kast is getrokken om hem te redden. En uiteraard wil ik niets liever dan hem terug, maar dat gaat niet meer.

Heel veel sterkte.

Anke_Amigo

Berichten: 829
Geregistreerd: 16-04-07
Woonplaats: Amersfoort

Re: Helaas, Mambo is niet meer.....

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-02-09 10:51

helaas en gelukkig niet. heel tegenstrijdig, maar mijn hond had een te kleine hartklep en dus een hartruis, de DA gaf hem nog een half jaar. Na dat half jaar heeft hij het nog dik 2 jaar volgehouden (als gelukkige en actieve hond). Toen op een ochtend stond hij er vreemd bij, maar ik zou om 11.00 uur al weer thuis zijn en ben dus weg gegaan. Hij leek vreemd, je kent je hond, maar er was niets overduidelijk mis, zo leek het. Toen ik thuis kwam was het wel echt mis. Ik ben direct naar de DA gegaan, maar onderweg was het eigenlijk al gebeurd. Aangekomen bij de DA hebben ze nog vanalles geprobeerd maar het mocht niet meer baten.

De DA zei dat als ik 's ochtends gekomen was ik de keuze had moeten maken om hem in te laten slapen of medicijnen te geven. Ze had me dan wel de keuze gegeven, maar eigenlijk was er geen andere opties geweest dan hem in laten slapen.

Dit was en is mijn aller grootste vriend, de gedachte dat ik had moeten zeggen dat hij het spuitje moest krijgen...ik zal je heel eerlijk zeggen dat ik niet weet of ik die beslissing had kunnen maken. Ik vind het dan ook een hele moedige en knappe beslissing die jij gemaakt hebt. sterkte met het verlies

benangelique

Berichten: 15658
Geregistreerd: 06-09-04

Re: Helaas, Mambo is niet meer.....

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-02-09 11:20

al 2x bij een konijn en 1x bij de hond.
voor 1 konijn was het al te laat doen we bij de dierenarts kwamen; zij had een hersenbloeding gekregen vermoedelijk. deze keuze was zeer verdrietig, maar de enige juiste.
bij het andere konijn hebben we echt voor zijn leven geknokt, 2 weken lang. opname in de kliniek, vele nachten eruit om te dwangvoederen en drinken en uiteindelijk toch de strijd op moeten geven. heb tranen met tuiten gehuild en nog iedere dag ben ik bang dat 1 van de andere konijnen ook zo ziek wordt.
de hond bleek leverkanker te hebben en net als je de beslissing neemt om hem te laten gaan, krijgt ie een opleving. pfiew