Geplaatst Ze is er niet meer.
Overleden in de nacht van dinsdag op woensdag....
wat zou ik die vrolijke meid toch missen....
Nouja, ze was niet van mij.
Ze was van de mensen waar ik een paard verzorg.
Maar ik ken haar wel al langer als 6 jaar.
Altijd als je daar het erf op kwam fietsen of het erf opkwam rijden
werd je begroet door deze vriendelijke meid.
Ze kwam kwispelend op je af rennen en ze was gewoon blij dat je er was.
En was ze dan niet buiten, maar deed je haar hok los dan was ze net zo vrolijk.
Ze was ieders vriend.
Ze hield van aandacht. Ze hield van lekker spelen en gek doen.
Ze was gewoon helemaal blij als je haar aandacht gaf.
Een tijd geleden had ik al het idee dat het niet goed meer ging.
En was ik al bang dat het niet lang meer zou duren.
Maar toen ik een paar dagen later weer terug kwam was ze net zo vrolijk als dat ze eerst was.
Het ging een tijd goed, maar dat heeft helaas niet lang geduurt.
Want toen ik dinsdag terug kwam herkende ik haar niet terug. Ik schrok er gewoon van. Ze was zo levenloos. Zo rustig. Zo mager en wou niet meer eten.
Ze liep moeilijk. En het ging gewoon niet meer.
Ik had gewoon het gevoel dat ze er de volgende dag al niet meer was.
Dus heb goed afscheid genomen.Heel goed.
Maar hoopte wel dat ze de volgende dag nog altijd op haar beentjes stond.
Toen ik weg ging nog even goed gekeken. Nog goed geknuffeld.
En toen moest ik helaas weg.
Woensdag kwam ik terug samen met een vriendin.
Ik wachtte al af wanneer ik een laken zou zien met daar iets onder.
Maar toen ik het erf op kwam zag ik niks. Dus ik dacht misschien dat ze dan toch nog leeft.
Maar toen we verder het erf op reden werd het al snel mis.
Ik zei tegen die vriendin: ''Kijk lena.''
En daar lag ze dan.
Heb nog een keer goed gekeken.
Nog 1 keer geaaid.
En gewacht totdat ze haar kwamen ophalen voor de crematorium.
Heb samen met die vriendin geholpen haar achter in de auto te leggen.
En daar ging ze dan. Daar reed ze dan weg.
Maar wat was ik blij dat ik nog afscheid kon nemen. Dat ik haar nog een laatste keer goed kon knuffelen etc.
Wat zou ik haar missen.Die vrolijke, lieve meid.
RIP: Lena
3/4 januari 2009.
Uit het oog, maar voor altijd in mijn hart. [L]
