(wel verstandig om eerst te lezen)
Ik heb het topic aan mijn moeder laten lezen.
Ze zei dat ze het 'voelde' Daarom had zo ook zo vaak gevragen of het wel goed met me gaat.
Ik na haar dood mijn enige échte vriendin kwijt geraakt.
ik heb genoeg vriendinnen en genoeg vrienden. Maar geen 1 waar ik éch álles bij kwijt kan. Wat ik bij haar wel kon.
Nu al weer 1,5 jaar geleden. maar zit nu weer mijn zakdoek vol te snuiten. Wat nu nog iedere keer gebeurd als ik over haar praat.

Ik heb een nieuw iemand nodig om me weer zo aan vast te hechten. (volgens mij en mijn moeder)
We hebben wel een hond, Maar daar heb ik niets mee. geen klik. Zijn liefde voor mij is nep.
Hij mag me alleen als ik iets te eten heb, anders kijkt hij me nog niet aan als ik thuis kom.
Mijn moeder kwam heel onverwachts toch met het voorstel om een nieuwe poes te kopen.(iets wat ze altijd heeft geweigerd)
Dat zou ik aan de ene kant helemaal geweldig vinden! Maar ik wil Tijger niet het gevoel geven dat ze word vervangen!
En wat als we een nieuwe poes heb. Maar daar misschien nog niet die klik mee heb. Dat blijf ik me nog zo alleen voelen.
Wat zal ik doen? een nieuwe poes met de hoop dat ik emotioneel weer meer opknap. Of niet uit angst, omdat ik bang ben dat Tijger zich vervangen voeld, en uit angst dat ik daar misschien nog mijn probleem niet kwijt kan.
Ik hoop dat jullie me een beetje kunnen helpen.
