Maar toen kreeg ik een gratis rammetje aangeboden, hij was de helft van een tweeling maar werd verstoten omdat het bij dit ras schijnbaar weinig voorkomt. 2 week oud en een vreselijk leuk beestje dus ik was verkocht

Achteraf natuurlijk erg dom maar ik dacht dat het een buitenkansje was.
Weken erna volgden en ik was helemaal stapelgek op hem en hij zag mij ook als zijn moeder. Volgde me overal en groeide goed. Toen hij 'gespeend' kon worden kocht ik er een vriendinnetje bij, ik wilde geen lammetjes dus een castratie zat sowieso al in de planning.
Na ongeveer een jaar begon hij toch wel steeds bozer te worden en we konden het land niet meer in zonder een flinke beuk te krijgen. Dit is eigelijk alleen maar erger geworden en aangezien hij echt aan alles gewend is is hij ook nergens bang voor.
Wel handig als waakschaap dus, er komen nu geen vissers of mensen met een detector meer in mn weiland

Ook moet ik al jaren aanhoren breng dat ding toch naar de slacht.. maar dit gaat eigelijk helemaal tegen mn gevoel in, een gezond dier afmaken omdat hij in de weg zou lopen. Helemaal omdat het eigelijk mijn schuld is dat hij zo is geworden. Aan de andere kant zou hij jaren terug al naar de slachtzijn gegaan als ik hem niet had gewild.
Wat zouden jullie doen in mijn geval? Voor de duidelijkheid; we gaan waarschijnlijk verhuizen en hij kan niet mee. Ik zit er over te denken om een stuk weiland voor hem te blijven huren en daar een aantal keer in de week langs te gaan.