Geplaatst 
Net gehoord dat Fent, de 3.5 jaar oude labrador reu van mn tante en het broertje van onze eigen hond, is ingeslapen.
Fent was een geweldige hond, echt een van de leukste honden die ik ken, en tevens ook de mooiste.
Maar dit was het beste, er was geen andere oplossing meer.
Toen Fent 6 maanden was rende hij in het bos naar de buurman en zijn hond toe. enthousiast en in volle vaart.
De buurman (rare man) werd hier boos om, en heeft Fent een aantal keer hard geschopt.
Fent was geschokt,bang en helemaal in de war. Achteraf heeft mn tante hierna niet goed gehandeld, maar achteraf is makkelijk praten en hoewel zij veel ervaring met honden heeft (ze is fokster) heeft ze zich niet gerealiseerd dat zij niet goed handelde. Zij hield Fent weg bij confronterende situaties met vreemden, achteraf fout maar daar is het nu te laat voor.
Sindsdien heeft Fent meerdere keren (geloof 4 a 5 keer) iemand gegrepen. Uit angst, omdat hij ervan schrok dat die personen ineens onverwachts voor hem opdoken. De eerste 2 keer greep hij alleen een broepspijp. De keer erna beet hij door.
Vanaf de eerste keer dat hij iemand greep heeft mn tante cursussen met hem gevolgd, had hulp van een gedragsspecialist. Nam hem mee naar haar werk om hem te laten wennen aan vreemden, mee naar cursussen, mee naar de werkplaats achter hun huis. Om hem te confronteren met vreemden en zijn eerdere negatieve ervaring te vervangen door positieve.
Fent deed dit perfect. Was een voorbeeldige hond. Hij volgde mn tante overal op de voet, luisterde perfect in die situaties.
En het ging een tijd lang goed.
Totdat er gister aan het eind van de middag iemand van het bedrijf (eigen bedrijf van mn oom) de tuin in kwam, samen met mn oom.
Diegene kwam enthousiast naar Fent toe. En zonder aanleiding, zonder te grommen oid. Greep hij haar in der kuit.
Vanmorgen is hij ingeslapen.
Het kon niet meer. Mn tante had zo ongeveer alle gedrags cursussen gehad, en er hard aan gewerkt. Maar blijkbaar bleef hij onbetrouwbaar. M'n tante zou m nooit meer los kunnen laten in het bos, en zelfs hun eigen grote tuin zou hij een muilkorf oid om moeten hebben, voor het geval dat er iemand binnen zou komen. Dat was geen oplossing.
Na het vorige voorval twijfelde mn tante al of ze ermee door moest gaan, maar dit was de laatste druppel.
Fent was een geweldige hond, mn tante had allerlei plannen met hem (nog meer trainingen, certificaten, keuringen, nakomelingen) maar het risico dat er echt iets gebeurd was te groot.
Dus bij deze,
Lieve Fent, succes daarboven jongen!
We gaan je missen
; ik ken iemand die ook een labarador had en als het dier opsprong schopte hij het. uiteindelijk is de hond overleden aan de gevolgen van een kapotte lever. 
