Een hele veestapel is leuk maar afscheid nemen altijd minder.
Helaas hebben wij gisteren op jonge leeftijd 1 van onze honden moeten laten inslapen.
Geboren op 19 augustus 2007 en heengegaan op 22 december 2008.
1 jaar 4 maanden en 3 dagen heeft onze hond mogen worden.
Hij heeft een enorm lange en zware reis gehad in zijn korte leven.
Onze hond Rhythm is geboren in Engeland met een zware afwijking.
Hij is als pup naar Nederland gekomen bij fokster van Yentl's Yard *eerder dit jaar overleden door een hersenbloeding* Bedoeld als Fokreu voor nieuw bloed wij zouden een gastgezin zijn. Bij de laatste enting hier in Nederland hoorde de dierenarts een zware hartruis. Hierna zijn verdere onderzoeken gedaan daaruit is gekomen dat hij een Aorta Stenose had.
Vernauwde (= stenose) klep tussen de linker kamer (= ventrikel) van het hart en de grote lichaamsslagader (= aorta). Als gevolg daarvan stroomt het bloed na een samentrekking van het hart (= systole) minder gemakkelijk vanuit de linker hartkamer in de aorta.
Aortaklep-stenose gaat gepaard met een kenmerkend hartgeruis tijdens de ontspanning (= diastole) van de linker hartkamer (hoorbaar met stethosoop), is zichtbaar op het elektrocardiogram, op een thoraxfoto of via hart-katheterisatie.
Onze hond had dit zo zwaar dat zijn levensverwachting maar 9 maanden tot 2 jaar zou zijn.
Elke medische ingreep zal al fataal zijn zoals een castratie, Hierbij was het dus oppassen dat hij niet toevallig een teef zou dekken als hij ouder zou worden.
De opties waren dat hij of een keer dood lag door een hartaanval of zo ziek zou worden , heel slechtademig enz. dat we hem moesten laten inslapen.
Helaas had Rhythm later nog meer kwalen zoals een rugwervel die niet goed zat. weinig bloedtoevoer naar zijn poten waardoor hij veel pijn leed.
Een oparatie kon niet aangezien hij dit niet zou overleven.
Hij heeft eerst medicijnen gehad daardoor ging het wel beter maar het is zo erg geworden de pijn dat hij aggressieviteit begon te vertonen. Zo ernstig dat hij alle andere honden aanviel buiten *zelf zijn toenmalige vriendjes* Hier in huis woud hij afgelopen week door zijn bench de vriendin van mijn broer grijpen die hier 2/3 dagen in de week komt.
We hebben uitvoerig met de dierenarts besproken en die zei ook dat dit uit bij hem aggressieviteit voorkwam. en dat als we door zouden gaan gevaar voor eigenleven zouden lopen. Omdat de pijn heviger zou worden en hij dus ook en waarschijnlijk op een dag ons aan zou vallen.
Hierbij hebben we besloten dat dit geen waardig bestaan meer was.
Niet leuk voor hem en ons en gevaarlijk voor onze omgeving.
