Geplaatst Kip Anna was al een week ziek. Ze zat al bijna een week helemaal ineengedoken, at wat ik haar voorzette en dronk nog wel, maar voor de rest deed ze niet veel. Haar achterwerk zat vol stront en toen ik dat woensdag met plastic handschoentjes aan aan het schoonmaken was, zag ik dat haar buik ver kaal was.
Aangezien ik nog wat in de kast had staan van diergeneesmiddel tegen diaree/ snot/ verkoudheid/ longontsteking voor sierduiven/fazanten/kanaries/cavia's/konijnen
, geschikt dus tegen alles en voor ongeveer al het kleinvee 
, heb ik dat dus vanaf woensdag aan de kipjes gevoerd.Voor Anna was het helaas te laat. Die zat gistermorgen onder het hok. Toen ik haar het eten met de poeder voor haar hield, kiepte ze zowat om. Ze kon zich nog net op haar vleugels opvangen.
Aangezien ik het niet kan aanzien dat een kip van ellende crepeert, heb ik manlief ingeschakeld om er snel een einde aan te maken.
Ik denk nog: Niks tegen dochterlief zeggen. Komt manlief met de bijl binnen en zegt: Zo nou even de kip helpen. Dochter in paniek. Huilen huilen huilen. Nee, Papa! Ik vind het goed zolang ze leeft! En toen we eindelijk hadden uitgelegd dat Anna te ziek was, toen was het: Ik wil het zien!!
Ja, duh, ik dacht het niet!
Maar ja, ze stond al buiten en maar jammeren. Ik heb haar maar even gelaten en toen het moment gekomen was, heb ik gezegd: en nu draai je je om!
Bwah, wat een ellende om een kip.
En dat stuiptrekken duurt ook nog best lang. Dat had ik niet gedacht. En dan die snavel, die maar open en dicht bleef gaan, alsof ze naar adem aan het snakken was.
Ow het was echt heel zielig.
Ik bedenk me nog 10 keer voor ik weer aan kippen begin.
uit haar leiden gered. Ze zat met haar achterpoot vast in de val. Ze keek me zooo zielig aan. Daar heb ik wel even moeite mee gehad. (Normaal doet een val haar werk meteen goed, maar in dit geval dus niet) Met de achterkant van een schep heb ik toen staan mikken en ik weet nog dat ik dacht: Komop Sam, in een keer goed. Niet zo halfslachtig want dan lijdt dat diertje nog meer. Maar toen ik mepte, mepte ik toch wel heel veel te hard. Bleeh, het bloed en ingewanden plakte overal aan. Ioew, ik gruwel er nu nog van. 
bij ons komt het er nog niet in om dat beest medicijnen oid te geven.. oh de kip is niet lekker? oke.. kom maar hier hoppa.. weg kop... en weg kip... 
. En ze hebben er een handje aan, om via onze oprit naar de moestuin van de buren te wandelen. Ik geloof niet dat mijn buuv dat zo leuk vind, dus moet ik ze altijd in de gaten houden als ze los lopen. Vandaar dat ze in een afgezet stukje wei zitten.
. 