Het begon gisterenmorgen heel vroeg.
Senna was buiten gaan plassen en moest na een half uurtje weer naar buiten.
O mijn god, dacht ik, begint het nu al dat zo vaak moeten plassen ze is pas op de helft van haar dracht
Eigenlijk geen acht op geslagen en ik ben gaan werken. Mijn moeder zou oppassen op mijn dochtertje.
Dus ik nog tegen mams let wel even op Senna ze moet weer vaak piesen het is weer zover
Tegen tienen kreeg ik een telefoontje Senna poept bloed, ik heb geen seconde gewacht en de dierenarts gebeld die zei al gelijk binnenbrengen die gaat aan het infuus vanwege uitdrogingsgevaar en aborteren van de pups. Ik zo snel als ik kon naar huis en daar lag ze een hoopje ellende in haar mandje ze voelde zich erg beroerd, Senna ingeladen en naar de kliniek.
Daar aangekomen nog een echo gemaakt en ja hoor pupjes te zien o.k zei ze, dan mag ze bepaalde medicijnen zoals cortisonen niet hebben.
We gaan haar en de pupjes proberen te redden.
Ik heb haar nog even geholpen met het infuus inbrengen en dan tja dan moet je haar daar laten.
Gelukkig had ik Senna's lievelingsbeer meegenomen en kon ze daar lekker tegenaan kruipen.
Ik weer in tranen terug naar mijn werk. Gisterenavond weer gebeld het ging redelijk goed met Senna, ze blafte weer en was weer erg aanwezig wel had ze nog 1 keertje gepoept erg vies met bloed.
Ik heb net weer gebeld, ze heeft niet meer gepoept sinds gisteren en ze krijgt nu haar medicijnen en wat eten.
Moet straks weer bellen hoe het gaat.
OOHH arme Sentje vind het zo eng ik hoop dat ze ook haar dracht behoud.
Het zou haar laatste nestje worden en dan krijg je dit pffff...