Geplaatst Uiteindelijk heeft hij het nog 9 maanden gered, maar vandaag was hij op...
Het was genoeg...
Pfffff....wat een emotionele dag zeg..
Gisteren het besluit genomen dat vandaag de dag zou zijn, dus gisteravond al in tranen.
Slecht geslapen natuurlijk..
Vanmorgen de jongens ingelicht, die namen het in eerste instantie heel goed op.
Jan had nachtdienst gehad en lag nog lekker te slapen.
Eerst dat vreselijk moeilijke nare telefoontje waarin je een afspraak maakt..
Daarna gewoon gewerkt...
Tussen de middag bammetjes met de kinders, nog eens erover gehad.
So far, so good..
Kinders weer naar school en de tranen beginnen te dringen.....
Om 14.30 uur Jan gewekt..
Koffie drinken....huilen, beetje over koetjes en kalfjes praten...
16.10 uur daar zijn.
Dat laatste uur wachten was zo moeilijk, nog een aaitje en een knuffel...nog even voor op het gras.
Tenslotte Neelix in de auto getild en met z'n allen naar de praktijk.
Autorijden vond hij altijd geweldig en ook nu was hij blij dat hij mee ging.
Gelukkig heeft hij de dierenarts nooit een nare plek gevonden maar kwam hij daar altijd heel graag.
Naar binnen, we hoefden niet te wachten.
Eerst een spuitje om in slaap te vallen...
Omdat hij al zo vreselijk mager en uitgeteerd was duurde het lang voordat hij in slaap viel, maar het was niet naar...integendeel.
We zaten met z'n viertjes op de grond met Neelix tussen ons in, allemaal een hand op zijn kop of poot.
Al die aandacht deed hem goed, je kon merken dat hij het zo prettig vond, veilig tussen ons in.
Heel langzaam zakte hij in een roes en kwam de 2e spuit. Daarna was het binnen 10 seconden over.
We hebben allemaal ontzettend zitten huilen en afscheid genomen van onze lieve vriend.
Toen we de praktijk verlieten zijn we naar het bos gereden waar we altijd graag met Neelix kwamen, en hebben we een heerlijke boswandeling gemaakt om wat frisse lucht te krijgen en de koppies weer wat helderder te maken.
Het was zijn tijd,...het was goed zo.
Het was een prachtig ontroerend moment om zo als gezin een trouwe hondenvriend naar het einde te brengen.
Maar o...wat moeilijk, wat emotioneel....
Dag trouwe vriend...wij zullen je ontzettend missen....
het was een erg lieve hond...... 
Gelukkig hebben jullie voor hem gekozen toen het tijd was. 
Gelukkig hebben jullie 7 jaar van hem mogen genieten. Hij heeft veel van jullie gehouden en jullie van hem. 
Hij heeft een goed leven gehad and it was his time to go...
