

Met Duitse herder met wie ik africhting doe is een paar keer heel komiisch geworden na het pakwerk. Helemaal stijf. verdacht op hartptoblemen. Dus naar een kliniek op een ECG te maken. En ja hoor een ernstige hartafwijking. Direct stoppen met de sport. Vertel dat maar mijn 4 jarige hond die zich verder zo vreselijk fit voelt. Maar zo gezegd zo gedaan. Daar ik verder als dierenartsassistente toch wel weet wat de symptomen zijn bij die problemen, (hadt hij verder niet) toch opzoek gegaan naar een specialist. (daar waar ik werk is een kleine praktijk en niet zoveel apparatuur vandaar.) Gevonden. Weliswaar een paar uur rijden. na een gesprek met deze cardioloog zou hij met de bekende diagnose hooguit een jaar te leven hebben. Ben me echt lam geschrokken. Hij is echt m'n maatje.

Afspraak gemaakt. Die was dus vandaag. Eerst een uitgebreide echo. Waarin alles helemaal 100% bleek te zijn. Heb gelijk een vreugdedans gedaan.

Ben nu zo blij deze stap te hebben genomen. Stel je voor van niet dan hadt mijn hond nu niks meer gedaan/mogen doen.

Dus een second opinion/ specialist is soms zo gek nog niet om te doen.

Nu nog even verder zoeken waar zijn probleem weg komt. Waarschijnlijk spieren.

Meneer in kwestie.
