Ik heb een gedichtje voor je, alleen in het nederlands...
De vriendschap van een hond, is een vriendschap voor het leven.
Voor een ander niet te zien hoeveel een hond kan geven.
Want dan ben je eens verdrietig en dan kijkt hij je aan, alsof hij zeggen wil:
Ik zal altijd naast je staan.
En als je dan weer vrolijk bent dan slaat hij met zijn staart en
blaft alsof hij zeggen wil : Dat hebben we weer mooi geklaard!
Zo’n vriendschap is een wonder,
Een wonder om te beleven.
Zo een vriendschap kent geen mens,
Geen mens kan zoiets geven.