Ik moet het gewoon even ergens kwijt, mis mijn lieve Vito nog zo erg.
Het is al 4 maanden geleden, maar kan het gewoon nog steeds niet beseffen. Mijn grote, lieve vriend.
Hij was mijn trots, hij was mijn alles... En nu, nu is hij er gewoon niet meer.
Altijd was hij zo vrolijk als ik thuis kwam, altijd rennen door de kamer, met speelgoed in zijn bek.
Altijd kwam hij je uitbundig begroeten, en nu.. het is gewoon helemaal stil in huis...
Ik kan nog steeds niet beseffen dat ik hem nooit meer kan zien,
al is dit de beste & enige beslissing geweest, die eerlijk tegen over hem was.
Hoe moeilijk het ook is, het was oneerlijk hem hier te houden, omdat wij hem niet kwijt wouden.
Here I stand alone
With this weight upon my heart
And it will not go away
In my head I keep on looking back
Right back to the start
Wondering what it was that made you change

Lieve Vito.. † 01-07-2008.
Because I still love you more than I can say