De eerste weken was het wel spannend. Eerst was Schnapsy (de kater) bang van Kato (het vondelingetje dus). Dan was hij vooral kwaad. En als zij op de kattenbak was geweest, ging hij erover (nochtans gaat hij altijd buiten), want het was allemaal van hem! Dan begon het "spelen". Alhoewel... gillen, blazen, roepen, vertoppen onder de kast. Ik heb mijn hart nogal vast gehouden. Die kater van 4.5 kg op dat piepkleine dingetje en maar bijten... Maar Kato ging steeds weer naar hem toe, dus echt schrik had ze niet.
Maar stilaan begon het spelen wat "zachter" te worden. Als ze goed op dreef zijn, zien we dan twee ongeleide projectielen door het huis vliegen. Ja ja ook Kato achter Schnapsy aan, heel grappig. Ach, er wordt nog wel eens geblazen (als Kato weer achter Schnapsy z'n staart zit bv) en gegild. Maar geen van de twee heeft ooit wondjes of dergelijk gehad.
Dus voor de mensen de me gerust gesteld hebben, hier wat foto's en filmpje.
Dit is al van enkele weken geleden, Kato is nu als kool aan het groeien.

Heb ik al gezegd dat Kato een ongelofelijk knuffel is?

Af en toe was er nog een menigsverschil. Nu eten ze al hetzelfde bakje of ruilen even om.

Hoezo schattig?

Ach, hij kan er ook wat van hoor. Schnapsy de waterrat.


Van wie zijn deze ledematen?

En dan het filmpje.

Voilà, dat was het. Gewoon om eventjes te laten zien dat het inderdaad goed gekomen is. Ik betrapt ze ook regelmatig dat ze lekker tegen elkaar liggen te slapen 's nachts. Al dan niet op mij
