Geplaatst Nu werd ik vanmorgen opgebeld door de DA dat we moesten gaan nadenken hoelang we dit nog wilden proberen. Er zijn een aantal opties, we kunnen hem naar Utrecht brengen, waar ze dan van binnen uit een katheter zullen plaatsen(wat dus veel geld gaat kosten), we kunnen hem laten inslapen, of het nog een tijdje aankijken en kijken of hij uiteindelijk weer zelf zal gaan plassen. Hij is in ieder geval niet verlamd, dus wat dat betreft zou het goed kunnen komen, maar het hoeft niet, en er is ook niets over te zeggen hoe lang dat zal duren. Omdat zijn blaas onder een roesje leeggemaakt moet worden, kan hij dus ook niet naar huis, zodat wij dat zelf zouden kunnen doen. Zijn blaas kan dus wel geleegd worden, de urine kan er dus wel doorheen, dus zou hij het in principe ook zelf moeten kunnen.
Wat zouden jullie doen in deze situatie? Iedereen in mijn omgeving zegt in laten slapen, anders kost het je straks heel veel geld en wordt hij alsnog niet beter. Maar dit vind ik zo egoïstisch, omdat het veel geld gaat kosten, maar besluiten zijn leven te beëindigen. Hij is verder nog heel vrolijk en blij, hij heeft er alleen veel last van dat zijn blaas zo vol zit. Als je hem zo ziet is het een hele blije kat. Als ik wist dat hij veel pijn had zou ik voor inslapen kiezen, omdat het dan geen dierwaardig leven meer is, maar doordat hij er verder weinig last van lijkt te hebben vind ik het heel moeilijk, hij is ook nog zo jong.
Ons mooie mannetje, hier was hij nog klein.
Het is toch wel of geen breuk, maar toch niet wss?
Het is al een gans andere kat dan diegene die ik vrijdag gevonden heb... 
Ik vind dat ieder dier gelijk is, daarom wil ik hem ook zeker niet overhaast in laten slapen ofzo. Het vervelende is ook dat mijn ouders er totaal niet achter staan om hier verder mee te gaan. 
2x per dag zijn blaas legen is eigenlijk te weinig, maar vaker per dag onder narcose brengen willen ze ook niet, omdat dat ook niet goed is. Maar van die volle blaas krijgt hij dus ook steeds meer pijn. 
