Na een week bij me pa geweest te zijn kwam ik vorige week maandag bij me moeder thuis, en schrok me rot toen ik me kat zag!
Hij ademde echt beroerd, zijn hele lichaampje kan gewoon neit meer. Wij dinsdags naar de dierenarts. Hij was niet verkouden, maar kreeg wel een pretnison spuitje en pilletjes om ''beter'' te worden.. Wij hebben nog een weekje aan gekeken maar de pillen slaan niet aan. Vandaag hebben mijn moeder besloten dat we hem morgen gaan laten inslapen.
Het doet echt zo een pijn. Ik kreeg hem toen ik 4 was en hij was toen al 5, we waren meteen dikke maatje
Soms denk k van.. Het gaat toch met hem? en wrm moet hij nou weg:( kan het gwn niet begrijpen. Hij ligt nou op me schoot, en ben nou nog ff lekker met hem knuffelen en afscheid nemen. Hoop dat hij een goed leven heeft gehad bij ons. (L)Bedankt voor het lezen!

