
Het topic is doodgebloed, maar dat is niet meer dan logisch. Want het ging geweldig met Kruimel. Wat hebben we van hem genoten….
Maar helaas is daar vandaag veel te vroeg een einde aan gekomen. Ik heb hem in moeten laten slapen. Hij was de afgelopen 2 weken aan het bijten. En gedroeg zich raar. Maar, ik dacht pubertijd, gaat wel weer over. Vanmorgen is hij vanuit het niets in volle paniek tegen het raam gevlogen. En daarna bleef hij in paniek, beet om zich heen, helemaal niet Kruimel.
De dierenarts denkt iets neurologisch, of iets in zijn hersenen. Misschien is het eerdere bijten daar ook aan gelinkt. Hij was zo gestressed nu al, dat we besloten hebben niet verder te klooien en hem te laten gaan. Het was voor hem heel afschuwelijk geworden. En als je de mensen die je het meest vertrouwt ineens niet meer vertrouwt is het leven niet meer leuk.
Dag Kruimeltje, dag lief dapper slakipje met je cocktailprikkertjes. Ik hou van jou.