Mijn hond blaft dus ook behoorlijk naar vreemden, thuis gaat het aardig goed, maar buiten is het gedrag sterker, en wisselt ook per persoon. Bij hem is het onzekerheid over de persoon in kwestie, en hoe meer men reageert hoe heftiger het wordt. Als ik mijn hond aanhaal en vrolijk/ vriendelijk toespreek terwijl hij nieuwe mensen mag besnuffelen is het het snelste over en accepteert hij de nieuweling meestal vrij snel. straffen of stem verheffen werkt averechts (hij heeft dan op dat moment ook niks/ niemand om op terug te vallen), mensen iets laten voeren werkt soms.
Verder is het ook erg afhankelijk van de reactie van de persoon in kwestie, mensen die zich naar hem toebuigen (ook al is dat met de beste bedoelingen) wekken de indruk iets van hem te willen en ook dat maakt het in eerste instantie heftiger. Wanneer ik dit oefen hou ik zelf zoveel mogelijk de aandacht van de mensen vast zodat ze naar mij kijken. In de ogen blijven kijken en blijven staan wekt alleen maar meer reactie op.
In zekere zin zou je kunnen zeggen dat ik het gedrag beloon op het moment dat hij contact maakt met mensen, maar ik zie daarmee wel de beste resultaten, hij voelt zich gesteund in de situatie en dat maakt dat hij zijn onzekerheid op een gegeven moment laat varen.
Meestal probeer ik het gedrag te voorkomen door de focus op vreemden voor te zijn en hem een oefening of opdracht te geven die zijn aandacht opeist.