Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly

maar voor beide valt iets te zeggen denk ik 
Veel fokkers fokken op het moment niet ivm niet kunnen reizen naar dekreu of hebben de wachtlijst al lang vol zitten. Je zou op de site van de rasvereniging kunnen kijken voor pup info en contact met ze opnemen. Van de Welsh zijn er 2 verenigingen.
(zoals mijn tante zegt: de eerste beagle koop je omdat ze zo leuk zijn, als je nog een tweede koopt, ben je een onverbeterlijke optimist of hartstikke gek
)
fantstische dieren, maar staan zeker niet op onze nummer 1 haha. Precies om wat Skippy zegt. Eelmo schreef:Soof, grappig dat je dat zegt: vriend had de Welsh op zijn lijstje, ik de Engelse. Vandaar dat ik het even op "springer" gehouden heb![]()
Februari is geen moeten, maar een "niet eerder dan". We vinden het beide belangrijker dat we baanzekerheid en financiele zekerheid hebben voordat er een hond in huis komt. Ook daarin is corona niet heel vergevingsgezind, dus wie weer hoe lang we op een hond moeten wachten. Nog los van beschikbare pups. Hier zijn we ons enorm van bewust![]()
Jachttraining heb ik al even een beetje naar gekeken. Er zijn hier meerdere hondenscholen in de buurt die zulke trainingen aanbieden. Vraagje: zijn deze trainingen altijd met (koud) wild, of kun je ook met alleen dummies trainen? Ik weet niet of ik (vriend zeker niet) niet-dummies zie zitten eigenlijk.
De Welsh springer is net een maatje kleiner dan de Engelse, maar ik los ook dat deze het moeilijk kunnen vinden om alleen te blijven?
Wat vinden jullie van een pup als eerste hond vs. een herplaatser als eerste hond?
maar of je dat wil is de vraag natuurlijk, zoveel ermee bezig zijn. Want dat vergt van jullie beiden wel wat. Maar goed, dat zijn dus niet de showlijnen, die zijn minder fanatiek
SoofO schreef:Edit: en over pup en herplaatser. Ik heb ze allebei. Bij een rashond vind ik het fijn dat ik een ras uitkies die bij mij past en die ik kan opvoeden zoals ik wil. Het is veel werk ja, maar dat is een herplaatser ook. Helaas zijn er maar weinig die echt al een goede opvoeding hebben gehad. Ik heb vele herplaatsers gehad, maar de volgende zal toch weer een rashond worden.
-, máár ik denk wel dat als je echt sport-plannen / doelen hebt, het makkelijker is om dan selectief te zijn en een goede fokker te zoeken. Dat is toch echt anders dan een gezellige huishond die best wat gekke gedragingen mag hebben natuurlijk
Nikass schreef:Ik heb altijd kruisingen en herplaatsers gehad. Ook in beslag genomen hond met aardige rugzak. Toch is mijn huidige (1e) rashond de meest gecompliceerde en bewerkelijke. Dus tja, zeg het maar.
Feit is dat je bij een herplaatser al behoorlijk goed kunt inschatten wat je krijgt, waar dat bij een pup nog veel meer zal moeten blijken.

DiantaM schreef:Ik heb hier ook zo lang over getwijfeld. Heb zelf kleine kinderen en wilde er vooral een die kindvriendelijk is. herplaatsers die kindvriendelijk zijn komen bijna nooit voorbij. Nu dus een pup.
Dit weekend nog eens goed met vriendlief om tafel gaan
Ik wil graag een goed doordachte keuze maken, maar er zijn zoveel dingen om rekening mee te houden, verschillende kanten om iets te benaderen.. DiantaM schreef:Ik heb hier ook zo lang over getwijfeld. Heb zelf kleine kinderen en wilde er vooral een die kindvriendelijk is. herplaatsers die kindvriendelijk zijn komen bijna nooit voorbij. Nu dus een pup.

in huis overigens niet, maar buiten is hij echt 'aan'. Dát had ik in de opvang echt niet gezien. Niks mis mee hoor. Die eerste dagen vroeg iedereen zich af (ouders, broer) of er wel leven in zou zitten of dat het zo'n timide, stil hondje zou blijven. Niet dus
maar aan de andere kant zijn de honden van mijn tantes (3 galgo's, een terriër en een Spaanse pointer kruising) eigenlijk allemaal wél zo rustig gebleven. Toby had in de opvang gewoon echt de laagste rang en durfde niet de aandacht op zich te vestigen. Terwijl bij ons hij de baas is over de Doodle van mijn ouders, dat is echt een goedzak.
maar het wordt een te lang verhaal.
mooi is ie wel
en mijn teefje, dat is wat dat betreft echt een kadootje
(mijn hond is niet zo heel groot, ongeveer 55 cm en 28 kg).
niets ten nadele van jouw hond, maar zelfkennis van mijn kant
Slmt9 schreef:@nikass: wat interessant om te lezen. Ik heb zelf hersenletsel en ook erg overgevoelig voor licht, geluid en andere prikkels. Behalve het bijten en drijven herken ik me wel in je hond![]()
Ik vind het altijd zo bijzonder hoe onbekend hersenletsel in de wereld is, nu ik steeds meer lees hoe het overprikkelingsstuk bij honden zo terug komt. Half Nederland heeft immers een hond.
Terug naar de discussie: wist jij van te voren waar je aan begon? Heb je daar bewust voor gekozen?
Want alleen al uit dit verhaal weet ik dat ik me daar niet aan hoef te wagen. Geen pup en geen herplaatserniets ten nadele van jouw hond, maar zelfkennis van mijn kant
misschien juist omdat ik zo intensief met hem bezig ben geweest. Hij is zo álles tegelijk; hij is dapper en gaat voor me door het vuur, maar kan ook zo gevoelig en kwetsbaar zijn.