Geplaatst 
We zijn net weer thuis na een heerlijke week in Zeewolde. Het was echt even genieten en tot rust komen na de afgelopen, hectische weken. Ik kon merken dat Elvis ook genoot van onze vakantie, maar het was tegelijkertijd ook erg vermoeiend voor hem. Je merkt dan toch duidelijk dat hij echt heel ziek is geweest en tijd nodig heeft om te herstellen. We hebben het dus rustig aan gedaan en ik heb erg gekeken naar wat Elvis aangaf.
Ik merk dat zijn zicht nog steeds een ding is. Zijn pupillen blijven met regelmaat erg groot worden, ongeacht of het licht of donker is. Daarnaast kon ik merken dat Elvis in een drukkere omgeving moeite heeft om mij te zien/vinden en daar dan van in paniek kan raken. In dat soort situaties blijft hij dus ook aan de lange lijn en dan is het goed voor hem. Hij scharrelt dan rustig rond en voelt zich er duidelijk fijn bij dat hij letterlijk aan mij verbonden is. Hij is absoluut niet blind, maar helemaal goed zien doet hij dus ook (nog) niet.
Verder gaat hij nog steeds wel met kleine stapjes vooruit. Hij drinkt weer wat meer uit zichzelf en krijgt steeds meer zijn karaktertje terug. We moeten elke ochtend weer knuffelen en ik krijg een poot in m’n gezicht als ik te vroeg stop, hij wil weer wat meer wandelen en af en toe wil hij zelfs even met Melle en Suus spelen. Ook ging hij lekker het water in en heeft zelfs even gezwommen. Daarin maakt hij dus mooie stapjes waar ik erg gelukkig van word.
Zijn ontlasting is ook weer beter. Hij heeft helaas nog wel wat jeuk, maar ik denk dat dat ook komt doordat z’n gevoelige darmen weer een flinke opdonder gehad hebben. Dat krijgen we hopelijk ook wel weer onder controle. Aankomende woensdag heb ik weer contact met de voedingsdeskundige en ga ik ook even overleggen of ik hem nog wat meer kan ondersteunen.
De neuroloog heb ik alleen via de mail “gesproken” en daaruit is gekomen dat het electroretinagram niet mogelijk is omdat dat alleen gebruikt wordt om te bepalen of een hond blind is ja of nee. Dat is bij Elvis niet aan de orde, dus dit onderzoek valt sowieso af. Daarnaast zijn de latanoprost oogdruppels voor nu het enige wat ik nog zou kunnen proberen volgens de neuroloog. Ik twijfel hier nog een beetje over en wil dit eigenlijk morgen even met mijn eigen dierenarts proberen te bespreken. Ik vind de bijwerkingen die gemeld worden niet helemaal wenselijk en het is me niet duidelijk waarom een middel tegen glaucoom Elvis gaat helpen beter te zien. Ik moet dat nog even wat beter uitvragen merk ik, want ik sta hier na het vorige drama met de oogdruppels niet om te springen.
Verder ziet de neuroloog geen “duidelijke verdere stappen” die we kunnen nemen. Als ik de oogdruppels een week gebruikt heb, zou ik wel weer op controle kunnen komen en kunnen we nog wel bespreken of ik daar wel/niet mee door ga. Eerlijk gezegd twijfel ik er ook een beetje aan dat nog te doen als er - naast de latanoprost - geen opties meer zijn. Ga ik Elvis dan de stress van nog een keer naar het dierenziekenhuis aandoen om te horen dat er niets meer mogelijk is? Nog even los van dat dat weer minimaal €90,- kost en ik dus via de mail al heb gehoord dat er voor nu niet echt verdere opties lijken te zijn.
Ik neig er nog steeds naar het voor nu even de tijd te geven en te zien waar het schip strand. Ik merk dat Elvis lijkt te wennen aan z’n verminderde zicht en langzaam weer opkrabbelt. Misschien dat gewoon de tijd geven en dan kan ik altijd als ik er over een paar maanden behoefte aan heb nog eens een controle-consult afspreken. Ik wil hem alleen niet van zorg ontzien, maar het voelt een beetje nutteloos nog een controle te doen als ik de uitkomst al weet. Wat is jullie mening daarover?
), dus dat is ook weer een positief punt. 
. Toch ook fijn dat je hierin wat meer mogelijkheden krijgt en gelukkig is er tegenwoordig veel aanbod. 
