Bedankt voor al jullie reacties!
Het belangrijkste vind ik een goede gezondheid en lief, zachtaardig karakter. Daarbij is de 'gezellige beer' uitstraling inderdaad iets wat mij aantrekt qua uiterlijk, vandaar de wens voor iets langharigs

Iemand noemde de waterhonden (italiaanse en spaanse geloof ik) en daar hebben we inderdaad ook naar gekeken. Ik begreep dat de franse waterhond (Barbet) van die rassen als de meest evenwichtige wordt gezien, vandaar dat ik die eerder noemde.
Mika11, kun jij wat meer vertellen over de aanhankelijkheid van de Barbet en zijn vermogen om alleen te blijven? En hoe ervaar jij de vachtverzorging?
De golden retriever is qua karakter ook zeker een goede optie, maar het ras lijkt wat doorgefokt en daarmee minder gezond. Daarnaast zijn ze misschien ook iets minder 'fluffy' / 'beertjesachtig' dan ik leuk zou vinden. Flatcoated/ irish retriever en wetterhoun en dergelijke spreken me daardoor denk ik ook iets minder aan.
Jullie hebben gelijk dat grotere rassen ook grotere gezondheidsproblemen geven. De echt grote rassen (zoals leonberger) vallen daarmee dus eigenlijk al af.
De eurasier lijkt wat dat betreft wel heel gezond en als ik op de site van de rasvereniging kijk ziet het ernaar uit dat ze echt heel bewust met die gezondheid bezig zijn. Zo vragen ze een borg van pupkopers om te stimuleren dat zij gezondheidsonderzoeken laten uitvoeren, waarmee ze meer informatie krijgen over de nakomelingen en daarop bepalen of er met de ouders en nestgenoten verder gefokt wordt. Met dat ras wil ik zeker kennis gaan maken. Kent één van jullie een eurasier in jullie omgeving, en zo ja, wat is jullie beeld van het karakter? Komt het overeen met de rasstandaard?
Een herplaatser zien wij niet zitten gezien ervaringen daarmee binnen de familie waarbij de gegeven informatie vaak totaal niet overeenkwam met wat de hond liet zien. Bovendien weet je dan nooit welke ervaringen de hond in zijn leven heeft opgedaan en met kinderen (ook echt kleine kinderen in de familie) vind ik dat gevaarlijk.
Wat wij de hond te bieden hebben is voornamelijk wandelen en knuffelen. Ik vind het zelf heel leuk om de basis gehoorzaamheidscursussen te volgen en misschien daarna speuren, maar dat ligt er ook helemaal aan wat aansluit bij de uiteindelijke hond.
We wonen in een rustige wijk, soort hofje eigenlijk, waar geen doorgaand verkeer komt en we hebben twee mooie recreatiegebieden op nog geen kwartiertje rijden van huis. In de weekenden zal het vaker het wat verder weg gelegen bos of strand worden (al is strand natuurlijk het eerste jaar niet zo handig, dus dat zal pas later zijn).
We zijn best wel huismussen en hebben geen grote vriendengroep die over de vloer komt, maar ik verwacht wel van mijn hond dat hij vriendelijk is naar vreemden (mensen buiten het gezin), of ze negeert. Agressie of angst naar vreemden in een ras is een duidelijke no go.
Wat ik zelf een moeilijke afweging vind is dat ik graag een sociaal en zachtaardige hond wil die graag bij je is, maar dat hij tegelijkertijd wel een paar uur alleen moet kunnen zijn. Ik realiseer me dat dat wat tegenstrijdig is
(Vandaar ook mijn vraag over de Barbet)