Wiwabalia schreef:Ik begrijp niet zo goed dat TS haar leven wilt aanpassen aan een hond, hoevaak dat al niet verkeerd is gegaan…
Je zoekt een bepaalde hond/ras/kenmerken die bij jou situatie en voorkeuren passen, andersom ga je niet volhouden op de lange termijn. Dat is hetzelfde als; “ik zoek een partner, maakt niet uit hoe hij is, ik pas mij compleet aan”. In mijn ogen een recept om te mislukken..
Dezelfde reden dat ik zelf nooit een Mechelse herder zou nemen, ik kan echt niet bieden wat zo’n soort hond nodig heeft. Terwijl wij echt de honden veel meenemen en van huis uit ook veel wandelen, maar niet voor zo’n caliber hond, die mentaal zeer veel uitdaging nodig heeft om happy te zijn. (Extreem voorbeeld, hopelijk begrijpt iedereen dat).
Ik nam een herder (duits/mechel/hollander) uit getste ouders, herhaal combinatie en eerder nest prachtig gebouwd en zeer sociaal. Dit 4 hoog op een flat naast mijn boxer en labrador x rottweiler. Ergens is er iets niet goed gegaan. De eerste maanden bestond alleen ik en de buitenwereld was er niet. Dat leek mega makkelijk. Tot opeens de omslag. Alles moest geëlimineerd worden aan mens en dier buiten eigen roedel. Niet verwacht, niet gehoopt maar wel rekening mee gehouden gezien de rassen. Echter niet in die heftigheid. Ik heb alle, letterlijk alle plannen met hem om moeten gooien. Ik wou fokken (getest op gezondheid uiteraard), ik wou bikejoring en dogscooter doen, vele wandelingen maken met de hele roedel (samen met een vriendin had ik destijds 7 honden en we liepen vaak alleen als de andere werkte). Dit alles kon niet omdat hij zo heftig agressief werd. Echter zonder incidenten is hij wel oud geworden. Nou ja jong (8,5 jaar) overleden aan kanker. Uiteindelijk de laatste jaren met aanpassingen van wandelingen en wandelgebieden heel ontspannen met hem over straat kunnen gaan zonder muilkorf nodig maar wel altijd overal afstand houden. Iedereen kende ons in de buurt en hielp mee met wat ruimte geven. Niet uit angst want uitvallen deed hij niet meer maar wel gewoon uut respect voor elkaar.
Inmiddels terug een herder pup. Heel lief, meegaand en sociaal karakter. We wandelen weer in losloopgebieden en juist overdag dwars door het dorp enz enz. Voor mij gigantisch wennen na jarenlang drukte te vermijden en contact met andere honden te vermijden maar voor de pup natuurlijk zeer belangrijk.
Ik geloof er 100% in dat ik echt niet de enige ben die z'n leven helemaal om kan gooien voor zijn dierbare kameraad. En oh ja ik heb 3 boxers, 2 husky's, 1 labrador x rottweiler en die herder mix gehad. Allen oud geworden en groot deel waren herplaatsers met al heel verleden van mishandeling en of verwaarlozing. Ik heb nu een Duitse herder werklijn en een labrador x Duitse jacht terrier.
Heel veel rassen, heel veel karakters passen mij omdat ik me goed kan aanpassen. Dus op zich vind ik brede interesse qua verschillende rassen niet gek. Ik kan weer niet begrijpen dat er mensen zijn die bijvoorbeeld enkel en alleen maar een Berner Sennenhond willen hebben en zelfs geen outcross ondanks dat ze keer op keer de hond al moesten laten inslapen voordat de hond 6 a 8 jaar jong was vanwege kanker enz enz.
Nu heb ik geen kinderen en geen bezigheden/hobby's waarbij wij veel onder de mensen zijn. We leven erg op ons zelf met onze eigen dieren. Dat maakt dat een lastigere karakter hond hier ook geen groot probleem geeft en wij ons makkelijk kunnen aanpassen zonder veel te moeten inleveren