Bokt.nl

Lugea schreef:

Wat ik zo jammer vind aan dit soort situaties is dat het probleem bij de hond gezocht wordt terwijl ik al meerdere dingen heb gelezen die om dit gedrag bij de hond kunnen vragen.

Ik lees bijvoorbeeld dat de hond snauwt als je oudere kind de voorpoten vastpakt. Dat een kind dat doet vind ik ook niet oké. Vind je zoon/dochter het fijn als zijn/haar handen ineens vastgegrepen worden?

Ook lees ik dat je vermoed dat de hond gromt omdat je peuter niet stopt met aaien. Nu kan je een peuter niet kwalijk nemen dat deze nog niet in staat is de signalen van de hond te lezen, maar hierin heb je zelf wel een rol. Waarom krijgt de peuter de kans de hond te aaien? Is de peuter met de hond zonder toezicht? Waarom grijp jij hierbij niet in voordat de hond moet gaan grommen om de grens te verduidelijken?

Als laatste voorbeeld lees ik dat de hond een uur per dag “buitenactiviteit” heeft en dat meer niet nodig is omdat ze niet actief is/veel moet rennen. Wandelen moet - mijns inziens - niet alleen fysieke beweging bieden, maar heeft ook een rol in het mentale welzijn van de hond. Tijd om te snuffelen is enorm belangrijk. Het gaat bij wandelen / buiten zijn niet om alleen maar rennen en fysieke activiteit, maar juist ook om het vinden van ontspanning en daarvoor is snuffelen enorm belangrijk. Als je thuis al in een stressvolle omgeving zit, dan moet juist tijdens het wandelen naar rust en ontspanning gezocht worden. Rennen, spelen, balletjes gooien verhoogt juist het stressniveau, dus dat hoeft helemaal niet. Lekker snuffelen, slenteren en even uit de stressvolle situatie zijn kan de hond erg goed doen.

Ik zou in deze situatie herplaatsen serieus overwegen, maar denk dat er ook nog veel winst te behalen valt als jij (en je partner) de situatie meer gaan managen en meer aan de hond gaan denken.

Rizette schreef:

Schuur_ schreef:

Ik ken een staby niet echt als actieve jachthond, zeker niet in vergelijking met mijn vizslas. Mijn vriend heeft er eentje en zij leeft buiten/in de schuur, daar voelt ze zich het fijnste. Ik vind het erg nerveuze honden die snel spanning tonen en zou je ook adviseren om ofwel te herplaatsen, ofwel er een erfhond van te maken als je de ruimte hebt. Eigenlijk zie ik alle staby's die ik ken zo het gelukkigst. Op het erf beetje hun eigen gangetje gaan.

Op dat erf komt dat kindje ook neem ik aan.

Lugea schreef:

Als je het niet haalbaar vindt of kan/wil managen, dan moet je mijns inziens niet beginnen aan een hond in een jong gezin. Het is heel nobel van jullie om de hond een liefdevol thuis te willen bieden, maar dat betekent wel dat je dus ook voor het welzijn van de hond op moet komen. Kinderen en honden kunnen nou eenmaal een ingewikkelde combinatie zijn.

Lugea schreef:

Is dat veel werk? Ja, absoluut, maar daar moet je van tevoren over nadenken. Ik neem aan dat je er ook voor zorgt dat je kind haar handen niet brandt aan het fornuis? Of bij giftige schoonmaakspullen komt? Datzelfde principe kan gaan gelden voor de hond. Je mag de hond niet aaien, niet achter de hond aan lopen, en je moet hem met rust laten als hij daar en daar ligt.

Doubtless schreef:

Lugea schreef:

Als je het niet haalbaar vindt of kan/wil managen, dan moet je mijns inziens niet beginnen aan een hond in een jong gezin. Het is heel nobel van jullie om de hond een liefdevol thuis te willen bieden, maar dat betekent wel dat je dus ook voor het welzijn van de hond op moet komen. Kinderen en honden kunnen nou eenmaal een ingewikkelde combinatie zijn.

Ik denk ook dat de meesten denken dat TO niet aan opvang van de hond had moeten beginnen.

Lugea schreef:

Is dat veel werk? Ja, absoluut, maar daar moet je van tevoren over nadenken. Ik neem aan dat je er ook voor zorgt dat je kind haar handen niet brandt aan het fornuis? Of bij giftige schoonmaakspullen komt? Datzelfde principe kan gaan gelden voor de hond. Je mag de hond niet aaien, niet achter de hond aan lopen, en je moet hem met rust laten als hij daar en daar ligt.

Ik weet niet aan wie je zeer uitgebreide uitleg gericht is, maar dit zijn allemaal open deuren die je intrapt. TO heeft een poging gedaan een hond die weg moest op te vangen, daar zal ze echt wel over nagedacht hebben. Nu blijkt het in de praktijk niet zo goed uit te pakken, de vraag is hoe je daar dan realistisch mee om kan gaan. Het komt allemaal nog belerend over.

Zoolgangster schreef:

TS was zo vriendelijk een hond op te vangen, dit blijkt niet verantwoord te kunnen, en ja, sommige mensen zouden die hond best kunnen managen, maar je moet dat maar net kunnen opbrengen, met meerdere kinderen en een huishouden plus baan...
Ik vind het helemaal niet gek om in zo'n situatie toe te geven dat je het toch te gevaarlijk/niet verantwoord vindt voor het jongste kind. Ja, de andere kinderen zullen verdrietig zijn, maar zouden ze niet nóg verdrietiger zijn als hun broertje toegetakeld wordt door de hond?

Little_Gift schreef:

Lugea mag toch net zo goed als ieder ander haar idee en mening geven?

Zij denkt er zo over én onderbouwt dat dan nog heel netjes met een heel uitgebreide uitleg, toch wel zo netjes zeker?

Je hoeft haar mening dus niet af te kappen of te onderkennen, ook zij mag hier schrijven.

Lugea schreef:

Het zijn misschien open deuren, maar ik zie nog te vaak dat dit mis gaat. En ook hier. Er zijn niet voor niets zoveel bijtincidenten met kinderen. En nee, niet alles is te voorkomen, maar heel veel ook wel.

Doubtless schreef:

Lugea schreef:

Het zijn misschien open deuren, maar ik zie nog te vaak dat dit mis gaat. En ook hier. Er zijn niet voor niets zoveel bijtincidenten met kinderen. En nee, niet alles is te voorkomen, maar heel veel ook wel.

Snap ik, maar dan is je advies beter op z'n plek in een topic als "Ik wil een hond aanschaffen en heb 3 kleine kinderen. Is dat slim?"

Lugea schreef:

Ik weet dat mijn mening/standpunt niet populair is bij veel ouders, maar dit is volgens mij waar het vaak mis gaat. Hoe vaak worden er geen honden weg gedaan omdat het toch niet gaat met het gezin? Ik vind dat je daar van tevoren over na moet denken. Los van een ongeplande zwangerschap waarbij er al een hond in huis is, is het beginnen aan kinderen of een hond een keuze en daar zitten consequenties aan verbonden.

Je kunt kinderen prima leren dat ze de hond met rust moeten laten, ook jonge kinderen. De dochter van een vriendin (3 jaar oud) kan prima met ons mee op wandeling, maar zij zal de honden niet zomaar naderen/aaien/vastpakken, ook de twee honden uit hun gezin niet. Deze vriendin is hier enorm streng in en dat vergt management, maar anders krijg je dit soort taferelen. Ook mogen de kinderen onder geen beding in/bij de mand van de honden komen. Dat is de rustplek van de honden en hebben ze niets te zoeken. Dat gaat echt prima en de kinderen lijden echt niet onder deze regels. Er is meer dan genoeg speelruimte over en als ze willen aaien kunnen ze dit vragen en eventueel onder begeleiding doen, áls de hond dit wil.

Als je het niet haalbaar vindt of kan/wil managen, dan moet je mijns inziens niet beginnen aan een hond in een jong gezin. Het is heel nobel van jullie om de hond een liefdevol thuis te willen bieden, maar dat betekent wel dat je dus ook voor het welzijn van de hond op moet komen. Kinderen en honden kunnen nou eenmaal een ingewikkelde combinatie zijn.

Het is niet eerlijk van een hond te verwachten dat hij alles maar moet tolereren, “want het is nog een kind”. Er zijn maar heel weinig honden die dat doen/kunnen en dan moet je je ook afvragen of je dat moet willen. Ik heb er toevallig zo een die alles over zich heen laat komen, maar ook die is niet zonder toezicht bij kinderen. Niet omdat ze iets zal doen, maar ik wil haar niet in een situatie brengen die vervelend voor haar is. Het is mijn taak mijn hond én het kind te beschermen, dus daarin moet je managen. Mijn andere drie honden vinden kinderen hélemaal niets en zullen hetzelfde reageren als jullie hond. Ze zullen echt niet direct bijten, maar ze vinden het absoluut niet fijn als er kinderen in hun buurt komen. De buurmeisjes of andere kinderen die ze willen aaien krijgen dus ook een “nee” te horen. En ja, dat is anders dan je eigen kinderen, maar ook kunnen dit leren.

Is dat veel werk? Ja, absoluut, maar daar moet je van tevoren over nadenken. Ik neem aan dat je er ook voor zorgt dat je kind haar handen niet brandt aan het fornuis? Of bij giftige schoonmaakspullen komt? Datzelfde principe kan gaan gelden voor de hond. Je mag de hond niet aaien, niet achter de hond aan lopen, en je moet hem met rust laten als hij daar en daar ligt.

@Nyaleti: Ik wilde alleen maar duidelijk maken dat het logisch is dat een hond snauwt als de voorpoten vastgepakt worden. Drie van de vier van mij zullen dat ook doen wanneer iemand anders dan ik dat doet.

Verder vind ik dat je een jong kind gewoon niet alleen moet laten met een hond, zeker niet als de hond al meerdere malen duidelijk heeft aangegeven het niet prettig te vinden. Je hoeft daarvoor niet aan je kind vastgeplakt te zitten. Kind speelt in de woonkamer -> dan is de hond daar dus niet. Het hoeft echt niet enorm ingewikkeld te zijn.

Doubtless schreef:

Lugea schreef:

Het zijn misschien open deuren, maar ik zie nog te vaak dat dit mis gaat. En ook hier. Er zijn niet voor niets zoveel bijtincidenten met kinderen. En nee, niet alles is te voorkomen, maar heel veel ook wel.

Snap ik, maar dan is je advies beter op z'n plek in een topic als "Ik wil een hond aanschaffen en heb 3 kleine kinderen. Is dat slim?"

Zoolgangster schreef:

TS was zo vriendelijk een hond op te vangen, dit blijkt niet verantwoord te kunnen, en ja, sommige mensen zouden die hond best kunnen managen, maar je moet dat maar net kunnen opbrengen, met meerdere kinderen en een huishouden plus baan...
Ik vind het helemaal niet gek om in zo'n situatie toe te geven dat je het toch te gevaarlijk/niet verantwoord vindt voor het jongste kind. Ja, de andere kinderen zullen verdrietig zijn, maar zouden ze niet nóg verdrietiger zijn als hun broertje toegetakeld wordt door de hond?

Wintu schreef:

Zoolgangster schreef:

TS was zo vriendelijk een hond op te vangen, dit blijkt niet verantwoord te kunnen, en ja, sommige mensen zouden die hond best kunnen managen, maar je moet dat maar net kunnen opbrengen, met meerdere kinderen en een huishouden plus baan...
Ik vind het helemaal niet gek om in zo'n situatie toe te geven dat je het toch te gevaarlijk/niet verantwoord vindt voor het jongste kind. Ja, de andere kinderen zullen verdrietig zijn, maar zouden ze niet nóg verdrietiger zijn als hun broertje toegetakeld wordt door de hond?

Heel eerlijk, als je het niet kunt opbrengen dan moet je er niet aan beginnen, dat is nu precies waar je van te voren goed over na moet denken. Want uiteindelijk is de hond in dat soort kwesties de sjaak.

Wintu schreef:

Als je een hond neemt in een gezin met peuters dan moet je die peuters leren dat sommige dingen off limits en niet door laten gaan omdat de peuter het leuk vindt.