Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-03-23 22:02

Geplaatst: 15-03-23 22:02

Veterinaire oncologie is mijn werk. Ik wens je heel veel sterkte met deze diagnose..
Mocht je toch nog behandelopties overwegen, altijd welkom bij ons op de praktijk voor een intake. Je mag me een PB sturen.

Ook nog wat info voor je, misschien heb je er wat aan. Nee, lymfeklierkanker is niet te genezen, en kan terug komen.
Dit heeft te maken met de milde manier van behandelen. We kunnen de hond immers niet uitleggen dat hij ziek wordt om beter te worden, en daarom is ook het doel tijdens behandeling dat de kwaliteit van leven zeer goed blijft en de dosering van de chemotherapie is dus een stuk lager dan bij mensen. Er bestaan tevens een monotherapie met alleen enzyminjecties, en dus geen uitscheiding en nog minder bijwerkingen dan met chemotherapie.

Als je niet wil behandelen is prednison altijd een optie, hier win je vaak wel wat weekjes mee.

Ik zou adviseren om wel bij een oncoloog langs te gaan zodat je alle info hebt die je nodig hebt een beslissing te nemen.

Nogmaals, sterkte!

**Geplaatst**: 15-03-23 23:49

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 15-03-23 23:49

Ik vind het zo verdrietig voor je... Hoop echt dat je nog een hele tijd van haar mag genieten.

**Geplaatst**: 16-03-23 09:58

Geplaatst: 16-03-23 09:58

moyra schreef:
Ik heb de dierenarts gesproken en deze geeft aan dat de levensverwachting op dit moment 2 weken tot 2 jaar is.
In overleg hebben wij besloten om geen chemo toe te passen, we stonden daar geheel hetzelfde in. Ze krijgt nu prednison en hopelijk slaat dit aan. Ze krijgt een flinke dosering en volgende week moeten we terug komen om het eventueel aan te passen. We weten natuurlijk niet hoever het al uitgezaaid is. Ik hoop vooral dat ons nog lange tijd gegeven is. Voor nu heb ik een fotoshoot gepland omdat ze nu nog goed is.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-23 11:17

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-23 11:17

MalaQ schreef:
Veterinaire oncologie is mijn werk. Ik wens je heel veel sterkte met deze diagnose..
Mocht je toch nog behandelopties overwegen, altijd welkom bij ons op de praktijk voor een intake. Je mag me een PB sturen.

Ook nog wat info voor je, misschien heb je er wat aan. Nee, lymfeklierkanker is niet te genezen, en kan terug komen.
Dit heeft te maken met de milde manier van behandelen. We kunnen de hond immers niet uitleggen dat hij ziek wordt om beter te worden, en daarom is ook het doel tijdens behandeling dat de kwaliteit van leven zeer goed blijft en de dosering van de chemotherapie is dus een stuk lager dan bij mensen. Er bestaan tevens een monotherapie met alleen enzyminjecties, en dus geen uitscheiding en nog minder bijwerkingen dan met chemotherapie.

Als je niet wil behandelen is prednison altijd een optie, hier win je vaak wel wat weekjes mee.

Ik zou adviseren om wel bij een oncoloog langs te gaan zodat je alle info hebt die je nodig hebt een beslissing te nemen.

Nogmaals, sterkte!

Dankjewel voor je reactie. Ik heb chemo echt overwogen, maar ik kan invullen dat het voor Joyha geen kwaliteit maar kwantiteit gaat leveren.
Ten tijden van de chemo geen lichamelijk contact hebben met mens en dier is echt geen optie.
Ze heeft altijd wel een poot van haar op mij liggen, we knuffelen zomaar 50x per dag en ze is bij mens en dier in de wijk erg geliefd dus ook daar het contact beperken gaat echt een straf voor haar zijn.

**Geplaatst**: 16-03-23 11:21

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 16-03-23 11:21

Is het echt geen contact?
Ik weet dat je contact met lichaamsvloeistoffen best vermijdt, maar dat is speeksel, urine en ontlasting, niet perse het knuffelen.

**Geplaatst**: 16-03-23 11:39

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 16-03-23 11:39

Volgens mij mag je gewoon knuffelen en aaien, anders heb je er toch niets aan om zo'n behandeling aan te gaan, maar zijn alleen de eerste dagen na een kuur dat je voorzichtig moet zijn met speeksel en ontlasting/urine..

Ik zou echt het aanbod aannemen van MalaQ

, gewoon om al je vragen ook te kunnen stellen , waaronder ook de vragen wat je allemaal nog kan en mag als je hond chemotherapie krijgt.

**Geplaatst**: 16-03-23 11:41

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 16-03-23 11:41

Bij mijn schoonzus was het advies ook echt afblijven en ook zeker niet aaien. Om die reden hebben ze ook niet voor chemo gekozen. Het ging toen ontzettend snel. Nog geen 2 weken. Maar de hond is eigenlijk tot de dag voor inslapen gewoon goed geweest met prednison.

**Geplaatst**: 16-03-23 11:55

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 16-03-23 11:55

Dan heb je er toch niets aan om een hond chemo te geven? Mijn honden zouden er helemaal niets van snappen als ik ze niet meer zou aaien...

Hier staat een hond die behandeld wordt, en het ook omschreven:

"Goed om te weten is dat je thuis, na de chemo-injectie en chemo in pilvorm, wel moet voorkomen dat je de eerste 3-5 dagen in contact komt met zijn slijm of andere 'besmette'vloeistoffen van de hond. In de lichaamseigen vloeistoffen van de hond zitten namelijk in de eerste dagen nog resten van chemo, welke ongezond kunnen zijn voor de ander.
Een voorwaarde om met chemo te starten is dan ook dat je geen kleine kinderen in huis hebt, of andere huisdieren (m.n. andere hond) omdat je bij deze niet kan garanderen dat ze in contact komen met eventueel slijm ofzo.
Verder kun je de hond wel gewoon aaien, knuffelen. Het zit niet in zijn vacht. Als je op internet hierover leest, raak je al verkrampt hierover. Dan lijkt het dat je de hond niet mag aanraken, hetgeen dus niet klopt.
De eerste dagen draag ik gewoon wegwerp handschoenen als ik hem eten geef (hij heeft verwende streken gekregen; eet alleen maar uit de hand) of als ik met hem stoei (touwtrekken ofzo). Dus dit valt reuze mee, maar is wel goed om te weten en om alert op te blijven. Zeker omdat in ons geval dit hopelijk nog lang door gaat."

http://dapvorstenbosch.nl/patient+van+d ... maart2015/

Mijn dogo heeft nog 3 maanden geleefd met prednison, maar toen was chemo therapie bij honden nog in zo'n testfase dat ze niet konden zeggen wat het specifiek bij ML zou doen. Nu zijn ze al zoveel verder en is dus bekend dat chemo bij ML vaak wel aanslaat, had ik het toen gedaan als ik dat had geweten? ja, denk het wel... ik had het wel een kans gegeven , maar dan wel met gewoon contact met mijn hond, want dat is toch wat je als honden eigenaar wil...

**Geplaatst**: 16-03-23 12:40

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 16-03-23 12:40

Het is logisch dat iedereen zijn ervaringen wilt delen maar kunnen we niet gewoon de keuze van TS accepteren?
Ze geeft heel duidelijk aan dat ze niet aan chemo wilt beginnen, wat ik volledig begrijp, en als ik TS was zou ik het lastig vinden dat vele nu toch chemo 'adviseren' .

TS heeft duidelijk een keuze gemaakt. Laat haar lekker genieten van haar vriendje zoals zij het wil.

**Geplaatst**: 16-03-23 15:10

Geplaatst: 16-03-23 15:10

Nyaleti schreef:
Het is logisch dat iedereen zijn ervaringen wilt delen maar kunnen we niet gewoon de keuze van TS accepteren?
Ze geeft heel duidelijk aan dat ze niet aan chemo wilt beginnen, wat ik volledig begrijp, en als ik TS was zou ik het lastig vinden dat vele nu toch chemo 'adviseren' .

TS heeft duidelijk een keuze gemaakt. Laat haar lekker genieten van haar vriendje zoals zij het wil.

Dat dus! Iedereen vrij een eigen topic over chemo ervaringen met honden te starten maar laat dit vooral haar topic en haar beslissing blijven!

**Geplaatst**: 16-03-23 15:13

Geplaatst: 16-03-23 15:13

Als dit op mijn berichtje gedoeld is, dan wil ik bij deze in ieder geval zeggen dat dat niet mijn intentie was. Mijn berichtje was puur bedoeld om TS een hand te rijken als er vragen zijn of als er twijfel is. TS hoeft zich geenszins te verantwoorden als ze chemotherapie niet wil, want ook dat is een goede keuze. Hoe dan ook is het een verdrietige situatie voor TS en haar lieve hond.

**Geplaatst**: 16-03-23 15:25

Geplaatst: 16-03-23 15:25

MalaQ schreef:
Als dit op mijn berichtje gedoeld is, dan wil ik bij deze in ieder geval zeggen dat dat niet mijn intentie was. Mijn berichtje was puur bedoeld om TS een hand te rijken als er vragen zijn of als er twijfel is. TS hoeft zich geenszins te verantwoorden als ze chemotherapie niet wil, want ook dat is een goede keuze. Hoe dan ook is het een verdrietige situatie voor TS en haar lieve hond.

Nee hoor, zeker niet

het was sowieso niet op één reactie gericht.
Ik kan jouw berichtje waarderen, daar heeft TS mogelijk wat aan.

Maar de reactie met 'de hond van de vriendin van m'n buurvrouw heeft het wel gered met Chemo' zou ik moeite mee hebben. Tuurlijk zijn er honden waarbij een andere kankersoort genezen is, of waarbij het aanzienlijk het leven heeft verlengd. Maar TS zegt dat ze het serieus heeft overwogen en veel heeft gelezen online en ik kan me er wel iets bij voorstellen wat voor herhalen je dan leest ..

Nogmaals, ik ben TS niet. Maar ik zou het persoonlijk niet fijn vinden als mensen hun enige ervaring gaan delen over een hele lastige keuze die al gemaakt is.

TS, vreselijk nieuws.. Vooral die onzekerheid lijkt mij erg lastig of het nog enkele weken goed gaan of misschien wel 2 jaar :(:)

Hopelijk slaat de prednison aan en blijft ze lang happy.

**Geplaatst**: 16-03-23 16:20

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 16-03-23 16:20

Maar mogelijk heeft TS niet alle informatie goed begrepen. Als een belangrijke overweging om het niet te willen is dat ze denkt dat ze de hond dan niet meer mag aanraken en dat blijkt niet zo te zijn, dan vind ik dat best een zinvol bericht. Natuurlijk mag ze helemaal haar eigen keus maken en doen wat het beste bij haar en haar hond past, maar niet alle dierenartsen hebben hier frequent mee te maken en een keus maken o.b.v. misverstanden en er achteraf spijt van hebben is ook wel heel vervelend.

Sterkte TS!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-23 21:51

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-23 21:51

Ts zal ook zelf even melden wat de berichten met haar doen.
Allereerst wil ik zeggen dat ik het bericht van malaQ zeker kan waarderen.
Echter kreeg ik later een beetje het gevoel alsof ik niet ver genoeg zou willen gaan voor mijn hond. Het zorgt er ook wel een voor dat er schuldgevoelens naar voren komen.
Ik sta er om bekend om erg ver te gaan voor mijn dieren, en heb in het verleden ook keuzes gemaakt welke andere niet begrepen ongeacht het financiële plaatje wat erbij kwam kijken, juist in overleg met dierenartsen. Ik heb de keuze voor niet met chemo behandelen weloverwogen genomen maar wil straks niet dat ik mezelf niet meer in de spiegel durf aan te kijken omdat andere vinden dat ik tot chemo had moeten besluiten. Zoals bekend is ook met chemo het eindresultaat dat je vroeg of laat te maken krijgt met het verlies. Het is allerminst zeker of je met chemo tijd wint en zoals hier eveneens in het topic te lezen is hebben de honden ook met prednison een waardig leven tot de laatste dag.
Is chemo dan de meest eerlijke keuze ? Doorgaan omdat IK geen afscheid kan nemen terwijl ik haar tijdens de chemo moet remmen in haar omgang met andere en bij prednison niet?

Joyha is letterlijk mijn alles en gaat overal mee naar toe. Ik kan mij werkelijk geen leven zonder haar voorstellen. Zij heeft mij tijdens en na zware tijden sterk weten te houden.

Overigens ie dit mijn laatste bericht over het wel of geen chemo toepassen, ik vind deze hele situatie echt al lastig genoeg en stop met het verdedigen van mijn (in mijn ogen enige waardige) besluit.
Wellicht vat ik sommige reacties emotioneler op maar dat komt omdat ik gewoon echt stuk ben door de hele situatie.

**Geplaatst**: 16-03-23 21:58

Geplaatst: 16-03-23 21:58

Duhelo schreef:
Is het echt geen contact?
Ik weet dat je contact met lichaamsvloeistoffen best vermijdt, maar dat is speeksel, urine en ontlasting, niet perse het knuffelen.

Hond likt zichzelf dus zit zó onder de chemo, dus nee, aaien mag niet. Iets waar heel veel mensen van zeggen, dat ze dat vantevoren niet verteld was, waardoor ze spijt hebben dat ze hun hond dat hebben aangedaan. Want je wil juist graag een extra aai kunnen geven als je hond zo ziek is, en dat kan dus niet door die chemokuur.Ik snap de keuze dus wel.

**Geplaatst**: 16-03-23 22:18

Geplaatst: 16-03-23 22:18

Zoolgangster schreef:
Duhelo schreef:
Is het echt geen contact?
Ik weet dat je contact met lichaamsvloeistoffen best vermijdt, maar dat is speeksel, urine en ontlasting, niet perse het knuffelen.

Hond likt zichzelf dus zit zó onder de chemo, dus nee, aaien mag niet. Iets waar heel veel mensen van zeggen, dat ze dat vantevoren niet verteld was, waardoor ze spijt hebben dat ze hun hond dat hebben aangedaan. Want je wil juist graag een extra aai kunnen geven als je hond zo ziek is, en dat kan dus niet door die chemokuur.Ik snap de keuze dus wel.

Jammer dat er na zo'n uitgebreid bericht van TS om te stoppen over chemotherapie, dan toch zo'n onwaarheid wordt geplaatst dat ik me genoodzaak voel te reageren aangezien dit bericht gevonden en gelezen kan worden door mensen die op dit onderwerp googlen.

Dus even kort: aaien en knuffelen mag absoluut wél. Een lik liever niet, maar ook dat is geen ramp, alleen wel even de handen wassen. Het ligt allemaal veel genuanceerder dan veel mensen en tevens dierenartsen denken.

Als mensen dit willen bediscussiëren misschien beter een nieuw topic te openen uit respect voor TS.

(Sorry TS, ik wil je topic oprecht verder niet vervuilen hiermee)

@TS: voel je niet schuldig.. je maakt een keuze voor je hond. Kwaliteit van leven is het aller belangrijkste, en die bewaak je duidelijk heel goed.. Ik hoop dat je allerliefste vriendinnetje heel goed reageert op de prednison en je nog een heel mooie periode met haar mag delen :knuffel:

**Geplaatst**: 16-03-23 22:54

Geplaatst: 16-03-23 22:54

moyra schreef:
Ik heb de dierenarts gesproken en deze geeft aan dat de levensverwachting op dit moment 2 weken tot 2 jaar is.
In overleg hebben wij besloten om geen chemo toe te passen, we stonden daar geheel hetzelfde in. Ze krijgt nu prednison en hopelijk slaat dit aan. Ze krijgt een flinke dosering en volgende week moeten we terug komen om het eventueel aan te passen. We weten natuurlijk niet hoever het al uitgezaaid is. Ik hoop vooral dat ons nog lange tijd gegeven is. Voor nu heb ik een fotoshoot gepland omdat ze nu nog goed is.

Respect voor je keuze, maar ook als je een andere keuze had gemaakt.
Geniet van haar zolang als de tijd die jullie gegund is. :(:)

**Geplaatst**: 16-03-23 23:56

Geplaatst: 16-03-23 23:56

TS, ik vind dit echt een klote situatie voor jou zeg. Ik vind dat je een dapper besluit maakt. Jij kiest voor de hond en wat de hond nodig heeft. Andere mensen zullen anders kiezen voor hun hond. Jij kent haar het beste en weet wat ze nodig heeft. Ik hoop dat ze nog even bij je mag blijven :knuffel:

Ik zou niet weten wat ik in jullie situatie zou doen.. mijn hart breekt al als ik eraan denk..

**Geplaatst**: 17-03-23 09:36

Geplaatst: 17-03-23 09:36

moyra schreef:
Joyha is letterlijk mijn alles en gaat overal mee naar toe. Ik kan mij werkelijk geen leven zonder haar voorstellen. Zij heeft mij tijdens en na zware tijden sterk weten te houden.

Zo veel knuffels voor jullie. :knuffel:

**Geplaatst**: 17-03-23 09:41

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 17-03-23 09:41

Stille meelezer hier .
Wat een vreselijke update , heel veel sterkte komende tijd.

**Geplaatst**: 17-03-23 10:04

Geplaatst: 17-03-23 10:04

moyra schreef:
Ts zal ook zelf even melden wat de berichten met haar doen.
Allereerst wil ik zeggen dat ik het bericht van malaQ zeker kan waarderen.
Echter kreeg ik later een beetje het gevoel alsof ik niet ver genoeg zou willen gaan voor mijn hond. Het zorgt er ook wel een voor dat er schuldgevoelens naar voren komen.
Ik sta er om bekend om erg ver te gaan voor mijn dieren, en heb in het verleden ook keuzes gemaakt welke andere niet begrepen ongeacht het financiële plaatje wat erbij kwam kijken, juist in overleg met dierenartsen. Ik heb de keuze voor niet met chemo behandelen weloverwogen genomen maar wil straks niet dat ik mezelf niet meer in de spiegel durf aan te kijken omdat andere vinden dat ik tot chemo had moeten besluiten. Zoals bekend is ook met chemo het eindresultaat dat je vroeg of laat te maken krijgt met het verlies. Het is allerminst zeker of je met chemo tijd wint en zoals hier eveneens in het topic te lezen is hebben de honden ook met prednison een waardig leven tot de laatste dag.
Is chemo dan de meest eerlijke keuze ? Doorgaan omdat IK geen afscheid kan nemen terwijl ik haar tijdens de chemo moet remmen in haar omgang met andere en bij prednison niet?

Joyha is letterlijk mijn alles en gaat overal mee naar toe. Ik kan mij werkelijk geen leven zonder haar voorstellen. Zij heeft mij tijdens en na zware tijden sterk weten te houden.

Overigens ie dit mijn laatste bericht over het wel of geen chemo toepassen, ik vind deze hele situatie echt al lastig genoeg en stop met het verdedigen van mijn (in mijn ogen enige waardige) besluit.
Wellicht vat ik sommige reacties emotioneler op maar dat komt omdat ik gewoon echt stuk ben door de hele situatie.

Ik denk dat je je in geen enkele situatie schuldig moet voelen. Gelijk welke keuze dat je neemt, is uit oogpunt voor het beste / de meest eerlijke situatie voor je hond te krijgen.

Ongeacht de meningen van andere mensen.In dit geval is er denk ik geen goede of slechte keuze. Beide hebben hun gevolgen, beide hebben hun voordelen, dat kan alleen jij maar beslissen.
Zolang je goed geïnformeerd bent (want het is idd "zonde" dat je niet zou kiezen voor chemo omdat de DA een no-contact rule oplegt, terwijl dit misschien niet noodzakelijk is.) en weet wat ieder aspect van alle verschillende mogelijkheden omvat, dan kan jij de keuze maken die voor jullie in jullie situatie het meest passende is, en dit kan zowel over haalbaarheid van de behandeling zelf zijn, levenskwaliteit, het financiële gedeelte, en niemand anders heeft daar iets over te zeggen.
en net zoals bij paarden, de keuze om behandelingen te staken / over te gaan tot inslapen is er uit het oogpunt van het dier nooit "te vroeg", want die beseffen het niet. Je kan alleen maar "te laat" zijn als er geen levenskwaliteit meer is.

Heel veel sterkte met de tijd die komt, hopelijk kan je nog een tijd een goede kwaliteit van leven waarborgen en kunnen jullie nog veel leuke en fijne momenten samen spenderen!

**Geplaatst**: 17-03-23 12:59

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 17-03-23 12:59

Wat verdrietig TS
Ik heb een schapendoes gehad met een tumor in zijn kaak.
Hij was toen 7 jaar. Ik heb toen ook gekozen voor een zo waardige laatste tijd, dat het mis zou gaan was wel duidelijk. Hij had ook al uitzaaiingen
Hij heeft toen homeopatische behandeling gehad plus flinke pijnstilling. Ben zelf helemaal geen zwever en zit zelf in de reguliere gezondheidszorg, geloofde nooit zo in homeopathie
Nu was mijn broer destijds bezig met de opleiding, dit verhaal is al zo’n 25 jaar geleden gebeurt, en hij wilde toch proberen
En geloof het of niet naar de tumor slonk zienderogen.
Zei de dierenarts dat hij binnen 4-6 weken zou overlijden , heeft hij toen nog bijna een jaar heel prettig geleefd. hij was weet helemaal zichzelf. Uiteindelijk kwam het weer terug en heb ik hem alsnog in laten slapen bij ons thuis.

Heel veel sterkte met alles en vooral genieten zolang ze er nog is

**Geplaatst**: 17-03-23 14:59

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 17-03-23 14:59

Allereerst , wat vreselijk dit allemaal, en erg naar voor jouw!

Het zijn jouw keuzes, en ook loslaten is houden van...voor iedereen ligt dese grens ergens anders.

Persoonlijk zou ik haar prednison geven, en zolang het gevoel er is, ze kan nog een hondwaardig bestaan leiden, is het prima. Chemo is ook een beetje uitstel van executie, en is vaak meer voor het baasje dan voor de hond. Omdat wij moeite hebben met loslaten.

Hoe dan ook, ik wens je veel sterkte, en probeer er voor jezelf en de hond een "leuke" tijd van te maken.

**Geplaatst**: 17-03-23 15:30

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 17-03-23 15:30

Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen. Ik weet helaas hoe jij je voelt. Mijn verhaal lijkt exact op het jouwe. Ik heb ook niet voor chemo gekozen. Dit gezien de bijwerkingen en het tijdelijk niet kunnen aaien van de hond (na elke chemo sessie een paar dagen ivm eigen gezondheid). Daarnaast hadden wij op ons erf een oudere man wonen die overdag altijd op de hond paste. Dit zou dan ook niet mogelijk kunnen zijn ivm uitscheiding van de stoffen.

Gekozen voor prednison. Prognose: ongeveer 3 maanden te leven. DA zei toen dat de één het 2 weken volhoud, de ander 1,5 jaar.

Mijn hond heb ik laten inslapen na 2 maanden. Hij begon toch weer wat benauwdheid te laten zien tijdens het wandelen. Na een mooie dag met zijn vroegere hondenvriend te hebben gespendeerd, heb ik de keuze gemaakt dat het tijd was. Thuis ingeslapen, dat was voor ons beide enorm fijn. Sommige mensen weten niet dat dat een optie is. Misschien is het ook wel iets voor jou. Dikke knuffel voor jou en jouw maatje :knuffel:

**Geplaatst**: 17-03-23 15:33

Re: Leven tussen hoop en vrees (lymfeklierkanker)

Geplaatst: 17-03-23 15:33

Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit nieuws. Ik hoop dat jullie samen nog een mooie, fijne tijd kunnen hebben. :(:)

En laat je niets aanpraten. Jij weet en voelt wat het beste is voor jouw hond. Houd je daaraan vast.