Ik gaf mijn nijntjes die aan moesten komen altijd havervlokken. Gewoon, zonder toevoegingen bij de supermarkt vandaan. Ging er altijd in als een malle.
poetser
Berichten: 4587
Geregistreerd: 29-03-04
Woonplaats: Temse, Oost-Vlaanderen
Geplaatst door de TopicStarter: 23-09-22 20:01
Helaas heb ik, ondanks alle inspanningen, de beslissing genomen om ons lieve mannetje morgen alsnog in te laten slapen. In overleg met de dierenarts zo lang mogelijk aangekeken, maar hij wordt steeds magerder en heeft nu ook moeite met eten. Hij probeert wel, maar bijten lukt niet. Hij duwt tegen zijn groenvoer en schraapt een beetje met zijn ondertanden. Zijn hooi raakt hij ook niet meer aan. Zijn tanden zijn in orde, dus dat is het probleem niet.. Dit heb ik nog maar net voor het eerst gezien, is vanavond voor het eerst. Het is genoeg geweest. Het is altijd een zorgenkindje geweest, maar op dit moment is door dokteren niet eerlijk meer tegenover hem. Hij was het lievelingetje van mij en zoon, onze lieve witte pluisbol. Helaas betekent liefde ook loslaten als het leven lijden wordt.
Ik begin niet meer aan konijnen. Alle tegenslagen die de afgelopen maanden hebben gehad, het is genoeg geweest.
Dank jullie wel, we zijn nu onderweg naar de dierenarts. Tegenwoordig heel veel contact mee, ook vanwege 1 van de honden en we mogen gelijk langskomen. Weer weekend tarief, maar wil niet egoïstisch zijn en hem het weekend nog laten door spartelen. Zijn kontje is nu ook vies.
Op iets meer dan een maand inderdaad alle konijnen kwijt. Dit diertje maakt het extra zuur. Is een konijntje (hij was toen ongeveer 2 maanden oud) dat was losgelaten door mensen in de straat omdat ze vonden dat hij te groot werd, in onze tuin is gekomen en bij ons is gebleven. Was zoon zijn eerste eigen huisdier, zo blij dat hij er mee was. Toen Fluffy tot rust was gekomen, bleek hij ook nog eens een geweldig karakter te hebben. Qua grote valt het ook mee, maar als je denkt dat je een dwergkonijntje heb, dan is een Franse hangoor wel wat groter natuurlijk. Helaas is zijn gewicht altijd een dingetje geweest. Hij komt heel moeilijk bij, eet als een bootwerker, maar selectief. Zo heb ik heel lang moeten zoeken naar hooi dat hij lust, brokken die hij eet, alleen groente en fruit, dat gaat er goed in.
Edit, op het moment dat ik begon te typen waren we op de heenweg, nu inmiddels op de terugweg. Rust zacht lieve witte pluisbol.
Dank jullie wel. Ze waren echt deel van het gezin, hoorde net zo goed bij ons als de honden en de kat... Voor vele waren het maar konijnen, voor ons waren het onze konijnen, onze eigenwijze stampertjes. Nu ze er allemaal niet meer zijn merk ik pas hoezeer ze aanwezig waren, ookal maakten ze geen geluid (op knagen na). Onze chihuahua heeft 2 dagen gezocht. Die was helemaal gek met de konijnen. Heeft het heel moeilijk gehad na de dood van de baby's, maar nu haar grote vriend ook overleden is is ze echt even van slag. Ze worden gemist.