Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
7ofhearts schreef:Dit is een verhaal met emotie. En dat maakt het zo lastig.
Maar toch, eigen rechter spelen in deze met een hond die officieel van het asiel is en een moeilijker karakter heeft vind ik niet done.
Hoe teleurgesteld ik ook ben in het asiel.
En dan zie je ook maar weer hoe “ makkelijk “ er gedacht wordt over bruikleen.
Als het nu eens geen hond was maar een paard in bruikleen betrof waar een derde partij over zou gaan beslissen zou het meteen een heel ander verhaal worden.
Maar een hond?
Die verdwijnt iets makkelijker onder de radar.
En ja, ik geloof best dat ts haar best doet voor het dier, en hoopt op een goede afloop..........
Maar wat als het niet zo is?
Persoonlijk zou ik dat niet op mijn geweten willen hebben.
En deze hond heeft een eigenaar.
Maar wel in de vorm van het asiel.
Toverbal schreef:[
Maar ik zou ook nooit akkoord gaan met de term "adoptie of bruikleen".
Dan geef je na mijn mening teveel krediet uit handen.
Je mag wel jaren lang de kosten dragen voor het dier, maar puntje bij paaltje heb je niks meer te vertellen over je dier.
Dus waarom nu het asiel benaderen?
Zodat het hondje terug kan en zij weer rond de 200 euro kunnen vragen voor een elfjarige hond, sorry maar wie gaat die nu ophalen voor dat bedrag en met z'n rugzak?
7ofhearts schreef:@Anjali. Jou beweegreden snap ik. En die van jou vriendin ook. En voor 99 % kan en mag zij zich ook gewoonde eigenaar van het dier voelen, en er is een dikke kans dat het dier gewoon bij haar sterft ( van ouderdom gaan we van uit. )
Prima. Een win win situatie.
Alleen in de toekomst kijken kan niemand.
En dan is zo een backup voor zo een asieldier zo fijn.
Een vangnet.
Voor als iemand toch te snel ja, breng maar hier!! heeft geroepen.
Als die klik er toch niet is.
Het dier is in vertrouwen in bruikleen gegeven.
Je zou er toch niet aan moeten denken dat jou paard, weg gegeven als weidemaatje straks weer vol aan de bak zou moeten.
Dat risico loop je met de hond nu ook.
De situatie vraagt actie, maar hoe zorgvuldig kan je dan zijn.
En nogmaals, bij zo een emotie.
Daar heb ik wat moeite mee, maar dat terzijde.
Ik hoop dat zowel ts als de hond hier goed doorheen komen.
Want zo een situatie gun je niemand.
superpony schreef:Euthanasie kan je niet altijd plannen en ook niet altijd wachten op hun toestemming. Ik neem aan dat het oordeel van een dierenarts dan ruim voldoende is of het nodig was.
Kinke schreef:voor wie standaard roept dat men geen eigenaar van een dier is:
https://www.licg.nl/adoptie-en-herplaatsingscontracten/
Kinke schreef:ik quote mezelf nog maar eens. Benieuwd of het gelezen wordtKinke schreef:voor wie standaard roept dat men geen eigenaar van een dier is:
https://www.licg.nl/adoptie-en-herplaatsingscontracten/
Kinke schreef:ik quote mezelf nog maar eens. Benieuwd of het gelezen wordtKinke schreef:voor wie standaard roept dat men geen eigenaar van een dier is:
https://www.licg.nl/adoptie-en-herplaatsingscontracten/
Goof schreef:anjali schreef:Dat vind ik ook allemaal , maar als men je laat tekenen voor vanalles,zul je je toch daaraan moeten houden vind ik.
Niet als die documenten slordig in elkaar zitten en niet rechtsgeldig zijn dus.
Popstra schreef:Maar hoe komt een asiel er dan achter dat een hond een ander baasje heeft?
Je houd toch geen contact met ze al die jaren over de hond!?