Hier een hond met een angststoornis/heel onzeker. Ook een onzekere hond heeft grenzen nodig, en vooral de mijne. Het is een jacht/werkhond van 40 kilo en als die er vandoor gaat omdat ze een ander dier ziet wegsprinten is dat echt niet comfortabel voor je schouders

Gelukkig kan ik haar lichaamstaal redelijk goed lezen en probeer ik het gedrag voor te zijn, maar lukt dat niet dan krijgt ze wel gewoon een correctie. Ze negeert mijn commando ('Voet!') en daar zitten nou eenmaal consequenties aan.
Ook kan ze heel erg schrikken van iets heel onbeduidends (voor mij althans) en is het mijn taak als roedelleider om aan te geven dat er niks engs is door haar gerust te stellen en haar voor zover mogelijk in aanraking te brengen met het enge. Dan kan ik door middel van voedselbeloningen een positieve wending geven aan haar angst. Helaas werkt dat niet altijd en gaat ze soms in tunnelvisie op standje 'NAAR HUIS, WEG HIER!' en krijg ik haar met geen mogelijkheid meer open en werkwillig. Ik probeer haar soms af te leiden met een piepspeeltje maar dat werkt niet altijd en ik ben nog op zoek naar een methode om haar uit de paniekaanval te krijgen, dus als iemand wat weet of een tip heeft, hit me up!
Nieuwe dingen leer ik aan dmv voedselbeloningen, want mevrouw probeert veel voor een stukje runderlong

Maar ongewenst gedrag wat niet voortkomt uit angst, zit wel degelijk een correctie aan vast.
Edit: Ze is niet bang voor mij of mijn gezinsleden overigens en is altijd superblij met mensen om haar heen zo mensgericht is ze. Ze werkt ook heel graag, maar heeft wel echt duidelijke grenzen nodig.