gillian schreef:Maar denk je nou werkelijk dat je die hond daar blij mee maakt?
Die leeft z'n leven zoals ie gewend is, in vrijheid, zoekend naar voedsel.
Hier moet ie aan een riempje lopen, weg vrijheid.
Ok, hij krijgt voedsel, water en "liefde", maar die liefde geeft zo'n beest geen ruk om als ie geen vrijheid heeft.
Zie ze zo vaak voorbij komen op m'n werk, de zogenaamde "rescue" hondjes...
De een nog banger als de ander. Los kunnen ze niet want dan naaien ze eruit.
Ik vind het vooral heel egoistisch van mensen om zo'n hond van z'n vrijheid te beroven omdat mensen denken dat ze zo'n hond dan redden en een beter leven kunnen geven.
Die hond maakt het geen ruk uit of ie van de vuilnisbelt eet. Die is niet anders gewend.
Het maakt die hond geen ruk uit als ie morgen doodgereden wordt. Die leeft gewoon z'n leven daar en dat vind ie prima.
Laat die honden lekker in hun eigen land in vrijheid leven. Die doe je geen plezier met een stressvolle qarantaineperiode, met dierenartsbezoeken, entingen, weet ik hoeveel vreemde mensen, vliegen, ineens aan het riempje lopen en in een zeer beperkte ruimte moeten leven waar ze verplicht geknuffeld worden.
Zo ook de puppys uit die landen... Gewoon broodfok uit een ander land.
Iedereen zit hier te miepen over broodfok en het in stand houden daarvan, maar die rescue puppys is doodgewoon broodfok in Spanje ed...
Met het laatste kan ik idd ook zeggen dat,dat er zeker ook achter kan zitten dat hoeft niet overal zo te zijn want je hebt ook echte goede asiel's in het buitenland die het allerbeste willen voor de populatie ter plekke 
ik heb in het verleden 2 verschillende rescue puppy's uit Spanje gehad , 1 pup daar zou de moeder ongemerkt hoog drachtig vanuit Spanje naar NL zijn gekomen , vader was onbekend .
het moederhondje was een klein kortharig hondje
Jaren later versprak de medewerker van dat asiel zich toen ik haar eens sprak en zei heel vrolijk de vader van jou hondje staat op de website huh? de vader was toch onbekend ...... dat was dus onwaar !
vraag me best af hoeveel honden hij gedekt had in dat asiel het was een knap klein langharig hondje met kromme pootjes en de ' Boomer-hondjes'' waren toen erg in de mode
nr 2 kwam een jaar later want ze hadden iets leuks voor mij (verliefd worden op een foto is nooit verstandig en dat bleek ook ) !
Ze was dus van het type Boomer-hondje ,zou 8 weken oud zijn maar ze was in werkelijkheid ongeveer 12 weken oud ,had totaal niets in haar leventje mee gemaakt,afkomst totaal onbekend w.s. in een schuur groot gebracht zonder normale omgang behalve wat niet goed is voor pups (en niet zoals gezegd was in de huiselijke opvang gezeten ,nadat ze gevonden waren) en het arme ding was doods en doods bang voor alles en iedereen en greep ook gelijk alles en iedereen door de angst , helaas ondanks mijn toch wel ruime ervaring ,heb ik nooit die gehele erge angstagressie onder controle kunnen krijgen voor 100 % ,na een half jaar liet ze mij gelukkig wel iets beter toe zodat ik haar lange vacht eindelijk stukje voor stukje kon onderhouden en zo heb ik heel langzaam haar vertrouwen kunnen winnen maar dat heeft heel erg veel moeite en tijd gekost .
Ze is ruim 13 jaar geworden bij mij en overleden tijdens dat ik haar in bad aan het doen was- maagbloeding 
maar de rest van het nest had minder geluk gehad en is 1 of meerdere keren herplaatst vanwege angst(agressie ) en kleine kinderen en of onervaren eigenaren gewoon niet samen werkt.
Bezint eer gij begint is mijn motto
Geplaatst: 28-08-16 09:55 
