Athena1982 schreef:Nog een keer tranen in mn ogen....je kan het zo mooi beschrijven! Al die leuke dingen inderdaad, die op het laatst gewoon niet meer gaan....(tranen biggelen nu over mn wangen, ik dacht dat ik over het verdriet heen was, niet dus). Het verdriet zal dus nog een tijd blijven, maar dat mag! In het begin wat heftiger dan later, maar vergeten zal je hem nooit!
Dankjewel
Ik zelf denk dat het verdriet nooit weggaat, maar dat het een kwestie is van er mee om leren gaan..
Je leert er mee leven en je verdriet om te kunnen zetten en leren genieten van de dingen die je nog wel hebt.. ook al is dat soms moeilijk en zal je altijd momenten houden dat je even breekt omdat je ze gewoon zo graag weer bij je hebt...
@ Adamootje
Dankjewel 
@ xJolien,
Bedankt, aawh heftig jij ook sterkte!
Ja klopt snap je helemaal.. ik besef het me ook nog steeds nog niet echt, het is ook echt vreemd wat je ook al zegt... zo vreemd om tegen mensen te moeten zeggen, ik had een kat met 2 verschillende ogen, mijn kat kon high five etc. het klopt niet, na 6 jaar over je 3 katten praten en nu over 2.. vreemd..
HEt voelt een beetje als mezelf wijs maken dat hij dood is terwijl hij leeft, terwijl het precies andersom is..
Wil nog een keer iedereen bedanken voor de lieve berichtjes, pbtjes, meelevende reacties, reacties over eigen overleden katten of gewoon fijne berichtjes... Is echt fijn om zoveel steun te krijgen en vind het ook fijn dat ik hier toch oook nog dingen over hem kwijt kan.. hoe hij was en hoe het nu is, Allemaal bedankt