Yamcha schreef:Cayenne schreef:Ik vond het een verhelderende documentaire. Als er een aantal rassen inderdaad zo ziek zijn, dan moet er gewoon flink ingegrepen worden.
@Apple01, dit ging om gezondheid, niet om mogelijk gevaarlijke honden. Dan heb je het weer over heel iets anders. En ja, als een ras echt zo doorgefokt en daarom ook doodgefokt is, dan is het inderdaad handiger om te gaan kruisen. Dat is overigens niet alleen in de hondenfokkerij het geval.
Kruisen wordt het alleen maar erger van. Wij weten binnen het ras een beetje wat genen met elkaar gaan doen, en op die manier kun je een bepaalde richting op fokken. Maar buiten het ras hebben we daar geen idee van.......
We weten binnen de Duitse Herders hoe we moeten testen op het gen voor dwerggroei...... maar wat als je daar een ander ras bij inmengt? Dat kan heel nare verrassingen opleveren.
Imo is het verstandiger om honden te importeren uit bv Tsjechië, Oostenrijk, en die in onze populatie te mengen. Dan breng je vers bloed in, en de honden zijn niet verwant aan elkaar. Daarmee kun je ook een ras redden. Verder zou je alle honden die niet voldoen aan 'gebruikseisen' imo resoluut uit moeten sluiten.
Kruisen heeft alleen maar zin als je een test hebt, als je doel is door middel van kruisingen een ras te redden dat geplaagd wordt door recessieve afwijkingen die zich door een groot deel van de populatie hebben kunnen verspreiden.
Bij een recessieve afwijking (meestal de afwijkingen die het ras kapot kunnen maken, omdat ze langer 'verborgen' blijven) zullen 50% van de nakomelingen van een drager het gen voor de afwijking hebben.
Van de dieren die de afwijking in de homozygote vorm hebben en die dus de afwijking ook vertonen, is zelfs 100% drager dus die dieren in de fokkerij gebruiken is zonder meer zelfmoord.
Je kan dan dus kiezen voor het gebruik van alleen nietdragers en deze kruisen, of dragers kruisen en daarvan de nietdragers weer voor de fokkerij inzetten.
Verder is het probleem van het kruisen van dragers van een recessieve afwijking met vrij bloed in die zin problematisch, dat je ten eerste 'vrije' dieren gaat belasten met de erfelijke afwijking, en ten tweede dat je een grotere genenpoel belast met de afwijking.
Het voordeel daarvan is dan wel, dat nakomelingen van dragers (zelf voor 50% drager) niet zo snel het overgrote deel van de populatie worden. Het nadeel, zeker als er niet getest wordt omdat men (of niet iedereen!!!) zich niet van het probleem bewust is, is dat dragers veel nakomelingen kunnen krijgen voordat een probleem zichtbaar wordt.
Overigens bevatten álle populaties van soorten dit soort afwijkingen, die ontstaan nou eenmaal zo af en toe.
En in een situatie waarbij nauwelijks inteelt plaatsvindt, kan een soort best wat van die afwijkingen aan zonder in zijn geheel ongezond te worden.
Het is juist het gebruiken van nauwe bloedlijnen dat het gevaar van het optreden van zon afwijking op grote schaal mogelijk maakt.
Kruisen vermindert dus wel degelijk de kans op tot uiting komen van recessieve afwijkingen.