Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
(vooral bij mij
) En hebben we mooi de tijd om helemaal klaar te stomen voor ons nieuwe gezinslid
Dat valt mij vaak tegen bij rasverenigingen en sommige fokkers, dat het lijkt alsof elk ras dé ideale hond voor bijna iedereen is en geen negatieve eigenschappen heeft. Elke hond heeft dat, hoewel het niet voor iedereen een nadeel hoeft te zijn. Er zijn maar weinig rasverenigingen die benoemen dat het binnenhuisarchitecten worden als ze te weinig uitdaging krijgen.
Of zoals bij mijn ras het meestal geen honden zijn die leuk zijn op een speelveldje, omdat ze als scheidsrechter kunnen zorgen dat niemand nog mag bewegen.
Voor mij is het helaas niks, net de kleine dingen die niet passen.
Esplendido schreef:Je moet er als eigenaar wel tegen kunnen dat ze niet slaafs gehoorzamen. Ze hebben echt een hele sterke eigen wil. Ze zijn, ondanks hun vrij ranke uiterlijk, ontzettend sterk. Als ze niet voldoende fysieke en geestelijke uitdaging krijgen dan gaan ze zelf dingen verzinnen en ze hebben een ander idee van binnenhuisarchitectuur/styling dan wij![]()
Sommige RR hebben nog een vrij sterk jachtinstinct dat kan een uitdaging zijn als je ergens wandelt met veel wild.
Ze kunnen ook erg gefixeerd zijn op eten. Er zijn RR die zelf de koelkast open kunnen maken en alles van tafel of het aanrecht pikken. Als ze dat eenmaal doen is het bijna niet af te leren en moet je gewoon al het eten opbergen achter slot en grendel.
Ze zijn ongeschikt om in een kennel buiten te houden door hun dunne vacht en hun wens om bij het gezin te zijn.
PinkPrincess schreef:Mooi voorbeeld skippy!
7 Jaar geleden heb ik een podenco uit malaga meegenomen, helaas is zij nog altijd wel schuw
en geeft nieuwe omgevingen en mensen haar zo dusdanig veel stress dat ik besloten (in goed overleg) dat zij bij mijn moeder blijft en dat gaat heel goed. Bijzonder ras en een bijzonder meisje!
Maar ik kan me voorstellen dat een labrador (muv de field trials misschien) meer mensen past dan een podengo. MyWishMax schreef:Helemaal met je eens, Esplendido. Ik heb dan Duitse Herders en dat wordt ook vaak niet als 1e hond aangeraden. Maar moet je dan beginnen met een hond die qua karakter niet bij je past, maar 'makkelijker' zou zijn? Een aantal 'makkelijkere' rassen zouden voor mij juist moeilijker zijn, omdat de karakters niet passen. En zo heb ik kennissen die al jaren honden hebben, maar die bij mij nooit een hond zouden krijgen, omdat een herder niet bij ze zou passen en het echt voor grote problemen zou kunnen zorgen.
Het moet gewoon bij je passen en je moet je er wat in willen verdiepen. Als ik met mijn honden bij de normale hondenschool was gebleven had het uit de hand kunnen lopen. Zij hadden geen ervaring met herders en wilden alle honden hetzelfde trainen/opvoeden. Ik heb verder gezocht naar een club die beter bij de honden en bij mij paste.
PinkPrincess schreef:Grappig Skippy! Want de podenco van mij en mijn boerboel zijn beide
eigengereid, zelfstandige denker, rustig in huis en nog veel meer aansluitende karakter
Boerboel valt toch wel onder de Molosser
Skippy01 schreef:PinkPrincess schreef:Grappig Skippy! Want de podenco van mij en mijn boerboel zijn beide
eigengereid, zelfstandige denker, rustig in huis en nog veel meer aansluitende karakter
Boerboel valt toch wel onder de Molosser
Helemaal waar, maar heel ander doel en andere achtergrond wel. (Plus dat zo'n kanon van een hond mijn hele woonkamer in beslag zou nemen haha)
Skippy01 schreef:Met een herder mag je bij veel scholen nog kómen. Met een pod zeggen ze van tevoren 'laat maar, geen eer aan te behalen, wordt niks' vaak.
PinkPrincess schreef:MywishMax, ik ben hiermee vast gelopen omdat zowel Podenco als een Boerboel gewoon lastig te trainen zijn. Mijn podenco was te angstig en onzeker en wil helemaal niet ''trucjes'' doen voor koekjes en hardhandig aanpakken is al helemaal geen optie!! En de Boerboel kon men niet mee omgaan, hij wil partnerschap en geen baas/hond verhouding. Daarbij voor koekjes doet hij alles maarja dan vreet hij zo een kilo of 5 weg met zn kwijllippen.

Maar bij mij blijven is dan weer nooit moeilijk geweest, ik heb me 1 keer verstopt toen hij 8 maanden was. Toen hij dat doorhad raakte hij in paniek en kwam gillend terug gerend. Niet helemaal de bedoeling, maar hij is nu 6 jaar en is me nooit meer uit het oog verloren 
Maar ik val nou eenmaal op herders (die ik dus niet altijd even makkelijk en/of sociaal vind) en ik ben nu volledig gevallen voor de (mijn) Harzer Fuchs
)
Ik denk niet dat er ooit een moment komt dat ik uitgeleerd ben. (ik hoop het niet)
die spelen ook zo met de bek en staan veel op de achterpoten om te worstelen
Nikass schreef:Echt een geweldige hond! Harde aanpak past niet bij mij, maar ook zeker niet bij hem. Hij heeft een ontzettende drive, maar is heel snel overprikkeld. Training in groepsverband is heel ingewikkeld. Ik weet niet of dit voor jouw herders ook geldt, maar dagelijkse omgang is eigenlijk ook altijd een soort training. Met name zelfbeheersing, niet bij alles luidruchtig zijn, ook mijn andere hond de ruimte geven, een puzzel leren doen (en niet direct opvreten)