Bedankt voor alle lieve reacties..
Vanochtend al heel vroeg op want ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Ik mis hem nu al zo verschrikkelijk. Hij was er gewoon altijd. Ik heb hem gekregen in een hele moeilijke periode in m'n leven en hij is jarenlang het enige lichtpuntje geweest. Dat klinkt misschien heel dramatisch maar is echt zo. Wat kun je een steun putten uit een dier.. Hij ging overal mee naar toe in zijn transportbenchje en wanneer ik even uit zijn gezichtsveld was, dan riep hij al naar me. Dat mis ik nu misschien nog wel het meeste.. Het is zo stil in huis. Ik betrap mezelf er steeds op dat ik tegen hem aan het praten ben, alleen komt er geen antwoord meer
Ik heb steeds de radio of tv aan zodat het niet zo stil is, maar dat haalt het bij lange na niet bij Saffier... Bij ieder geluidje in huis denk ik automatisch dat het Saffier is die lekker aan het scharrelen is in zijn kooi of met zijn voer, maar nee..
De lege kooi is uit het gezichtsveld verdwenen, want die kon ik niet aanzien.
Verdorie, waarom heeft het zo moeten lopen