Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Iris82 schreef:Er zijn meerdere onderzoeken naar gedaan en ik zal even een stukje kopiëren. Ik weet niet of je engels toereikend is, anders moet je maar een gil geven dan vertaal ik het wel:Citaat:All mammals (including humans and dogs) have the same neurotransmitters, receptors, and higher brain functions.42 So while puppies may respond differently to pain, there can be no doubt that they feel pain similarly to humans. To this end, veterinarian Jean Hofve notes, "it is well documented in the human medical literature that newborns do feel pain, and neonatal pain management is taken seriously . . . 'even very prematurely born infants respond to pain.'"43 Moreover, anatomical studies have shown that the number of nerve endings in a newborn puppy may equal, or even exceed that of adult dogs.44 This means that a puppy will experience pain in amounts equal, or even greater to those experienced by the adult dog.
In addition, there is the possibility of pathological pain.45 Pathological pain refers to the "sensation perceived from an inflammation that accompanies tissue injury."46 A good example is the "phantom" pain experienced by an amputee in a leg that is no longer there. Moreover, since the brain is still in development in puppies, a trauma of that magnitude may affect the development of the dog's "final architecture of the pain system,"47 which could affect the dog for the whole of its adult life. Although animals tend to be more stoic than humans, puppies do exhibit whimpering and an "escape response" after tail docking.48 This indicates that the puppies are indeed feeling the pain of losing an appendage. Finally, as with any amputation, there is a serious risk of the formation of growths composed of nerve cells and fibers or a growth composed of scar tissue.49 In both cases, the growths are painful.
Wat tot de conclusie heeft geleid dat de hoeveelheid pijn die je een hond aan doet in verhouding tot het nut voor het dier en de eigenaar (heden enkel cosmetisch dus), niet in verhouding staat. Daarom is het verboden.
Chiqa schreef:Nikki__ schreef:Een hond die dus in elkaar gebeukt word is ook niet zielig, omdat de pijn maar even duurt?
Heb je geen betere argumenten om je standpunt duidelijk te maken? Is dit nodig?
Vind je het heel erg dat ik hier geen antwoord op ga geven
Chiqa schreef:Nikki__ schreef:Een hond die dus in elkaar gebeukt word is ook niet zielig, omdat de pijn maar even duurt?
Heb je geen betere argumenten om je standpunt duidelijk te maken? Is dit nodig?
Vind je het heel erg dat ik hier geen antwoord op ga geven
Mindim schreef:Chiqa schreef:]
Heb je geen betere argumenten om je standpunt duidelijk te maken? Is dit nodig?
Vind je het heel erg dat ik hier geen antwoord op ga geven
Je vind het artikel niet indrukwekkend, prima. Daarin staat duidelijk vermeld dat de pijn dus niet voor 'even' is.
Met een argument als "pijn duurt maar even en is niet levenslang" als reactie op het artikel, dan heb je naar mijn idee het artikel niet begrepen. En solliciteer je eigenlijk naar een reactie zoals Nikki gaf. Ik vind pijn duurt niet levenslang, ook maar een slecht argument in dit geval.
Fantoompijn komt ook bij mensen voor met geamputeerde ledematen, waarom zou dat bij een hond anders zijn.
Moll schreef:Nikki__ schreef:Het afknagen van poten heeft niks te maken met couperen.
Ach meisje toch, maak je niet zo druk, het couperen van een staart is ook het verijderen van een ledemaat
Moll schreef:Ach meisje toch, maak je niet zo druk, het couperen van een staart is ook het verijderen van een ledemaat
Nikki__ schreef:Ik neem aan dat je verwijderen bedoelt?
Couperen en afkangen van een poot kan je niet met elkaar vergelijken, dáár ging het om MollDaarom heeft het niks met het topic te maken.
Moll schreef:je zou denken dat het bij honden niet voor komt omdat ze in het nu leven, en niet denken in de toekomst nog verleden, ze passen zich aan aan het moment, ze beseffen zich namelijk niet wanneer ze wat gesloopt hebben bv dat ze wanneer de baas thuis komt ze daar op hun falie voor zouden kunnen krijgen, of dat ze op hun poot kunnen kluiven zonder te beseffen dat het pijn kan gaan doen, honden hebben immers alleen maar bassis emoties, boosheid, angst en blijdschap.
veel honden behalven een heel klein aantal oertype worden emotioneel niet meer volwassen, ze blijven steken in het jongvolwassen stadium, anders zouden ze moeilijk te houden zijn, wolven bijvoorbeeld worden volwassen en zijn dus in die vorm heel moeilijk te houden, ook zijn er documentaties bekent dat wolven, vossen, en ook dingo's die hun eigen poot af beten omdat deze vast zat.
Mindim schreef:Moll schreef:je zou denken dat het bij honden niet voor komt omdat ze in het nu leven, en niet denken in de toekomst nog verleden, ze passen zich aan aan het moment, ze beseffen zich namelijk niet wanneer ze wat gesloopt hebben bv dat ze wanneer de baas thuis komt ze daar op hun falie voor zouden kunnen krijgen, of dat ze op hun poot kunnen kluiven zonder te beseffen dat het pijn kan gaan doen, honden hebben immers alleen maar bassis emoties, boosheid, angst en blijdschap.
veel honden behalven een heel klein aantal oertype worden emotioneel niet meer volwassen, ze blijven steken in het jongvolwassen stadium, anders zouden ze moeilijk te houden zijn, wolven bijvoorbeeld worden volwassen en zijn dus in die vorm heel moeilijk te houden, ook zijn er documentaties bekent dat wolven, vossen, en ook dingo's die hun eigen poot af beten omdat deze vast zat.
Ik denk juist dat fantoompijn prima voor komt bij honden. Pijn is ook van 'nu' en niet perse in toekomst of verleden. Dus in dat opzicht maakt het niet uit in welk tijdsbesef ze leven. Pijn heeft niets te maken met tijdsbesef te maken namelijk.
Ik vraag me van het slopen soms wel af hoor, wanneer mijn hond iets sloopt en ik kom een uur later thuis, ligt hij met zijn oren onder zijn poten, om af te wachten wat komen gaatIk straf echter wel alleen wanneer ik hem op heterdaad betrap, om de reden die je hier boven noemt.
Citaat:Over de oorzaak van fantoompijn is inmiddels duidelijk dat het hersengebied dat oorspronkelijk correspondeerde met het geamputeerde lichaamsdeel nog actief is en chronisch of af en toe geactiveerd wordt (zie somatosensorische cortex of fantoomledemaat). De hersenen interpreteren dit alsof het geamputeerde lichaamsdeel er nog is en pijn doet.