Lukasje schreef:Bij mijn vorig hondje moesten we proberen zand in de ogen te vermijden. Omdat hij achter de koets lopen superleuk vond, hebben we toen ook een hondenbril geprobeerd maar zonder succes.
Goh, en een petje? Dat verzacht toch ook. Mss ook een optie??
Ik ga eens kijken of er zoiets bestaat. Bij Elvis is het gelukkig niet permanent, maar zeker voor dit soort zonnige dagen is het wel fijn iets te hebben.
Little_Gift schreef:Lugea schreef:Ik denk dat zo’n bril voor een klein koppie ook niet ideaal is, maar het staat wel op m’n lijstje om even te vragen. Altijd “fijn” om ervaringen van baasjes te horen die hier ook mee te kampen hebben.
Hoe is er bij jouw hond vastgesteld dat hij neurologisch blind is? Kunnen ze ook een soort test doen waaruit blijkt dat een hond een bepaald percentage zichtsverlies heeft? Het is natuurlijk lastig om te achterhalen hoeveel ze zien…
Door de neuroloog en met bevestiging van de oogspecialist dat er met de ogen zelf niets mis is.
De oogspecialist kan met bepaalde testapparatuur diverse dingen meten waaruit ze kunnen afleiden of het oog zelf wel dan niet blind is en in welke mate of gradatie (dacht ik)...
Maar de neuroloog bepaald of het neurologisch blind is ahv het verhaal, de symptomen en de beschrijving.
Hier was het wel duidelijk te merken dat hij gewoon niks meer ziet of dat het in elk geval onvoldoende neurologisch verwerkt wordt.. Loopt overal tegenaan als je dingen verplaatst of in onbekende omgeving...
Dank voor het beantwoorden van mijn vragen. Ze hebben het me in Waalwijk allemaal verteld, maar er komt momenteel zoveel op me af dat niet alles blijft hangen. Nu weet ik weer wat beter wat ik kan verwachten.
Wat betreft rechtsbijstand inschakelen of een officiële klacht indienen: op dit moment staat mijn hoofd hier totaal niet naar en ik vraag me ook af wat dit op gaat leveren. Daarnaast ben ik er niet op uit iemand als schuldige aan te wijzen, maar is het enige dat voor mij telt dat mijn kleine vriendje zich weer beter gaat voelen. Volgende week heb ik een gesprek met mijn eigen dierenarts.
Natuurlijk zou het fijn zijn als er wat kosten gecompenseerd worden (tot nu toe heeft dit alles me al ruim €3800,- gekost en er komen nog wat kosten aan…), maar daar ligt niet mijn prioriteit en de vraag is ook of je dit met een letselschadezaak voor elkaar gaat krijgen. Dat kost enorm veel energie en dan is het nog maar de vraag of het iets oplevert. Ik heb zelf een letselschadezaak gehad na een auto-ongeval en vergis je niet hoeveel stress dat oplevert en hoeveel energie dat kost. Ik zit daar eerlijk gezegd niet op te wachten nu en kan m’n energie beter in andere dingen stoppen.
Aankomende week heb ik op dinsdag een gesprek met de voedingsdeskundige om te kijken hoe we ervoor kunnen gaan zorgen dat Elvis weer wat aan gaat komen en hoe we hem mogelijk met supplementen kunnen ondersteunen. Vrijdag gaan we dan weer naar het dierenziekenhuis. Verder houden we ons lekker rustig en probeer ik nog wat van m’n vakantie te genieten.