Wij zijn erbij geweest toen onze hond spijky werd ingeslapen. Hij was oud, zat onder de tumor en kon niet zitten,liggen of staan..dus het was gewoon tijd. We hebben hem bij de dierenarts nog veel gekroeld, brokjes gegeven en toen het zover was kreeg hij een spuitje waar hij van in slaap viel. Toen werd hij op de grond gelegd en zijn wij er omheen gaan zitten, toen kreeg hij het inslaap spuitje. Het ging heel snel, we kregen het te horen zo van hij is er nu niet meer..maar dat voelden we ook wel. Hij bleef best nog lang warm en toen hij een beetje begon te stinken zei de dierenarts dat het beter was als we echt afscheid zouden nemen, hij zou namelijk snel nog zijn urine e.d laten gaan. Dus dat hebben we gedaan. Ik kan het me nog heel goed herinneren ookal is het nu toch best lang geleden, ik was heel stil op de weg terug, en de weken daarna vond ik het nog steeds heel erg, maar het was wel een soort voldoening. Hij was bij mijn geboorte, lag op het voeteneind thuis..ik ben bij zijn dood geweest, het was goed zo.