We doen alles om ons beestje ouder te laten worden en waarvan wij denken dat de hond gelukkig word. Een hond die oud en ziek is en nog zin heeft in het leven loopt gewoon! De hond van mijn huisbazin ook die had kanker in 3 poten en kreeg pijnstillers en rende nog de trap op als ik mijn kamer uit kwam (mocht de hond eigenlijk niet

Honden stammen van nature af van wolven/honden die lange afstanden afleggen om hun eten te vinden. Dat we onze hond zijn bak voor de neus schuiven is eigenlijk al van de gekke, we bedienen onze dieren op hun wenken en "denken" dat ons beestje dan gelukkig is. Maar is dit wel zo? Moet je jezelf afvragen. Als je kijkt naar het normale gedrag van een hond maak je hem dan echt gelukkig met een buggy? Het enige wat je doet is hem confronteren met het feit dat hij dus niet lopen kan, hoe moet hij in godsnaam nog plassen dan in die buggy? Gewoon laten lopen? Ik vind het niets in ieder geval!
Het is jammer dat we het onze dieren niet kunnen vragen wat zij willen. Want dieren hebben wel degelijk een emotioneel gevoel (althans de dieren met een coplex brein zoals wij-onderzoek van Jane Gooddall en Marc Beckoff).
En ja mensen stoppen we ook in een roelstoel. Je zegt het zelf al WIJ stoppen oude mensen erin. Willen ze dat wel? Euthanasie bij mensen mag niet volgens de wet maar zijn er niet tientalle oudere tementen mensen die dit misschien liever wel zouden willen? IK vraag mij of of sommige oudjes nog wel gelukkig zijn. Ik breng al jaren met pasen een paasmandje naar het bejaardetehuis (deden we met school) en daar zat een oude vrouw met een beer, ze wist niet wie ze was wat ze had gedaan en als er al bezoek kwam wist ze niet wie het waren. Zijn die mensen nou nog gelukkig denk ik dan?
Goe genoeg gekletst ik heb hier een nogal uitgesproken mening over en kan er uren over schrijven
