Bokt.nl

Citaat:

fretten leven niet eens in het wild. Nog nooit gedaan ook.

Citaat:

Huis + dier is niet huisdier
Stichting AAP vertelt al jaren dat niet-gedomesticeerde dieren geen geschikte huisdieren zijn. Hoewel je sommige uitheemse dieren wel kunt trainen, is dat absoluut niet hetzelfde als domesticatie. Wat onderscheidt honden en katten nu precies van uitheemse dieren zoals apen, wasberen of poolvossen?

Volgens Van Dale is domesticatie "het tot huisdier worden of maken van wilde dieren". Deze definitie is wel erg kort door de bocht. Belangrijk is dat een gedomesticeerd dier veranderd is ten opzichte van zijn wilde voorouders. Domesticatie betreft dus een proces waarbij wilde dieren, door bepaalde vormen van kunstmatige selectie, huisdierkenmerken gaan vertonen, waardoor de mens in staat is hen gemakkelijker te gebruiken.

Veranderende selectie
Al eeuwen geleden veranderde de mens voor bepaalde soorten, zoals runderen, schapen, honden en katten, de natuurlijke selectie in een kunstmatige. Bioloog Charles Darwin schreef eind vorige eeuw in The Origin of Species (Het ontstaan der soorten) over natuurlijke selectie: het is het vermogen van de meest geschikte dieren om voor nakomelingen te zorgen. Alleen van die dieren worden de erfelijke eigenschappen dus doorgegeven aan de volgende generatie. Door kunstmatige selectie besliste ineens de mens welke dieren zich wel of niet mochten voortplanten, hij fokte niet met agressieve en gevaarlijke individuen en hij beschermde jonge dieren, die het in de natuur misschien niet hadden gered. De mens bepaalde daarmee in feite welke erfelijke eigenschappen de nakomelingen kregen. Op die manier zorgden we ervoor dat geselecteerde diersoorten zich aan ons zouden aanpassen en voor ons nuttig werden als lastdier, vleesproducent of gezelschapsdier.

Huisdierkenmerken
Klassieke huisdieren zijn al eeuwen gedomesticeerd en vertonen trekken die hen duidelijk onderscheiden van hun voorouders. Vaak laten ze een grotere variatie zien in lichaamsgrootte en -bouw, huid, pels en pluimen en zijn ze vruchtbaarder. Een kleiner hersenvolume zorgt dat hun zintuigen minder goed op prikkels reageren.
Bovendien gedragen huisdieren zich anders dan hun wilde voorouders. Ze reageren minder heftig op veranderingen in hun omgeving en dit is te zien in verminderd paniek- of vluchtgedrag en lagere algemene activiteit. Daarbij houden ze vaak hun hele leven jeugdige gedragskenmerken, zoals speelgedrag. Dit in tegenstelling tot niet-gedomesticeerde dieren, zoals apen of vossen, waarbij dit gedrag tijdens de puberteit zal verdwijnen en overgaat in dominant gedrag, met alle gevolgen van dien.

Verwarring
Dieren gefokt in gevangenschap vertonen soms dezelfde kenmerken als huisdieren, zoals het niet volledig tot ontwikkeling komen van hersenen en zintuigen. Dit kan komen door gebrek aan prikkels waaraan ze in de natuur wel worden blootgesteld en de stress van gevangenschap. Het gaat hier altijd om niet-erfelijke veranderingen. De overeenkomst tussen gevangen genomen wilde dieren en huisdieren wekt de illusie dat de wilde dieren gedomesticeerd zouden zijn.
Een schattig vosje is daardoor snel aangeschaft. Als blijkt dat het dier altijd zal proberen te ontsnappen, nooit gehoorzaam aangelijnd wil worden en zich alleen naar het winkelcentrum laat sleuren, wordt het afgedankt. Vergelijkbare teleurstellingen zien we bijvoorbeeld bij wasberen, eekhoorntjes en wallaby's.

Hopelijk realiseren eigenaren en toekomstige kopers zich ooit eens dat domesticatie een langdurig en ingrijpend proces is. Fok in gevangenschap of opvoeding met een flesje zijn onvoldoende om een niet-gedomesticeerd dier tot huisdier te maken.

Citaat:

Een tijger die in gevangenschap wordt geboren is ook geen gedomesticeerd dier, dus waarom zou dat voor een uil wel gelden?