Wij hebben inderdaad best lang gewacht op een pup. Maar dat was niet zo'n probleem. We wilden thuis ook eerst een situatie hebben waarin een hond op zijn plaats is. Zo ben ik minder gaan werken (1 dag in de week thuis), werkt mijn vriend 2 dagen in de week thuis en mag de hond nog 2 dagen mee naar zijn werk. Luthor is dus in principe nooit standaard een dag alleen (hoewel dat natuurlijk wel ooit voorkomt).
Verder vind ik het wel goed dat je wat langer moet wachten. Dit is zeker geen ras voor iedereen en mensen die uit impuls een Saarloos aanschaffen kunnen bedrogen uitkomen. Je moet weten waar je aan begint en begrip krijgen voor een dergelijke hond.
De bemoeienissen en vragen van de rasvereniging vallen erg mee. Ze willen je vantevoren wel even zien om te kijken wie ze voor zich hebben en zodat je zelf kunt kennismaken met de Saarloos in een thuissituatie. Verder wordt je wel gevraagd om mee te werken aan de ontwikkeling van het ras. Het kan dus zijn dat je gevraagd wordt om je hond beschikbaar te stellen voor de fokkerij.
En ik vind het wel leuk om naar de, door de rasvereniging georganiseerde, activiteiten te gaan om andere Saarloosjes te zien en om vanuit interesse voor het ras op de hoogte te blijven van de dingen die spelen in de rasvereniging.
Tja, het blijft iets speciaals zo'n Saarloos
