Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-03-25 18:37

Geplaatst: 22-03-25 18:37

Er zit nog iets tussen alles voor je hond bepalen en een paraplu moeder zijn hè.

Mijn honden mogen heel veel, zelf bepalen waar ze lopen, welk tempo, die hoeven niet de hele wandeling strak naast naar mij te kijken. Ze liggen op de bank, ik geef vaak toe als ze wat willen. Ik gun ze namelijk ook een leuk leven.
Maar, ze luisteren als ik ze roep, er is rust in huis (wat mij betreft het allerbelangrijkst), en ze weten precies waar ze aan toe zijn en ze hebben een rasgerichte uitlaatklep.
Ik ben niet hun "leider", wel hun vertrouwenspersoon en rustpunt.

Maar ik ben het met je eens dat de hondenbaas van tegenwoordig best wat consequenter mag zijn. Net als de moeders trouwens maar daar bemoei ik me niet mee. O:)

Overigens is skijőring een hele leuke sport.

**Geplaatst**: 22-03-25 19:07

Geplaatst: 22-03-25 19:07

journee schreef:
Pareltjes schreef:
Laten staan is ook goed zolang er maar rust is. Welke methode uit 1900 jij bedoeld geen flauw idee zo oud ben ik niet.

Als ik jouw stukje lees, dan begrijp ik daar uit dat jij als hoofdzaak mee wil geven dat alle acties, gevoelens en emoties van de mens, direct invloed hebben op een dier. Dat je dus rust moet creëren, te beginnen bij jezelf en dat je die rust moet gaan overbrengen op je dier en dat daar ook een hele grote dosis geduld bij komt kijken. Iets waar ik ook volledig achter sta.

Tegenwoordig moet alles vaak snel, snel en is rust en geduld vaak ver te zoeken. Iemand die 'met de tijd mee gaat' zou dat misschien achterhaald kunnen vinden?

Naar mijn idee proberen veel mensen vooral het wiel steeds opnieuw uit te vinden. Nieuwe inzichten zijn prima, maar zonder rust en een overdosis geduld gaat geen enkele methode werken.

Ja regels, rust en regelmaat. Zonder regels geen duidelijkheid, zonder rust niet vatbaar voor nieuwe dingen te leren en regelmaat geeft bevestiging, duidelijkheid én rust.

Rust is zooo belangrijk voor dit soort dieren. En kalme bewuste eigenaar. Niks gehaast gewoon kleine stapjes, vasthouden aan waar je voor ging en je helemaal niks aantrekken van de andere honden eigenaren. Houd je bezig met je eigen hond. Als iedereen dat eens zou doen waren er een stuk minden problemen.

Ik geloof in geen enkele “ geroe “ ik geloof in mijn honden. Zij laten zien wat werkt en wat niet. En of dat 19de eeuws is of modern, zal me een zorg zijn. Trends komen en gaan, de geroes van vandaag, worden morgen weer verguist. En mensen die achter een ander aan hobbelen en strak regeltjes volgen uit een boekje kunnen mijns inziens vaak niet de beste leiders zijn. Ze hebben zelf nog guidance nodig. Ja een hond heeft leiding nodig. Hij komt in onze maatschappij met onze regels. Als zo’n hond daar niet in past…..tja we kennen allemaal de trieste verhalen. Allemaal leuk, vrijheid blijheid voor de hond dat is allemaal prima maar wel binnen onze maatschappelijke regels. Dus niet bijten, grommen, weglopen, de boel slopen etc…

Het is aan de eigenaren de hond daarin leiding te geven wat wel en wat niet. Hoe men dat doet maaktmij niks uit zolang het maar diervriendelijk is. Slaan lost niks op maar volproppen met beloningen op het verkeerde moment ook niet. Gewoon rustig werken aan je plan een kalme en gehoorzame hond te krijgen. Dat is het voor iedereen prettig toch?

**Geplaatst**: 22-03-25 19:41

Geplaatst: 22-03-25 19:41

Borisje schreef:
Er zit nog iets tussen alles voor je hond bepalen en een paraplu moeder zijn hè.
Mijn honden mogen heel veel, zelf bepalen waar ze lopen, welk tempo, die hoeven niet de hele wandeling strak naast naar mij te kijken. Ze liggen op de bank, ik geef vaak toe als ze wat willen. Ik gun ze namelijk ook een leuk leven.
Maar, ze luisteren als ik ze roep, er is rust in huis (wat mij betreft het allerbelangrijkst), en ze weten precies waar ze aan toe zijn en ze hebben een rasgerichte uitlaatklep.
Ik ben niet hun "leider", wel hun vertrouwenspersoon en rustpunt.

Maar ik ben het met je eens dat de hondenbaas van tegenwoordig best wat consequenter mag zijn. Net als de moeders trouwens maar daar bemoei ik me niet mee.

Overigens is skijőring een hele leuke sport.

Je hoeft natuurlijk ook niet de hele dag alles voor je hond te bepalen. In een eerdere post hebt ik ook al uitgelegd dat werken en training niet hetzelfde is als uitlaten.

Maar over het algemeen bepaald de baas toch echt wanneer de hond eet wat de hond eet en hoeveel de hond eet. De baas beslist meestal wanneer de hond wordt uitgelaten, waar de hond wordt uitgelaten en hoelang de hond wordt uitgelaten. En ook wanneer de hond medische zorg nodig heeft of hoe een hond zich moet gedragen. (niet blaffen, geen andere dieren of mensen aanvallen, het vlees niet van de aanrecht pakken.)

Dus hoe je het ook noemen wil, vertrouwenspersoon of maatje, de mens is de baas en je kun alleen een goede baas zijn als je een goede leider bent. Veel mensen zeggen ook liever dat ze voor een werkgever werken, dan voor een baas, maar aan de einde van de rit is het resultaat hetzelfde:de baas bepaald wat er gebeuren moet en het werkt een stuk prettiger als die leidinggevende weet waar hij mee bezig is en je op elkaar kunt vertrouwen.

En er zijn inderdaad hele leuke honden sporten. Ook sledehonden horen hierbij. Alleen zo jammer dat hier steeds meer beperkingen aan worden gesteld. Maar zelfs als een dier iets ook duidelijk fantastisch vind om te doen, is er een steeds grotere groep mensen die steeds meer dingen zielig vinden en daarom afkeuren. Dat vind ik persoonlijk erg jammer.

**Geplaatst**: 22-03-25 20:53

Geplaatst: 22-03-25 20:53

Maar voor een hond als die van de TS is wel ieder uitlaatmoment een potentieel "trainingsmoment". Je kunt altijd andere honden tegenkomen, dus je moet altijd klaar staan om daar op in te springen. Wat je methode ook is.
Voor een hond zonder reactiviteit kun je het idd zo redeneren; je hebt uitlaten en je hebt trainen. Maar met een reactieve hond "train" je eigenlijk altijd.

**Geplaatst**: 22-03-25 23:22

Geplaatst: 22-03-25 23:22

Leo schreef:
Maar voor een hond als die van de TS is wel ieder uitlaatmoment een potentieel "trainingsmoment". Je kunt altijd andere honden tegenkomen, dus je moet altijd klaar staan om daar op in te springen. Wat je methode ook is.
Voor een hond zonder reactiviteit kun je het idd zo redeneren; je hebt uitlaten en je hebt trainen. Maar met een reactieve hond "train" je eigenlijk altijd.

Nou, de bedoeling van training is zorgen dat de verstandhouding tussen jouw en je hond optimaal is. Als je hond eenmaal gewend is om op jouw aanwijzing te reageren en zijn aandacht zodra je dit vraagt op jou richt, heb jij je doel al bijna bereikt. Uitlaten wordt dan weer gewoon ontspanning en alleen bij een mogelijk potentieel lastige situatie vraag je dan aan je hond zijn aandacht op jou te houden. Dat vraagt natuurlijk wel wederzijds vertrouwen en dat bouw je natuurlijk niet in 1 week op. Maar met geduld en doorzettingsvermogen kom je over het algemeen heel ver.

**Geplaatst**: 23-03-25 00:07

Re: Uitvalgedrag hond

Geplaatst: 23-03-25 00:07

Uiteindelijk wel ja

**Geplaatst**: 23-03-25 01:23

Geplaatst: 23-03-25 01:23

Leo schreef:
Maar voor een hond als die van de TS is wel ieder uitlaatmoment een potentieel "trainingsmoment". Je kunt altijd andere honden tegenkomen, dus je moet altijd klaar staan om daar op in te springen. Wat je methode ook is.
Voor een hond zonder reactiviteit kun je het idd zo redeneren; je hebt uitlaten en je hebt trainen. Maar met een reactieve hond "train" je eigenlijk altijd.

Op den duur is het trainen eigenlijk alleen nog bijsturen en voorkomen. Daar waar in het begin uitlaten 1 op 1 trainen is wordt met de tijd het uitlaat/speel deel naar verhouding groter. De beginfase is de moeilijkste. Dat zijn de momenten dat het misschien uitzichtloos lijkt. Juist dan niet opgeven. Stick to the plan. Als het kwartje bij de hond eenmaal is gevallen raakt het trainen in een stroomversnelling. Het kwartje laten vallen is het moeilijkste van het hele traject.