Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-09-24 13:11

Geplaatst: 27-09-24 13:11

Even een afgeleide van het probleem van ts, ik weet niet of dat in dit topic kan of dat ik er een eigen topic voor zou moeten openen? Wat te doen als kleine meestal brave hond gromt naar volwassen baasje? Onlangs hoorde ik dat van 2 verschillende bevriende hondenbezitters- het ging er dan over dat de hond ergens lag en niet wilde opschuiven voor de baas. Zij losten het op door de hond zeer bestraffend toe te spreken.Het zou mij afschrikken omdat ik daar geen ervaring mee heb- de hond die ik gehad heb schoof gewoon op als ik dat wou. Die dreigde nooit naar huisgenoten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-24 13:13

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-24 13:13

Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik heb niet zoveel tijd, maar ik wil een paar dingen toelichten.

- De hond is echt herplaatst om een veranderde gezinssituatie: scheiding.

- De hond stond bekend als een lieve, rustige hond. Ze zat wel in haar vorige gezin samen met een heel zelfverzekerde bordercollie, met veel energie. Hij beschermde haar altijd buiten. Nu denk ik dat ze erg moet wennen aan het missen van haar maatje. Maar die bc konden we echt niet ook adopteren.

- We hebben deze keuze vanuit een goed hart gedaan. We wilden haar een liefdevol huisje bieden.

- Ze was aan kinderen gewend, maar niet aan peuters. Dit gedrag hebben we helaas niet voorzien. Ze heeft ook nooit gegromd naar andere mensen en het blaffen buiten tegen andere mensen deed ze in haar vorige gezin nooit.

- We lopen elke dag bij elkaar een uur met haar. 3x per week gaat ze mee naar het strand/natuurgebied.

- Wij neigen zelf inmiddels ook naar herplaatsen. Al vinden we dit echt ontzettend jammer. Mijn twee oudere kinderen zullen het heel erg gaan vinden, want die zijn dol op die hond. Maar safety first voor onze kleine.
Ik wil nog wel die osteopaat laten komen en de hond laten beoordelen door een gedragstherapeut thuis. Dan heb ik er alles aan gedaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-24 13:15

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-24 13:15

O ja, we wonen niet meer in BE maar in Zuid-Holland

**Geplaatst**: 27-09-24 13:21

Geplaatst: 27-09-24 13:21

LWDaisy schreef:
pateeke schreef:
Goh, in mijn ervaring hoeft het niet zo te zijn dat er iets gebeurd is waardoor de hond nu wel gromt en voorheen niet. Stabijen zijn inderdaad niet de meest stabiele honden die goed met kinderen kunnen omgaan.
Mijn herder kon wel met baby's, maar had moeite met peuters en kleuters. Deze zijn onvoorspelbaarder en kan je nog niet echt uitleggen wat wel of niet mag met de hond en kunnen ook wat ruwer zijn met aaien oid omdat ze nog niet het inzicht en de fijne motoriek hebben om zich aan te passen aan wat prettig is voor de hond.

Peuters en kleuters zijn veel beweeglijker en handtastelijker dan baby's, dus dat is denk ik wel logisch, dat honden het daar moeilijker mee hebben. Ik ben ook niet blij als iemand aan mijn haar trekt of een vinger in mijn oog steekt. Zoals je zelf zegt, zijn ze vaak nogal ruw door gebrek aan fijnere motoriek.

Dat is exact wat ik bedoelde. Er hoeft niets gebeurd te zijn. Ontwikkelingsniveau van het kind kan al voldoende verklaring bieden

**Geplaatst**: 27-09-24 13:24

Geplaatst: 27-09-24 13:24

Staat de gedragstherapeut goed aangeschreven? Veel hondenliefhebbers starten een bedrijfje als gedragstherapeut of -coach, maar ik heb gemerkt dat weinig mensen écht voeling hebben met het wezen 'hond'. Velen blijven toch denken in de aangeleerde theorieën of als-dan situaties.

Een gedragstherapeut die bij dergelijke problematiek meteen doorverwijst naar een andere specialist (niet dierenarts) en zelf niet al wat enkele handvaten aanreikt, vind ik niet meteen geruststellend. (Angst)agressie is een veelvoorkomende problematiek in hondenland, daar zou een goede gedragstherapeut je op zijn minst mee op weg moeten kunnen helpen. Het feit dat je op Bokt komt voor geruststelling, doet me eigenlijk nog meer veronderstellen dat je bij een misschien wel goedbedoelend, maar niet echt hands-on exemplaar terecht bent gekomen.

**Geplaatst**: 27-09-24 13:28

Geplaatst: 27-09-24 13:28

Mijn hond gromt ook naar mijn kinderen als ze teveel in zijn ruimte komen. Ik heb ze daarom ook altijd weggehaald bij hem. Ik kan het niet altijd voorkomen natuurlijk maar ik weet van hem dat hij met grommen alleen maar laat weten dat hij het niet wil en hij niet meteen zal bijten als ze niet weggaan of hem toch aanraken. Hij vindt ze gewoon gruwelijk irritant als ze aan hem willen zitten :))

Snap ik wel.

Als je de hond maar nooit straft voor het aangeven van haar grenzen. Grommen is communiceren en niet direct een teken dat ze willen bijten of kinderen vermoorden. Het is zeggen dat ze iets niet prettig vinden. Luister daar ook naar en dan zal je veel meer tijd hebben te handelen (plus veel vertrouwen krijgen) dan wanneer je de hond het grommen bestraft. Een fout die veel mensen maken helaas. Van grommen schrikken mensen al behoorlijk. Mijn hond is sowieso vrij vocaal (husky) en gromt al als hij het irritant vindt dat ik er langs wil. Bij hem weet ik dat hij nogal snel moppert en mijn kinderen inmiddels ook.

**Geplaatst**: 27-09-24 13:32

Geplaatst: 27-09-24 13:32

Als ik alles meelees, lijkt het gewoon geen geschikte match. Een jachthond van wie het vorige maatje de meest energieke van alle hondenrassen was. Een uur per dag wandelen valt waarschijnlijk in het niet met de beweging die ze voorheen kreeg. Dit kan al tot frustratie leiden, tel daarbij op dat ze haar zekerheid in de BC vond en een onvoorspelbare peuter. Het klinkt alsof de hond vooral onzeker is en jullie haar daar helaas niet in kunnen ondersteunen. Verdrietig omdat de keus voortkwam uit een goed hart, maar verstandig om verder te kijken voor het misgaat.

**Geplaatst**: 27-09-24 13:43

Geplaatst: 27-09-24 13:43

Muppett schreef:
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik heb niet zoveel tijd, maar ik wil een paar dingen toelichten.

- Ze was aan kinderen gewend, maar niet aan peuters. Dit gedrag hebben we helaas niet voorzien. Ze heeft ook nooit gegromd naar andere mensen en het blaffen buiten tegen andere mensen deed ze in haar vorige gezin nooit.

- We lopen elke dag bij elkaar een uur met haar. 3x per week gaat ze mee naar het strand/natuurgebied.

- Wij neigen zelf inmiddels ook naar herplaatsen. Al vinden we dit echt ontzettend jammer. Mijn twee oudere kinderen zullen het heel erg gaan vinden, want die zijn dol op die hond. Maar safety first voor onze kleine.
Ik wil nog wel die osteopaat laten komen en de hond laten beoordelen door een gedragstherapeut thuis. Dan heb ik er alles aan gedaan.

Verandering van omgeving kan een hoop doen natuurlijk, en tussen grotere kinderen en peuters zit nogal een verschil.
Persoonlijk vind ik voor een actief ras als een stabij bij elkaar een uur per dag lopen eerlijk gezegd wel weinig, tenzij er daarnaast nog mee gewerkt/getraind wordt en ze over een flinke tuin oid beschikt. Misschien was ze in haar vorige leven toch meer gewend? Valt daar misschien nog iets in te behalen?

V.w.b. de gedragsdeskundige: zoals al gezegd, ga asjeblieft voor een echt hele goede, liefst niet zo eentje die het moet hebben van wekelijkse social media reclames, en iemand die gespecialiseerd is in dit soort problemen, zoals Hettieheks hier. Ik vind het dan juist wél weer OK dat de therapeut die je al hebt gecontact eerst lichamelijke problemen uitgesloten wil hebben.

En dan werd ook de muilkorf al genoemd: op zich een prima idee, maar dan alsnog onder toezicht. Met een rubber/siliconenkorf kan een gemotiveerde hond nog prima bijten, met een (veiliger en comfortabeler) metalen draadkorf kan dat weliswaar niet, maar een stoot daarmee kan flink aankomen, zeker in een kindergezichtje.

Hoe dan ook succes, dit is niet makkelijk!

**Geplaatst**: 27-09-24 13:46

Geplaatst: 27-09-24 13:46

Muppett schreef:
- We lopen elke dag bij elkaar een uur met haar. 3x per week gaat ze mee naar het strand/natuurgebied.

Ik moet zeggen dat dit wel heel weinig is.
Daarnaast denk ik wel dat "Better safe than sorry" geldt, liever herplaatsen ondanks het verdriet van de oudste kinderen dan dat er toch wat gebeurd.

**Geplaatst**: 27-09-24 13:46

Geplaatst: 27-09-24 13:46

Deze hond is dus haar steun en toeverlaat kwijt, woont in een vreemd huis zonder haar baasjes en met een peuter waar ze geen raad mee weet.

Eigenlijk is het heel begrijpelijk dat ze gromt, ze is onzeker en waarschijnlijk bang.

Misschien kan een gedragstherapeut handvaten bieden om haar wat zekerder te laten worden maar ik denk dat herplaatsen bij een stabiele reu haar meer goed zal doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-24 14:15

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-24 14:15

Brainless schreef:
Muppett schreef:
- We lopen elke dag bij elkaar een uur met haar. 3x per week gaat ze mee naar het strand/natuurgebied.

Ik moet zeggen dat dit wel heel weinig is.
Daarnaast denk ik wel dat "Better safe than sorry" geldt, liever herplaatsen ondanks het verdriet van de oudste kinderen dan dat er toch wat gebeurd.

Het is vanaf pup af aan al niet een super actieve hond. Op het strand sjokt ze achter me aan, het is sowieso geen hond die veel wil rennen. Mijn GD vond de hoeveelheid buitentijd prima was.

**Geplaatst**: 27-09-24 14:26

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 27-09-24 14:26

Dit is totaal niet maar karakter van dit soort honden, zeer waarschijnlijk mist ze haar oude maatje heel erg. Probeer een plek te vinden waar ze weer samen met een andere actieve hond kan zijn, daar doe je haar waarschijnlijk een heel groot plezier mee. Verhuisdieren.nl misschien?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-24 14:38

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-24 14:38

Met de bc samen was ze ook niet actief. Liep soms gewoon zelf naar huis als ze het zat was buiten.
Maar dank voor het meedenken!

**Geplaatst**: 27-09-24 14:39

Geplaatst: 27-09-24 14:39

Muppett schreef:
Het is vanaf pup af aan al niet een super actieve hond. Op het strand sjokt ze achter me aan, het is sowieso geen hond die veel wil rennen. Mijn GD vond de hoeveelheid buitentijd prima was.

Maar dit kan dus heel erg verschillen per hond, ook binnen het ras. Daarnaast is het een jachthond van nature, alleen wandelen zonder “enrichment” zal haar niet vermoeien. Elke dag hetzelfde rondje waarschijnlijk ook niet. Het is belangrijk om de raskenmerken in acht te nemen(de neus gebruiken bij jachthonden, het drijven bij de border collie) om een hond ook mentaal uit te putten. Wellicht ook iets om naar te kijken!

**Geplaatst**: 27-09-24 14:47

Geplaatst: 27-09-24 14:47

Muppett schreef:
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik heb niet zoveel tijd, maar ik wil een paar dingen toelichten.

- De hond is echt herplaatst om een veranderde gezinssituatie: scheiding.

- De hond stond bekend als een lieve, rustige hond. Ze zat wel in haar vorige gezin samen met een heel zelfverzekerde bordercollie, met veel energie. Hij beschermde haar altijd buiten. Nu denk ik dat ze erg moet wennen aan het missen van haar maatje. Maar die bc konden we echt niet ook adopteren.

- We hebben deze keuze vanuit een goed hart gedaan. We wilden haar een liefdevol huisje bieden.

- Ze was aan kinderen gewend, maar niet aan peuters. Dit gedrag hebben we helaas niet voorzien. Ze heeft ook nooit gegromd naar andere mensen en het blaffen buiten tegen andere mensen deed ze in haar vorige gezin nooit.

- We lopen elke dag bij elkaar een uur met haar. 3x per week gaat ze mee naar het strand/natuurgebied.

- Wij neigen zelf inmiddels ook naar herplaatsen. Al vinden we dit echt ontzettend jammer. Mijn twee oudere kinderen zullen het heel erg gaan vinden, want die zijn dol op die hond. Maar safety first voor onze kleine.
Ik wil nog wel die osteopaat laten komen en de hond laten beoordelen door een gedragstherapeut thuis. Dan heb ik er alles aan gedaan.

Niet alle gedrag is te voorzien of te verwachten aan de hand van hoe een hond eerder is. Maar het is wel een situatie die ik zeker serieus zou nemen om problemen te voorkomen. Nu is er (nog) niks gebeurt en je bent er duidelijk scherp op maar ook kinderen zijn onvoorspelbaar, de combinatie van hond en kind vind ik te risicovol. In deze situatie moet je beiden beschermen en behoeden van ongelukken. Je kunt het de hond niet kwalijk nemen, maar ook het kind niet als er iets gebeurt.

Nogmaals, het siert jullie dat jullie dit vanuit een goed hart gedaan hebben en ook bereid zijn een gedragstherapeut onder de arm te nemen en de hond medische zorg te bieden. Persoonlijk zou ik dan wel voor de hond bijvoorbeeld een ren opzetten als het jongere kind wakker /actief is, zodat je tot die tijd de situatie wel onder controle kunt houden en het risico kunt minimaliseren.

Persoonlijk zou ik wel al contact opnemen met de vorige eigenaar om dit te bespreken en aan te geven dat jullie om deze reden herplaatsen overwegen. Dan kan de vorige eigenaar ook beslissen of diegene de hond nog terug wilt, of niet, of dat jullie zelf op zoek moeten naar een oplossing.

**Geplaatst**: 27-09-24 15:11

Geplaatst: 27-09-24 15:11

Een stabij is in het algemeen wel alert (jacht op mollen en muizen), maar geen heel actieve honden. Geen vergelijk met de bordercollie.
Ik ken meerdere stabij's met een nogal nerveus karakter. Ze zijn niet zo stressbestendig, is mijn indruk.

**Geplaatst**: 27-09-24 15:31

Geplaatst: 27-09-24 15:31

Lisitano schreef:
Mijn hond gromt ook naar mijn kinderen als ze teveel in zijn ruimte komen. Ik heb ze daarom ook altijd weggehaald bij hem. Ik kan het niet altijd voorkomen natuurlijk maar ik weet van hem dat hij met grommen alleen maar laat weten dat hij het niet wil en hij niet meteen zal bijten als ze niet weggaan of hem toch aanraken. Hij vindt ze gewoon gruwelijk irritant als ze aan hem willen zitten Snap ik wel.

Als je de hond maar nooit straft voor het aangeven van haar grenzen. Grommen is communiceren en niet direct een teken dat ze willen bijten of kinderen vermoorden. Het is zeggen dat ze iets niet prettig vinden. Luister daar ook naar en dan zal je veel meer tijd hebben te handelen (plus veel vertrouwen krijgen) dan wanneer je de hond het grommen bestraft. Een fout die veel mensen maken helaas. Van grommen schrikken mensen al behoorlijk. Mijn hond is sowieso vrij vocaal (husky) en gromt al als hij het irritant vindt dat ik er langs wil. Bij hem weet ik dat hij nogal snel moppert en mijn kinderen inmiddels ook.

Er is een heel verschil tussen grommen en grommen! Je hebt inderdaad het mopperende grommen wat meer communiceren is en waar geen agressie op zal volgen. Dat klinkt anders dan het waarschuwende grommen, en nog anders dan het dreigende grommen dat tot agressie zal leiden als je niet maakt dat je wegkomt.

**Geplaatst**: 27-09-24 15:55

Geplaatst: 27-09-24 15:55

anjali schreef:
Lisitano schreef:
Mijn hond gromt ook naar mijn kinderen als ze teveel in zijn ruimte komen. Ik heb ze daarom ook altijd weggehaald bij hem. Ik kan het niet altijd voorkomen natuurlijk maar ik weet van hem dat hij met grommen alleen maar laat weten dat hij het niet wil en hij niet meteen zal bijten als ze niet weggaan of hem toch aanraken. Hij vindt ze gewoon gruwelijk irritant als ze aan hem willen zitten Snap ik wel.

Als je de hond maar nooit straft voor het aangeven van haar grenzen. Grommen is communiceren en niet direct een teken dat ze willen bijten of kinderen vermoorden. Het is zeggen dat ze iets niet prettig vinden. Luister daar ook naar en dan zal je veel meer tijd hebben te handelen (plus veel vertrouwen krijgen) dan wanneer je de hond het grommen bestraft. Een fout die veel mensen maken helaas. Van grommen schrikken mensen al behoorlijk. Mijn hond is sowieso vrij vocaal (husky) en gromt al als hij het irritant vindt dat ik er langs wil. Bij hem weet ik dat hij nogal snel moppert en mijn kinderen inmiddels ook.

Er is een heel verschil tussen grommen en grommen! Je hebt inderdaad het mopperende grommen wat meer communiceren is en waar geen agressie op zal volgen. Dat klinkt anders dan het waarschuwende grommen, en nog anders dan het dreigende grommen dat tot agressie zal leiden als je niet maakt dat je wegkomt.

Er is idd een verschil tussen grommen en grommen. TS, heb je zelf een idee of de hond erg gespannen lijkt tijdens het grommen?

**Geplaatst**: 27-09-24 15:59

Geplaatst: 27-09-24 15:59

senna21 schreef:
Een stabij is in het algemeen wel alert (jacht op mollen en muizen), maar geen heel actieve honden. Geen vergelijk met de bordercollie.
Ik ken meerdere stabij's met een nogal nerveus karakter. Ze zijn niet zo stressbestendig, is mijn indruk.

Zo ken ik ze ook ,gevoelig en enorm bang voor harde geluiden , maar niet super actief
Met kinderen is het gewoon wat ze gewend zijn ,vind een peuter van 3 sowieso geen ideale combi met een hond die dat niet gewend zijn .oudere kinderen gaat meestal wel goed
Ik zou hond en peuter gewoon gescheiden houden indien mogelijk , en het grommen kan van alles beteken en maar een waarschuwing is het zeker van de hond zijn kant
En er zijn gewoon honden ,die niet van kleine kinderen gecharmeerd zijn .onze taak om dat goed te begeleiden .Zorg voor een ruimte waar de hond kan zijn of een tuin .
Hier 3 border collie s en een herder en 4 kleinkinderen die regelmatig hier zijn ,maar de honden hebben hun eigen verblijf en hondenweide , als de kleintjes hier zijn .

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-09-24 15:59

Geplaatst door de TopicStarter : 27-09-24 15:59

Dat denk ik eigenlijk ook. Ze snauwde pas tegen mijn zoon, maar die pakte haar voorpoten vast toen ze tegen hem opsprong en liet haar toen lopen. Ik heb meteen mijn zoon daarmee laten stoppen en uitgelegd dat dit absoluut niet mag. Ze hapte niet, maar snauwde wel.
Tegen mijn dochter denk ik dat het puur grommen is om te zorgen dat ze stopt met aaien. Ik denk persoonlijk niet dat ze het doet uit agressie, maar dat weet ik niet zeker natuurlijk.

Ik zit bij de GD op training met de hond. Eerst de basis en daarna wil ik in overleg met hem zoeken naar een meer gevorderde training. Hij geeft ook speurtraining, ik denk dat ze dat heel erg leuk gaat vinden.

Mevrouw is ook helemaal leip van balletjes. Ik weet dat het discutabel is, maar omdat ze het zo leuk vindt neem ik wel eens een balletje mee naar het strand. Dan wordt ze wel heel actief

**Geplaatst**: 27-09-24 16:16

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 27-09-24 16:16

Weet je ook waar je dochter haar aaide? Want het snauwen bij aanraking van poten, plus het feit dat ze soms niet actief wil bewegen.. of zelf huiswaarts keert is voor mij ook wel een “rode” vlag. Heeft ze niet ergens pijn?

**Geplaatst**: 27-09-24 16:18

Geplaatst: 27-09-24 16:18

Fly_high schreef:
Shadow0 schreef:

Waarom zou de hond dat doen als je de situatie onderbreekt?

Omdat hij enkel afgestraft wordt voor grommen maar het onprettige gevoel wat tot grommen leidt blijft. Als het kind dan door blijft gaan met de hond benaderen en stress/spanning bezorgen maar communiceren d.m.v. grommen mag niet, slaat de hond die waarschuwing wel over maar de kans blijft dat die uiteindelijk gaat bijten - omdat die naar zijn idee geen andere keuze heeft om van de stressfactor af te komen. Het probleem is dat bijten dan ogenschijnlijk "uit het niets" komt omdat het de hond afgeleerd is om wel te waarschuwen.

Dominantietheorie is trouwens al lang achterhaald.

Precies dat

**Geplaatst**: 27-09-24 18:04

Geplaatst: 27-09-24 18:04

senna21 schreef:
Een stabij is in het algemeen wel alert (jacht op mollen en muizen), maar geen heel actieve honden. Geen vergelijk met de bordercollie.
Ik ken meerdere stabij's met een nogal nerveus karakter. Ze zijn niet zo stressbestendig, is mijn indruk.

Ja dat is ook precies hoe ik stabijen ken inderdaad! Nerveus en snel gestresst.

Een balletje zou ik trouwens mee stoppen, daar raken ze zo hoog van in hun adrenaline dat snappen/bijten daar alleen maar makkelijker van wordt en dat kan best lang doorwerken.

**Geplaatst**: 27-09-24 21:18

Re: Hond gromt naar peuter

Geplaatst: 27-09-24 21:18

Ik ken een staby niet echt als actieve jachthond, zeker niet in vergelijking met mijn vizslas. Mijn vriend heeft er eentje en zij leeft buiten/in de schuur, daar voelt ze zich het fijnste. Ik vind het erg nerveuze honden die snel spanning tonen en zou je ook adviseren om ofwel te herplaatsen, ofwel er een erfhond van te maken als je de ruimte hebt. Eigenlijk zie ik alle staby's die ik ken zo het gelukkigst. Op het erf beetje hun eigen gangetje gaan.

**Geplaatst**: 30-09-24 22:35

Geplaatst: 30-09-24 22:35

Schuur_ schreef:
Ik ken een staby niet echt als actieve jachthond, zeker niet in vergelijking met mijn vizslas. Mijn vriend heeft er eentje en zij leeft buiten/in de schuur, daar voelt ze zich het fijnste. Ik vind het erg nerveuze honden die snel spanning tonen en zou je ook adviseren om ofwel te herplaatsen, ofwel er een erfhond van te maken als je de ruimte hebt. Eigenlijk zie ik alle staby's die ik ken zo het gelukkigst. Op het erf beetje hun eigen gangetje gaan.

Op dat erf komt dat kindje ook neem ik aan.