Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-01-24 11:39

Re: Huisdier inslapen, kan je ook te vroeg zijn?

Geplaatst: 08-01-24 11:39

Kan je te vroeg zijn? Ja, als een dier nog een aantal maanden of jaren mee kan zonder pijn, en vrolijk en blij is. Maar TS, jij bent in mijn ogen niet te vroeg. Je kat kan geen maanden meer mee als zijn tanden nu al scheef staan door de tumor…. Ik denk dat je voor hem de juiste keuze gemaakt hebt, het is dierwaardiger hem nu te laten gaan, en hem enkele dagen/weken van afzien en echt ziek zijn te besparen. Dat maakt het niet beter, ik heb zelf een oude kat en topics als dit doen me beseffen dat het voor hem ooit ook tijd zal zijn, en het idee alleen al is genoeg om me in een ellendig hoopje mens te veranderen. En voor jou is het werkelijkheid…. Sterkte, TS. Maar ik denk dat je de goede beslissing maakt.

**Geplaatst**: 08-01-24 11:49

Geplaatst: 08-01-24 11:49

Ja jeetje...wat een zware situatie zeg :(:)

Ik vind wel dat je te vroeg kan zijn, zoals Anjali zegt "ieder heeft recht op zijn tijd". Ik denk dat het wel beter is voor mens of dier als ze zeg maar zelf ook wel het gevoel hebben om "klaar te zijn". Niet dat je tot het bittere eind moet gaan lijden ofzo. Maar je zou liefst kiezen voor het moment waarop het ongemak (waar geen weg meer uit is en lijdt tot de dood) begint, maar nog niet ondraaglijk is.

Dus zeg maar het punt waarop een dier niet meer wil eten, niet meer naar buiten wil. En dan direct de stekker er uit trekken voordat het echt erg wordt. Maar hoe vaak krijg je die kans... want je kan dan al snel denken dat het maar even een dipje is en wel weer goed komt.

In jouw geval is het wel duidelijk dat het beestje echt bezig is met de doodlopende weg zeg maar.
Ik kan me best voorstellen dat je wilt wachten tot het moment dat het dier niet meer lekker zijn gangetje gaat, niet meer zichzelf is, niet meer zo met smaak wil / kan eten. Omdat het dan ècht duidelijk is dat het eind is gekomen zeg maar :(:)

Alleen heb je wel een behoorlijke kans dat het dan ineens heel acuut zal zijn.... zeker ook als die kaak kan breken, hoe groot is die kans in jullie geval...? En wat als die bult ervoor zorgt dat het dier niet meer goed kan ademen, niet meer goed kan slikken... wat een angst en stress heb je dan...zowel voor dat dier als voor jezelf omdat dat moment wellicht midden in de nacht komt of op een zondag ofzo....

Als je heel veel waarde hecht aan het rustig thuis inslapen. Nu al 1 en ander zó duidelijk in de verdrukking komt. Het risico van breken van de kaak groot is...? Dan zou ik een acute situatie toch wel héél graag willen vermijden. Je dier in doodsnood zien happen naar adem is echt vreselijk..... ik heb het met 3 katten gehad die met hun 11-13 jaar eigenlijk nog niet aan de beurt waren... Als het nu echt nog goed gaat, wellicht de afspraak een paar dagen verzetten als je je daar beter bij voelt en het verantwoord is. Maar ik zou er liever niet meer het weekend mee in gaan :(:)

**Geplaatst**: 08-01-24 11:57

Geplaatst: 08-01-24 11:57

future_vet schreef:
Over het eten zou ik nog wel 1 kanttekening willen maken: dat de kat eet betekent niet zonder pijn. Kat heeft simpelweg maar 2 keuzes: eten met pijn of niet eten en sterven..

Veel katten blijven lang dooreten, zelfs met de meest vreselijke ontstekingen in het bekje.
Een ruimte innemend proces doet altijd pijn, het verdrukt letterlijk iets. Dus als de afspraak niet door gaat zou ik wel echt weer pijnstiller geven.

Dat kan ik alleen maar bevestigen...
Mijn eerste Sibeer had tand/kiesproblemen. Toen hij 8 was zowat alles getrokken.
Wij dachten, nu moet het goed zijn en ons kereltje heeft geen pijn meer.
Dat ging een jaar goed - dachten wij, want tot hij echt pijn liet zoen, ging er echt een lange tijd overheen.
Hij at en was nog steeds "vrolijk en lief" voor het oog.
Kuren, Prednison, en altijd even oplevingen ...
Dat ging 4 jaar.. en toen pas kwam er de "echte" oorzaak te voorschijn... tumoren in keel en gehemelte groeiden explosief...
4 weken ervoor mij de da nog niets te zien.
Toen DA eer weer was, zagen wij het dus en binnen 5 minuten hebben wij besloten hem te laten gaan.

Achteraf heb ik mij verschrikkelijk schuldig gevoeld, want ik had eigenlijk al na de tweede nieuwe ontsteking meer moeten doorpakken- misschien hadden wij dan al ontdekt, dat hij kanker heeft en dan had ik hem zeker niet nog eens 3 jaar laten leven met pijn.

Je bent eigenlijk nooit te vroeg eerder altijd te "laat"

Weet niet of al benoemd, maar google eens "zijn wij niet te vroeg " van Hugo van Duin.
Is een klein boekje , gewoon te downloaden.
Dit was voor mij een eye-opener en heeft mij ontzettend geholpen in april '21 om de knoop door te hakken met mijn oude pony van 41 en in juni '22 met mijn once-in-a-lifetime hond.

Wens je veel sterkte

**Geplaatst**: 08-01-24 12:22

Geplaatst: 08-01-24 12:22

Ach wat rot TS. Alvast veel sterkte voor de dag van en na inslapen.
In jouw geval kan je alleen nog maar te laat zijn hoor. Ik denk dat het heel dapper van je is om afscheid te nemen terwijl het nog redelijk waardig is voor je lieverd.

Heb zelf ook een aantal jaar geleden een op het oog stikgezonde kat laten gaan. Deed en kon alles zonder problemen. Alleen was dat ook een aflopende zaak waarin ze alleen nog maar kon aftakelen of zichzelf een keer echt kon verwonden tijdens de epileptische aanvallen die ze had. Voor mij was toen de grens niet meer stabiel op medicatie (waarin ook al het nodige was geprobeerd) is direct afscheid nemen.

De DA die haar thuis in heeft geslapen was niet mijn reguliere DA. Mijn eigen DA kon pas een week later aan huis komen en dat vond ik te laat. Die DA hoefde na het zien van de medicatie waar ze op stond geen overleg meer te plegen, ondanks ze er erg goed uitzag en gezellig aan het rond keutelen was in huis. Kreeg zelfs een complimentje dat ik niet had gewacht op ongelukken of verdere aftakeling. Het optelsommetje van wat is goed genoeg heeft echt iets meer variabelen dan eten ze, drinken ze, zijn ze nog zindelijk en kunnen ze zich nog wassen.

**Geplaatst**: 08-01-24 12:26

Geplaatst: 08-01-24 12:26

Heel veel sterkte TS! Ik denk in jouw geval dat je niet te vroeg kunt zijn, enkel te laat. Nu heeft hij nog geen pijn, maar je weet dat dat binnen korte tijd wel kan komen. Ik zou hetzelfde doen als jij: de pijn voor zijn en hem een mooi afscheid geven nu hij nog blij en zichzelf is. :knuffel:

**Geplaatst**: 08-01-24 12:26

Geplaatst: 08-01-24 12:26

Katten zijn ontzettend goed in het verbergen van pijn, dus op dat gebied eens met de andere reacties in dit topic.

Echter, vind ik wel dat je aan een dier kan merken als hij zelf niet meer wil/kan.
Wij mensen kunnen ook pijn hebben (aan het eind van ons leven), dat betekent niet dat we direct dood willen. Ik ben dan ook wel van mening dat een dier het zelf kan aangeven, dat je het merkt als het 'op' is.

**Geplaatst**: 08-01-24 13:01

Re: Huisdier inslapen, kan je ook te vroeg zijn?

Geplaatst: 08-01-24 13:01

Voor je gevoel zal je altijd te vroeg zijn, je wilt ze tenslotte niet missen, niet na 1 jaar, niet na 8 jaar en niet na 15 jaar trouwe vriendschap. Mijn ervaring is dat je vaak eerder te laat bent dan te vroeg. Heb het ook ervaren toen ik bij de dierenarts nog werkte. Wij staan ook voor deze keuze, met onze hond van 3½ jaar. Met mijn man heb ik duidelijke afspraken gemaakt tot hoever we gaan. Dat is de grens waar we naar onze mening onze hond geen waardig leven meer geven als we daar over heen gaan.

**Geplaatst**: 08-01-24 13:11

Geplaatst: 08-01-24 13:11

Ik kan alleen maar zeggen dat ze niet weten dat je te vroeg bent, maar ze weten het wel als je te lang wacht.

Voor wie laat je hem nog lopen? Voor hem, of voor jezelf?

Het is een hele moeilijke beslissing! Sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 08-01-24 13:21

Geplaatst: 08-01-24 13:21

Ach, wat een moeilijke beslissing en die dagen naar de afspraak zijn hel...

Het klinkt wel echt als iets waar hij last van heeft, dan wel veel last van krijgen. Als z'n tandjes verplaatsen, zijn speeksel niet kan behouden... Wachten tot hij stopt met eten is wellicht voor jezelf misschien iets 'makkelijker' om de beslissing te maken, maar misschien dan juist weer te laat voor je gevoel. Maar ik snap wel dat het heel dubbel voelt als hij nog gewoon zichzelf is verder. Ik zou daar ook echt wel veel moeite mee hebben...

Kan je te vroeg zijn? Voor jezelf wel denk ik. Ik heb het nu een paar keer meegemaakt. Mijn Mamsie had al wat kwaaltjes en daar kwam een enorm gezwel bij op haar wang. Die ging open en wilde niet meer dicht, konden we niets meer aan doen. Overal waar ze lag liet ze vieze dekentjes/bank achter. En we dachten; we laten haar inslapen. De afspraak een aantal dagen later gezet. Maar uiteindelijk heb ik die afgezegd omdat mijn hart iets heel anders zei... ze was blij, rende rond. En een kat alleen laten inslapen omdat een gezwel (waar ze ogenschijnlijk geen last van had) rommel gaf voelde niet fair. Dus de afspraak afgezegd. En uiteindelijk is ze 1.5 jaar later pas gegaan (overigens toen wel tijdens een spoed iets, niet haar gezwel maar een tumor in haar hoofd of iets, ik vond haar en 10 minuten later bij de DA ingeslapen). Ik heb geen spijt van dat uitstel gehad. Maar het gezwel zat toen echt alleen buiten en had ze geen last van, iets anders dan bij jou klinkt het...

Verder ook wel eens spijt gehad (nog op dag van vandaag) bij een kat. Qua klachten was het wel fair voor de kat, ze had echt nare aanvallen. Mara voor mijn gevoel hadden we niet voldoende eraan gedaan/onderzoek gedaan en we hebben nooit geweten wat het nu precies was. En dat steekt mij nog altijd wel, al was het voor het katje wel beter.

Bij mijn rooie oudje was ik te laat. Die kwijlde ook en 'hoe erg is dat nu eigenlijk' behalve dat het vies is in huis. Maar achteraf had hij daar veel meer last van dan ik dacht. Hij bleef daardoor maar slikken, kon zichzelf niet goed meer wassen en schoon krijgen. En de dag dat ik besloot het is klaar stopte hij ook met eten en was hij super ellendig. Dat had ik hem achteraf graag bespaard, al was het maar 1 dag dat hij zo ellendig was...

TS. Het is latijd een lastig dilemma tussen gevoel en wijsheid, en altijd een dondersmoeilijke beslissing. Ik wil je heel veel sterkte en kracht wensen :(:)

**Geplaatst**: 08-01-24 14:01

Geplaatst: 08-01-24 14:01

Sodeletuut schreef:
Katten zijn ontzettend goed in het verbergen van pijn, dus op dat gebied eens met de andere reacties in dit topic.

Echter, vind ik wel dat je aan een dier kan merken als hij zelf niet meer wil/kan.
Wij mensen kunnen ook pijn hebben (aan het eind van ons leven), dat betekent niet dat we direct dood willen. Ik ben dan ook wel van mening dat een dier het zelf kan aangeven, dat je het merkt als het 'op' is.

Hier ben ik het ook mee eens.Zowel een dier als een mens hebben een ziel en voelen zelf als hun tijd in deze wereld op is en het tijd is om naar de volgende wereld te gaan. En zullen dan ook niet tegenstrijden.Omdat ze dan zelf hun zieke\versleten lichaam willen achterlaten.Dit is mijn spirituele kijk erop. Ik weet dat velen niet zo spiritueel ertegenaan kijken maar in de praktijk kom je toch op hetzelfde punt.Laten gaan of nog proberen hier te houden. Wat wil de patient zelf? Het lastige is bij dieren dat de eigenaar de beslissing soms moet nemen.Ik was in elk geval altijd blij als een dier van mij (paarden) plotseling en onverwacht uit zichzelf dood neervielen! Ik bedoel met blij, niet dat ze dood waren, maar omdat ik zelf die beslissing niet had hoeven te nemen.

**Geplaatst**: 08-01-24 14:09

Re: Huisdier inslapen, kan je ook te vroeg zijn?

Geplaatst: 08-01-24 14:09

Hier had ik een soortgelijke situatie. Die korte tijd tussen inslapen en wachten op klachten kon ik hem niet aandoen. Dus ik heb hem voordat het een lijdensweg werd laten inslapen. Omdat hij het verdiende dat bespaard te blijven.
Dus ik zat daar met mijn alerte, vrolijke kat. Bij het inslapen was hij zo snel weg dat hij er volgens de dierenarts al veel slechter aan toe was dan gedacht.

Veel sterkte

**Geplaatst**: 08-01-24 14:21

Geplaatst: 08-01-24 14:21

Ik denk dat het voor ons, de liefhebbende eigenaar(s), altijd te vroeg is. We willen niet, nooit. Ook niet als poes 25 jaar zou mogen worden. Of 100, als dat zou kunnen.

Ik denk dat je de juiste beslissing genomen hebt, op basis van wat ik in de OP lees.
Je wilt je geliefde dier niet een lijdensweg zien doorstaan. Je hart weet wanneer het tijd is - maar gaat daar stiekem liever nog niet mee akkoord.

Je doet, als je het mij vraagt, het juiste voor je maatje. Heel veel sterkte gewenst, deze beslissing vergt ontzettend veel moed, en het siert je dat je het welzijn van je maatje op de eerste plaats zet - ook al weet je op voorhand dat jij er kapot aan zult gaan. Dikke knuffel, je moet sterk zijn voor je maatje nu :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-24 14:44

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-24 14:44

Dankjewel allemaal voor de lieve woorden en de inzichten.

Zelf ben ik ook van 'een leven mag uitgeleefd worden', een beetje kwaaltjes horen daarbij, meer moeite doen van onze kant uit als eigenaren (bv qua verzorging) ook. Budget is hier gelukkig geen probleem.

Miro is onze familiekat, en mijn vriend en ik hebben hem uit mijn ouderlijk huis meegenomen toen we gingen samenwonen. Mijn zussen en vader hebben allemaal vrij genomen om bij het inslapen te zijn. Hij zal dus gaan omringd door zijn familie en veel liefde. Ik neem me voor om door te zetten, maar wat is dit vreselijk moeilijk

Nogmaals bedankt voor alle steun, ik ben erg blij dat ik dit topic geopend heb..

**Geplaatst**: 08-01-24 14:54

Geplaatst: 08-01-24 14:54

Liever laten gaan als ze nog relatief goed zijn en/of een goede dag hebben...., dan pas op de dag dat het ècht niet langer zo kan. Die dag ben je namelijk te laat.

En weet: op het bittere eind hebben ze altijd nog wel eens een goede dag.

Voor deze kat is het einde nabij. Voor mijn gevoel, als ik je post zo lees met al die ellende in dat bekkie, komt 10 januari geen dag te vroeg.
Lekker verwennen tot dan (inclusief de pijnstillers aub) en dan in alle rust waardig afscheid nemen. Sterkte.

**Geplaatst**: 08-01-24 15:31

Geplaatst: 08-01-24 15:31

Ik denk altijd dat het goed is om een uitzichtloze lijdensweg te voorkomen, het is altijd lastig om het juiste moment te kiezen. Heel veel sterkte alvast!

**Geplaatst**: 08-01-24 15:33

Geplaatst: 08-01-24 15:33

Natuurlijk mogen dieren kwaaltjes hebben.
Zo denken wij er ook over.
Maar soms worden al die losse kwaaltjes wel heel veel voor 1 dier.

Wij hadden aan kater van 15 jaar, was wat dement. Geeft niks.
Werd ziek, antibiotica en pijnstillers gehaald en hij knapte weer op.
Ach hij miauwt veel, geeft niks. Dat mag.
Tot hij 16 was en de drempel niet meer over kon.
Alle kleine kwaaltjes waren groter geworden netals zijn dementie.
We hebben hem laten inslapen.

En zelfs als de dierenarts zegt het is goed geweest stond ik te twijfelen om kat toch mee te nemen naar huis.

**Geplaatst**: 08-01-24 15:48

Geplaatst: 08-01-24 15:48

Moeilijke beslissing blijft het bij je huisdier.

Had het zelf bij mijn herder. Hij had een spierziekte en werd dus steeds slechter en lopen ging steeds moeilijker. Maar in zijn kop was hij nog steeds de jonge god die hij als puber was. Maar zijn lijf was op . 12 jaar.
Ik heb hem laten inslapen . Thuis al etend aan een bak vis.

Ik was te bang dat hij toch op een dag zou omvallen of worden omver gelopen en zijn poten zou breken en dan alles in haast en pijn en angst zou moeten gebeuren.

Ik ken mijn da al 30 jaar en zij stond volledig achter mijn keuze.

Komt die gek op de laatste wandeling nog met een stok aanlopen. Gooi vrouwtje gooi.

**Geplaatst**: 08-01-24 15:55

Re: Huisdier inslapen, kan je ook te vroeg zijn?

Geplaatst: 08-01-24 15:55

Je neemt een moeilijke maar voor je kat de beste en meest liefdevolle beslissing die je nemen kunt. Dieren tonen niet altijd pijn, en spinnen doen ze ook om endorfine aan te maken, ook als ze pijn hebben.
Geniet nog even van de laatste dagen, en maak het jezelf niet moeilijker dan het al is. Vaak zijn wij mensen net wat te laat met deze moeilijke beslissing, dan had het beter iets eerder gekund maar we willen ze zó niet missen...

**Geplaatst**: 08-01-24 15:59

Geplaatst: 08-01-24 15:59

Bij iets acuuts wat er heel erg uitziet denk ik nog wel eens aan meteen euthanaseren.Omdat ik dan zelf in paniek geraakt ben.Gelukkig dat een DA dan ziet dat het een tijdelijk en geneesbaar iets is. Bij chronische ziektes heb ik dat niet zo.Daar wen je aan en doet aanpassingen.

**Geplaatst**: 08-01-24 16:59

Re: Huisdier inslapen, kan je ook te vroeg zijn?

Geplaatst: 08-01-24 16:59

TS, als je echt twijfelt, waarom overleg je dan niet nog een keer telefonisch met je dierenarts? Al is het maar om een stukje bevestiging te krijgen voor jezelf. Moeilijke situatie he, sterkte hoor!!

Om enkel op je vraag terug te komen; ik ben wel eens door een dierenarts maar huis gestuird met mijn kat omdat hij het nog te vroeg vond. Ze is er toen nog een half jaar geweest en toen ik na dat half jaar weer bij hem stond stond hij er wel helemaal achter.

**Geplaatst**: 08-01-24 17:20

Geplaatst: 08-01-24 17:20

Ik heb geen antwoord op de vraag, maar wel een kat gehad die precies hetzelfde had als jouw kat.

Mijn lieve zwerfSammie ging in drie weken tijd van een bultje op haar kaak naar een gezwel zo groot dat ze haar tong niet meer in haar mond kon houden. Nogmaals een röntgenfoto laten maken en de dierenarts was niet positief. De dag daarna heb ik haar laten gaan. Ik wilde haar verder lijden besparen en het afscheid zou voor mij nooit makkelijker worden met uitstellen. Voor haar zou het leven alleen maar lastiger en pijnlijker worden.

Ze was mijn alles, mijn schaduw, mijn allerliefste kat die ik ooit heb mogen kennen.
Ik ben er heel erg ziek van geweest en ik mis haar na al die jaren nog steeds...
Verdrietig blijft het, maar het lijden van een dier is verdrietiger vind ik.

TS, heel veel sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-24 21:13

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-24 21:13

Bedankt nogmaals allemaal voor de reacties, meningen, inzichten en eigen ervaringen.

Sterkte voor diegenen die ook een huisdier moeten missen :(:)

@Goof: ik ga het de dierenarts inderdaad nog vragen, zijn eerlijke mening. Het is een heel nuchtere man dus die zal hij zeker geven. Ik merk dat ik me er ook een beetje aan vastklamp, dat hij ons misschien nog wat extra dagen gaat geven. Terwijl dat gewoon uitstel van executie is.

Sorry, merk dat ik wat in rondjes blijf draaien en hetzelfde blijf herhalen.

**Geplaatst**: 08-01-24 21:38

Geplaatst: 08-01-24 21:38

Solleke_Noah schreef:
Sorry, merk dat ik wat in rondjes blijf draaien en hetzelfde blijf herhalen.

Geeft helemaal niks, is heel normaal.

Ik had het met mijn fjord, op het moment dat de DA kwam aanrijden wilde ik heel hard wegrennen.
Toen stond ik als aan de grond genageld en zelfs net voor de spuit wilde ik nog heel hard nee zeggen.

Mn emoties gingen echt alle kanten op. Je wilt je dier helemaal niet kwijt hoewel dat echt veel beter is vanwege het ziektebeeld.

Laat het dus gebeuren en voel het, wegstoppen heeft geen zin.

**Geplaatst**: 09-01-24 02:52

Re: Huisdier inslapen, kan je ook te vroeg zijn?

Geplaatst: 09-01-24 02:52

Ik heb bij mijn paard toendertijd in een opwelling een afspraak gemaakt. Ik wist niet eens waarom. De dag van tevoren zag ik hem lekker grazen in de wei en toen dacht ik hij hoeft niet dood. 's Avonds lag hij languit in de stal met een doodse blik in zijn ogen en dat was mijn teken dat mijn intuïtie juist was. Voor mij fijn dat ik bevestiging had. Misschien krijg jij vóór woensdag geen duidelijk teken, maar dan heb je het alleen maar beter gedaan dan ik.

**Geplaatst**: 09-01-24 08:51

Geplaatst: 09-01-24 08:51

Ik had Nova in december uit het asiel gehaald. Ze had toen al een historie van dierenartsbezoekjes wegens een voedselallergie.
Ik heb 11 maanden met haar lopen tobben. Ze had ook artrose.
Nadat ze weer een opflikkering van haar allergie had en blaasontsteking met wat gruis bleken haar nieren ook niet meer helemaal goed te werken. Eerst dacht ik dat ze incontinent was en had ik al licht besloten om haar te laten gaan. Zoveel kwaaltjes op elkaar verdiende ze niet.
Ik heb toen direct de keuze gemaakt om haar in te laten slapen.
Mijn hoofd zei nee maar mijn hart zei ja. Ze zag er immers nog gezond uit.
Maar diep van binnen wist ik dat ze niet gezond was.

Het is goed dat je de beslissing hebt gemaakt. We zijn soms menselijker voor dieren dan voor de mens zelf.

Houden van is ook loslaten, hoe moeilijk het ook is... En het is een van de rotste dingen die er zijn.
Heel veel sterkte morgen.

Laatst bijgewerkt door purny op 09-01-24 09:03, in het totaal 1 keer bewerkt